Ολοένα αυξανόμενο φαίνεται να είναι το ποσοστό των ψηφιακών νομάδων που επιλέγουν την Ελλάδα για να εργαστούν εξ αποστάσεως, σε μια εποχή που ο «αργός τουρισμός» (slow tourism) έρχεται για να συστηθεί και εγχώρια.
Κατ’ αντιστοιχία, και το ενδιαφέρον όσων επιλέγουν τη Μεσσηνία, με σκοπό να συνδυάσουν την απομακρυσμένη εργασία με τον τουρισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, κερδίζει συνεχώς έδαφος, με το αντίκρισμα στην τοπική κοινωνία να είναι αναμφισβήτητα θετικά μετρήσιμο. Εκτός των άλλων, ενισχύουν τον τοπικό τουρισμό σε «νεκρές περιόδους».
Αρχής γενομένης από την περίοδο της παγκόσμιας πανδημίας, οπότε η τηλεργασία αποτέλεσε μονόδρομο και αφορμή για «στροφή» από το παραδοσιακό μοντέλο εργασίας σε μια πιο ευέλικτη μορφή λόγω των συνθηκών, έκτοτε οι προοπτικές που έχουν αναδειχθεί, κατά κύριο λόγο μέσα από αυτή τη μεταβολή, συστήνουν πλέον ένα νέο τρόπο ζωής.
Εργαζόμενοι σε εταιρείες και αυτοαπασχολούμενοι οι περισσότεροι εκ των ψηφιακών νομάδων, έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν έναν ξένο γι’ αυτούς τόπο από μιαν άλλη οπτική, να συνδέονται με την τοπική κοινωνία και να ανακαλύπτουν σε βάθος το μέρος που επισκέπτονται.
Επιστρέφοντας στα όρια του Νομού Μεσσηνίας, αξίζει να αναφερθεί ότι το τελευταίο διάστημα η Καλαμάτα, μέσα από την πρωτοβουλία “Work from Kalamata” της ΚΟΙΝΣΕΠ “Phaos”, έχει αποκτήσει έναν «κοινό τόπο» για ενημέρωση και υποστήριξη των ψηφιακών νομάδων που επισκέπτονται τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα.
Το «Θάρρος» μίλησε με δύο από τους ψηφιακούς νομάδες που επέλεξαν τη Μεσσηνία, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνολογίας, για να συνδυάσουν εργασία και εξερεύνηση της Καλαμάτας και του νομού ευρύτερα, και σας τους παρουσιάζει:
Julia Zilger
Το ταξίδι μιας Γερμανίδας από την Ολλανδία στην Ταϊλάνδη, το Νεπάλ, την Ισπανία και τώρα στην Καλαμάτα!
Φτάνοντας στο “Phaos” επί της οδού Σφακτηρίας στο κέντρο της Καλαμάτας, το οποίο τις τελευταίες μέρες αποτελεί τόπο εργασίας για την Τζούλια Ζίλγκερ, από όταν βρέθηκε στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα από την Ολλανδία «ως ψηφιακός νομάς», μας μίλησε για την απόφασή της να ταξιδέψει εδώ, την πρώτη εικόνα που έχει αποκομίσει από την πόλη και τους ανθρώπους της, αλλά και ευρύτερα για τον τρόπο ζωής ενός εργαζόμενου-ταξιδιώτη, όπως είναι ένας σύγχρονος ψηφιακός νομάς.
Η επιλογή της Καλαμάτας
Μιλώντας για την απόφαση να ταξιδέψει πριν από λίγες εβδομάδες στην Καλαμάτα από την Ολλανδία και να συνεχίσει να εργάζεται στο ίδιο μοτίβο απομακρυσμένης εργασίας για το τμήμα υποστήριξης πωλήσεων/εξυπηρέτησης πελατών σε μια από τις πιο γνωστές εταιρείες για είδη σερφ παγκοσμίως, την “O’Neill”, η έδρα της οποίας βρίσκεται στην Ολλανδία, η Τζούλια μας εξήγησε: «Κατάγομαι από τη Γερμανία, όμως την περίοδο πριν έρθω εδώ ζούσα στην Ολλανδία. Τα τελευταία χρόνια ταξίδεψα πολύ και δούλεψα από διάφορες χώρες, όπως η Ταϊλάνδη, το Νεπάλ και η Ισπανία.
Στην Καλαμάτα ήρθα κυρίως, γιατί ο σύντροφός μου εργάζεται εδώ, και το αποφάσισα, καθώς έχω την ευελιξία να ταξιδεύω με τη δουλειά μου. Επίσης, γιατί πάντα αγαπούσα την Ελλάδα. Όταν ήμουν παιδί επισκεπτόμασταν πολύ τα νησιά, αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να ταξιδέψω στην υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα, οπότε ήταν πολύ ωραία η σύμπτωση που με έφερε ως την Πελοπόννησο και ειδικότερα την Καλαμάτα!».
Όσον αφορά στα σχέδιά της από εδώ κι έπειτα, η Τζούλια ανέφερε: «Η ιδέα μου είναι να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ εδώ, ιδίως το καλοκαίρι. Όμως, εξαιτίας του ότι έχω ακόμα κάποιες υποχρεώσεις που απαιτούν να επιστρέφω μερικές φορές στην Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ισπανία, είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία να ταξιδεύω συνεχώς, και σχετικά με αυτό η αεροπορική σύνδεση της Transavia, για απευθείας πτήσεις από την Καλαμάτα προς το Άμστερνταμ, είναι μια πάρα πολύ βολική συνθήκη».
Η ζωή ενός ψηφιακού νομάδα στην Καλαμάτα
«Μου αρέσει να κάνω βόλτες στην πόλη, να πηγαίνω για ψώνια στην τοπική αγορά για φρούτα και λαχανικά», μας εξήγησε η Τζούλια ότι είναι μερικές από τις καθημερινές της συνήθειες στην πόλη.
Παράλληλα, όπως πρόσθεσε, «μερικές φορές εργάζομαι στο χώρο του “Phaos”, το οποίο είναι επίσης στο κέντρο της Καλαμάτας, που μου επιτρέπει να κυκλοφορώ, καθώς δε μένω στο κέντρο της πόλης. Μου αρέσει να πηγαίνω στην παραλία, να κάνω όλα τα είδη θαλάσσιων δραστηριοτήτων και να κάνουμε πεζοπορία στα βουνά κάθε τόσο, περνώντας όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στη φύση. Επιπλέον, βρήκα μερικά ωραία γυμναστήρια που προσφέρουν ευέλικτες επιλογές προ-κράτησης μαθημάτων και ποικίλα μαθήματα όλων των ειδών δραστηριοτήτων!».
Το μέλλον των ψηφιακών νομάδων παγκοσμίως
Σχολιάζοντας την πρακτική των ψηφιακών νομάδων, η οποία έχει γίνει ευρύτερα γνωστή τον τελευταίο καιρό και τις προοπτικές της, υπογράμμισε ότι πρόκειται να εδραιωθεί μελλοντικά.
Όπως σημείωσε: «Οι εταιρείες πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, ειδικά μετά την παγκόσμια πανδημία, οπότε πολλοί άνθρωποι αλλά και εργοδότες συνειδητοποίησαν ότι η εργασία από το σπίτι (ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο) είναι εφικτή σχεδόν για όλους – παρόλο που δεν είναι κάτι για όλους!».
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που απολαμβάνουν, όχι μόνο να ταξιδεύουν για διακοπές, αλλά και να χρησιμοποιούν τον όρο “αργό ταξίδι”, που σημαίνει ότι μένεις σε ένα συγκεκριμένο μέρος για περισσότερο χρόνο και αυτό είναι συνήθως εφικτό μόνο όταν εργάζεσαι παράλληλα. Για μένα προσωπικά, ο τρόπος ζωής ενός ψηφιακού νομάδα είναι ο καλύτερος για να ζήσει κανείς πραγματικά σε ένα νέο μέρος, όπως το να ανακαλύψει το καλύτερο αρτοποιείο, το καλύτερο καφέ στο οποίο οι ντόπιοι πηγαίνουν περισσότερο και άλλα παρόμοια», σημείωσε.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Ζητώντας από την Τζούλια να μας αναφέρει μερικά από τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που της έχουν κάνει εντύπωση στο διάστημα που ζει εδώ, όπως και την άποψή της για τους ντόπιους, μας είπε: «Βρήκα τους ανθρώπους εδώ πολύ φιλικούς και εξυπηρετικούς, οπότε δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με τους ανθρώπους μέχρι στιγμής. Τα πλεονεκτήματα για μένα είναι η εγγύτητα με τη θάλασσα και το βουνό ταυτόχρονα, και το ότι μπορείς να βρεθείς μόνος για λίγο. Από την άλλη, έχεις και τη ζωντάνια της πόλης με τα πολλά όμορφα μέρη για να καθίσεις για φαγητό ή καφέ. Ακόμα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία μαγαζιών κάθε είδους, ενώ υπάρχουν τόσο πολλοί φούρνοι που δεν μπορώ να ξεχωρίσω!
Ως μειονέκτημα δεν μπορώ να πω τίποτα, πραγματικά. Το μόνο που ίσως να είναι “αγώνας” για έναν Βορειοευρωπαίο είναι η κατάσταση στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ο εξυπηρετικός και με λογικές τιμές χώρος στάθμευσης στην οδό Νέδοντος».
Το «μάθημα» που έχει εισπράξει
Λίγο πριν ολοκληρωθεί ο διάλογός μας με την Τζούλια, δε θα μπορούσαμε να μην τη ρωτήσουμε ποιο ήταν το δίδαγμα που αποκόμισε η ίδια από την επιλογή του συγκεκριμένου τρόπου ζωής. «Όλο και περισσότερο συνειδητοποιώ ότι η δουλειά είναι μόνο δουλειά, και φυσικά, πρέπει να πληρώνει λογαριασμούς κ.λπ., αλλά είμαστε όλοι αντικαταστάσιμοι με κάποιον τρόπο, οπότε είναι καλύτερα να είσαι παρών, να απολαύσεις το χρόνο σου και εκτός δουλειάς. Όπως θα μπορούσαν να το αποκαλέσουν κάποιοι: καλύτερη ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής!».
Κλείνοντας, αυτό που θέλησε να σημειώσει η Τζούλια ως επίλογο για τα παραπάνω ήταν ότι σε γενικές γραμμές η Καλαμάτα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ακόμα περισσότερους ψηφιακούς νομάδες, αφού υπάρχουν ενδιαφέροντα projects για να ενταχθεί κανείς εδώ, ενώ ο τρόπος ζωής ή η παραλία και το βουνό που είναι δίπλα, είναι από αυτά τα στοιχεία που κερδίζουν κάποιον αμέσως.
Daniel Flood
Πολίτης του κόσμου με αφετηρία την Καλιφόρνια
Όντας διαφημιστής τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, και διατηρώντας γραφεία μάρκετινγκ, ο Ντάνιελ Φλαντ ζει ως ψηφιακός νομάς αρκετό καιρό πριν αυτό αποτελέσει σύγχρονο τρόπο ζωής. Ταξιδεύοντας, λοιπόν, με αυτό τον τρόπο από το 2008, εξηγεί ότι αρχίζοντας να ταξιδεύει πολλά χρόνια νωρίτερα από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια προς τον Καναδά και το Μεξικό ήταν η πρώτη απόπειρα για να βγει εκτός της «ζώνης άνεσής» του. «Πρώτα ξεκίνησα με ταξίδια σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ, και αργότερα στο Μεξικό, συνειδητοποιώντας έτσι ότι πολλοί από τους φόβους μου, που είχαν σχέση με τα ταξίδια και με το να είμαι νομάς, ήταν αβάσιμοι», σημείωσε.
«Αυτό με ενέπνευσε ν’ αρχίσω να κάνω κράτηση εισιτηρίων χωρίς επιστροφή σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως η Νότια Αμερική, η Ασία, η Αυστραλία και η Ευρώπη. Στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχω κάνει πολλά πράγματα παράλληλα με το βασικό μου επάγγελμα, κι έχω ξεκινήσει πολλές διαφορετικές επιχειρήσεις, αλλά προσπαθώ να επικεντρώνομαι σε πράγματα στα οποία είμαι ικανός και σε πράγματα που μου αρέσει να κάνω» εξήγησε.
Η μετάβαση στην Ελλάδα και τη Μεσσηνία
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, όταν πήρε την απόφαση να επισκεφθεί για πρώτη φορά την Ελλάδα ανάμεσα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Έχω ζήσει στην Ασία για αρκετά χρόνια και δεν ήξερα πολλούς ανθρώπους στην Ευρώπη. Είδα, όμως, μια πολύ φθηνή πτήση από τη Σιγκαπούρη για την Αθήνα, που κόστιζε μόνο 125 δολάρια, οπότε αποφάσισα να ρισκάρω και να ξεκινήσω μια νέα περιπέτεια! Πριν φτάσω στην Ελλάδα, ήξερα πολύ λίγα για τη σύγχρονη χώρα και οι περισσότερες γνώσεις μου είχαν προέλθει από αρχαίες ιστορίες και μυθολογίες, ιστορίες για ήρωες όπως ο Ηρακλής, ο Θησέας και θρύλους, όπως ο Πήγασος, η Μέδουσα κ.λπ.
Όταν έφτασα τελικά στην Ελλάδα, εξεπλάγην ευχάριστα, γιατί μου φάνηκε πολύ εύκολο να κάνω φιλίες με ντόπιους, οι οποίοι μου φέρθηκαν πολύ καλά, σχεδόν σαν οικογένεια, παρόλο που ήμουν ξένος. Στην Αθήνα έκανα ένα νέο φίλο που ήταν από τη Μεσσηνία και ο οποίος με κάλεσε να επισκεφθώ την περιοχή».
Μιλώντας για την πρώτη φορά που επισκέφθηκε τη Μεσσηνία, την περιέγραψε ως μια ιδανική συνθήκη, αφού «πάντα είχα την πεποίθηση ότι μπορώ να ζήσω στη μεσογειακή ύπαιθρο, σε μια μικρή πόλη, κάπου σε ένα μέρος όπως η Ιταλία ή η Ελλάδα. Όταν, λοιπόν, μπόρεσα να έρθω στην Πελοπόννησο, και όχι μόνο να ταξιδέψω, αλλά και να ζήσω εδώ, ήταν για μένα σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα».
Η ζωή στη Μεσσηνία
Κάνοντας λόγο για το πώς περνά στη Μεσσηνία, ο Ντάνιελ παρατήρησε: «Προσπαθώ να ζω μια απλή ζωή, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν βρίσκομαι. Είμαι νομάς τόσο καιρό που βρίσκω ευχαρίστηση από απλά πράγματα που μπορώ να κάνω καθημερινά και με κάνουν χαρούμενο. Συγκεκριμένα στη Μεσσηνία μού αρέσει να περνάω πολύ χρόνο στη φύση, να εξερευνώ και να ασκούμαι».
Αναφερόμενος στους ντόπιους, ο Ντάνιελ σχολίασε: «Μου αρέσει πολύ ένα μέρος όπου μπορώ να έχω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους και να χαμογελάω. Επίσης, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσουν όποτε μπορούν, κάτι που εκτιμώ πολύ».
Το μέλλον των ψηφιακών νομάδων
Στο κομμάτι που αφορά στους ψηφιακές νομάδες, όπως είναι και ο ίδιος άλλωστε, εκτίμησε: «Μου είναι δύσκολο να προβλέψω το μέλλον, γιατί όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα αυτές τις μέρες. Μόλις σχηματίσεις γνώμη για κάτι, τα πράγματα έχουν ήδη προχωρήσει πέρα από αυτό το σημείο. Νομίζω ότι οι άνθρωποι που θα συνεχίσουν να ευδοκιμούν στο μέλλον είναι αυτοί που επιτρέπουν στον εαυτό τους να είναι προσαρμοστικός και να μαθαίνει νέα πράγματα. Δε θα μπορέσουμε να λύσουμε προβλήματα του 21ου αιώνα με λύσεις του 20ού αιώνα.
Η φύση της εργασίας μέχρι το 2050 θα είναι εντελώς διαφορετική.
Νομίζω ότι οι συνθήκες, όπως τις ξέραμε, έχουν αλλάξει και θα συνεχίσουν να αλλάζουν».
Το προσωπικό «δίδαγμα»
Κλείνοντας, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο δίδαγμα που έχει λάβει ο ίδιος από τον τρόπο που έχει επιλέξει να ζει όντας εργαζόμενος εξ αποστάσεως. Αυτό που τόνισε, ως απόρροια όλων αυτών των χρόνων που εργάζεται ταξιδεύοντας, είναι: «Η ζωή είναι μικρή, οπότε δε θα πρέπει να παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά.
Οι άνθρωποι που δεν ταξιδεύουν, βλέπουν όλη τους τη ζωή να “αναβοσβήνει” μπροστά στα μάτια τους σαν θολούρα και μετά βίας μπορούν να θυμηθούν κάτι σημαντικό που συνέβη.
Τα ταξίδια, όμως, επιταχύνουν την αντίληψή μας για το χρόνο και μας επιτρέπουν να απολαμβάνουμε πολλές εμπειρίες, ακόμα και σε μόλις μερικούς μήνες. Το ταξίδι μάς επιτρέπει να αναβαθμίσουμε τη θέση μας στη ζωή, από επιβάτες να βρισκόμαστε στο πιλοτήριο! Εάν δεν ξέρει κανείς από πού να ξεκινήσει, απλώς θα τον συμβούλευα να κάνει μικρά βήματα έξω από τη “ζώνη άνεσής” του. Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για προσωπική ανάπτυξη!».
Της Χριστίνας Μανδρώνη
