Ένα από τα προβλήματα που ταλάνισαν τον αγροτικό κόσμο της Μεσσηνίας και μας απασχόλησε σταθερά την τελευταία διετία, είναι το ζήτημα της χαμηλής τιμής της σταφίδας, ένα ζήτημα που δημιουργήθηκε τεχνητά ως αποτέλεσμα της αποθεματοποίησης της σοδειάς του 2020 από μια εταιρεία, και όχι λόγω μείωσης της ζήτησης από τις αγορές.
Παρά το γεγονός ότι η ουσία και οι λεπτομέρειες του προβλήματος είναι πλήρως γνωστές τόσο σε όσους ασχολήθηκαν με την επίλυση του προβλήματος όσο και στους ίδιους τους παραγωγούς, παρατηρείται μια συνεχής προσπάθεια από κάποιους να διατηρείται η εντύπωση πως υπήρχε λύση στο πρόβλημα, που δεν επιλέχθηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, αφήνονται υπονοούμενα στους παραγωγούς για την τοποθέτηση συγκεκριμένων βουλευτών επί του θέματος, καλλιεργώντας έτσι μια αίσθηση υπονόμευσης του αιτήματος των παραγωγών για μια δίκαιη τιμή του προϊόντος τους. Είναι όμως έτσι;
Θυμίζω σε όλους πως πραγματοποιήθηκαν πολλαπλές συνεχόμενες συσκέψεις με τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, είτε ατομικά είτε με τη συμμετοχή όλων των βουλευτών των σταφιδοπαραγωγικών νομών. Κοινός τόπος σε όλες τις συσκέψεις ήταν από την πρώτη στιγμή πως η απόσυρση αποθεμάτων της τάξης των 8.000 τόνων, που διατηρεί μια και μόνη εταιρεία με δεσπόζουσα θέση στην αγορά, δεν είναι νόμιμη και θα προκαλούσε βαρύτατες κυρώσεις για τη χώρα μας στο επίπεδο του ευρωπαϊκού/ενωσιακού δικαίου. Ταυτόχρονα δε διασφαλιζόταν με τον τρόπο αυτό ότι η εταιρία θα συνέχιζε να δίνει υψηλές τιμές στους παραγωγούς.
Τόσο εγώ όσο και η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων βουλευτών ζητήσαμε επιτακτικά από την αρχή και τελικά πετύχαμε την ενίσχυση απευθείας των παραγωγών, με τρόπο νόμιμο και εφικτό, επιδοτώντας την παραγωγή ανά κιλό μέσης στρεμματικής απόδοσης, μέσω της διαδικασίας de minimis, τόσο για το 2022 όσο και το 2023.
Η λύση αυτή, επαναλαμβάνω, ήταν η μόνη νόμιμη και εφικτή λύση, η οποία δε θα μας ενέπλεκε με τα επιχειρηματικά ρίσκα της εταιρείας. Στη διαδρομή και αφού πλέον αποκλείστηκε η απόσυρση, ακούστηκαν και άλλες λύσεις, όπως η απευθείας αγορά των αποθεμάτων σταφίδας για τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες όμως είχαν ανάγκες ύψους μόνο 50 τόνων, ή η αποστολή τους ως ανθρωπιστική βοήθεια στην Τουρκία, λύσεις άνευ ουσίας και αποτελέσματος.
Δεν είπαμε ότι η λύση της απευθείας ενίσχυσης των παραγωγών αποτελεί πανάκεια, ούτε βέβαια πως αντιμετωπίζει πλήρως το πρόβλημα. Είναι, όμως, νόμιμη, δε θα επιφέρει πρόστιμα στη χώρα μας για παράνομες ενισχύσεις και για το λόγο αυτό προκρίθηκε. Χωρίς πανηγυρισμούς, χωρίς μεγάλα λόγια για τις «ενέργειες μας», αθόρυβα και ουσιαστικά, στηρίξαμε με την πλειονότητα των βουλευτών και προωθήσαμε τη μόνη εφικτή λύση. Με τον ίδιο αθόρυβο τρόπο εντοπίσαμε και αντιμετωπίσαμε το πρόβλημα στην καταβολή της ενίσχυσης στη σταφίδα για το 2023, ένα πρόβλημα που οφείλεται στον ίδιο τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Επικοινώνησα και τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι οι πληρωμές που εκκρεμούν θα καταβληθούν. Για το θέμα αυτό ο οργανισμός θα εκδώσει και σύντομα σχετική ανακοίνωση.
Κοιτώντας, όμως, τη μεγάλη εικόνα, αυτό που οφείλουμε ως Πολιτεία να δούμε είναι την πορεία της σταφίδας ως προς την εμπορευσιμότητά της και σε σχέση με το κόστος παραγωγής, και στη συνέχεια να σχεδιάσουμε προγράμματα αναδιάρθρωσης καλλιεργειών, προκειμένου όσοι σταφιδοπαραγωγοί το επιθυμούν, να ξεκινήσουν μια νέα καλλιέργεια, χωρίς όμως να χάσουν το εισόδημά τους.
Μιλώ πάντα με ειλικρίνεια και ευθύτητα, ακόμα και όταν αυτά που έχω να πω είναι δυσάρεστα. Γιατί βασικό χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι η εσκεμμένη ανειλικρίνεια, είναι να προτείνεις ανέφικτα πράγματα και να επαίρεσαι για λύσεις που δεν μπορούν να υλοποιηθούν, συντηρώντας φρούδες ελπίδες και αντιμετωπίζοντας τους συνομιλητές σου ως «πελάτες» και όχι ως πολίτες. Πολιτεύομαι με την αλήθεια και αυτή είναι η μόνη γλώσσα που μιλώ με τους συμπολίτες μου!
Του Μίλτου Χρυσομάλλη,
Υποψήφιου βουλευτή Μεσσηνία με Νέα Δημοκρατία
