Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την αυριανή εκλογική αναμέτρηση, οπότε αναμένεται να προσέλθουν στις κάλπες οι ψηφοφόροι, μεταξύ των οποίων και σχεδόν 440.000 νέοι που θα κληθούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα για πρώτη φορά.
Σημαντικό μερίδιο αποτελούν και οι 112.097 νέοι εκλογείς στην ηλικία των 17 ετών, καθώς αυτή η εκλογική αναμέτρηση είναι η δεύτερη στην οποία δίνεται το δικαίωμα ψήφου στους νέους κάτω των 18 ετών.
Το «Θ» μίλησε με τρεις νέους ανθρώπους, τον Γιώργο Σάμιτα, τη Σταυρούλα Μπογράκου και τον Ηλία Τασιόπουλο, ηλικίας 20, 19 και 19 αντίστοιχα, οι οποίοι μας εξηγούν ποιες είναι οι δικές τους προσδοκίες από τα κόμματα που διεκδικούν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, πώς αξιολογούν την ψήφο των δεκαεφτάχρονων, ενώ μας αναφέρουν εάν πρόκειται να συμμετάσχουν στην αυριανή διαδικασία.
Ο λόγος δίνεται στους ίδιους…
-Πρόκειται να συμμετάσχετε στις εκλογές;
Γιώργος Σάμιτας: Ναι, φυσικά. Συγκεκριμένα σπουδάζω στην Αθήνα και ήρθα στην Καλαμάτα για αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Σταυρούλα Μπογράκου: Εννοείται ότι θα ψηφίσω, γιατί είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι νέοι ώστε να βάλουμε το λιθαράκι μας στο τι θα γίνει αργότερα.
Ηλίας Τασιόπουλος: Ναι, σαφώς θα ψηφίσω την Κυριακή, γιατί είναι σημαντικό και έχει να κάνει με την κοινωνία μας. Το να ψηφίζουμε έχει να κάνει με την άμεση συνεισφορά μας στα κοινά της χώρας μας. Η αποχή στρέφεται ενάντια σε αυτή την προσωπική μας συμμετοχή σε αυτά.
-Ποιο είναι το σκεπτικό σας λίγο πριν από τη διαδικασία της Κυριακής;
Γ.Σ.: Αναμένω να έρθει η ώρα της κάλπης, καθότι θα είναι η πρώτη φορά που θα συμμετάσχω ενεργά στην εκλογική διαδικασία. Ελπίζω η ψήφος μου, και των νέων γενικότερα, να πιάσει τόπο.
Σ.Μ.: Έχω αποφασίσει τι θα ψηφίσω, έχω διαβάσει πράγματα, έχω ακούσει συνεντεύξεις, και έχω καταλήξει.
Η.Τ.: Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω παρακολουθήσει πολύ, αλλά θα ψηφίσω αυτό που θα σκεφτώ εκείνη τη στιγμή.
-Θεωρείτε ότι τα κόμματα έχουν βοηθήσει ώστε να είστε σωστά ενημερωμένος/η για το πρόγραμμα και τις θέσεις τους;
Γ.Σ.: Είμαι αρκετά ενημερωμένος, κυρίως όσον αφορά στα μεγάλα κόμματα, κι αυτό γιατί υπάρχει έντονη πολιτική ενημέρωση στο πανεπιστημιακό περιβάλλον.
Σ.Μ.: Θεωρώ ότι αυτή την περίοδο που είναι προεκλογική, όλοι προσπαθούν να βγάλουν την πιο καλή εικόνα του κάθε κόμματος, αντίθετα με αυτά που έχουμε δει τόσα χρόνια. Νομίζω πως είναι λίγο συγκεχυμένα τα πράγματα πάντως.
Η.Τ.: Τα κόμματα δε με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και σε αυτό οφείλεται ότι δεν έχω λάβει την κατάλληλη/προσιτή ενημέρωση. Όλο αυτό το διάστημα δεν έχω ακούσει κάτι που θα με «αναζωογονήσει» και θα μου δώσει το βήμα για να ψαχτώ κι εγώ λίγο παραπάνω. Ακούω συνέχεια τα ίδια πράγματα, οπότε δε νιώθω πολύ ευχαριστημένος από αυτό το κομμάτι.
-Θεωρείτε ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση η δυνατότητα ψήφου σε δεκαεφτάχρονους; Έχει σαφή πολιτική άποψη ένας ανήλικος σήμερα;
Γ.Σ.: Ένας πολύ νέος και ειδικότερα ένας ανήλικος μαθητής, δε δύναται να έχει ξεκάθαρη πολιτική άποψη χωρίς την απαιτούμενη κοινωνική εμπειρία. Δίχως αυτήν, η κρίση του θα στηρίζεται αρκετά στο οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον, χωρίς τη δύναμη της προσωπικής άποψης. Επομένως, διαφωνώ.
Σ.Μ.: Θεωρώ πως όχι, οι περισσότεροι δεκαεφτάχρονοι –ακόμα και οι δεκαοχτάχρονοι σήμερα- δεν έχουν άποψη περί αυτού, ενώ και οι περισσότεροι από αυτούς δεν ασχολούνται καν με τα πολιτικά ζητήματα. Είναι ελάχιστα αυτά που ξέρουν από όσα έχουν διαβάσει για να έχουν ολοκληρωμένη πολιτική άποψη. Σίγουρα φταίει η κοινωνία, αλλά και η οικογένεια, αφού δεν πρέπει να μένουν αμέτοχα τα παιδιά σε κάτι τέτοιο, και ακόμα περισσότερο, γιατί θα πρέπει όλοι να έχουμε θέση. Τα περισσότερα παιδιά δεν ασχολούνται.
Η.Τ.: Έχει να κάνει και με τον ίδιο τον άνθρωπο. Το πώς σκέφτεται, το πώς οραματίζεται το μέλλον του. Κάποια παιδιά δεν έχουν την κατάλληλη ωριμότητα ή το σκεπτικό για να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ένα τέτοιο πλαίσιο, προκειμένου να ψηφίζουν για να πάει καλύτερα η χώρα. Παράλληλα, δε νομίζω ότι οι δεκαεφτάχρονοι έχουν ενημερωθεί τόσο όσο κάποιοι άλλοι ενήλικοι. Άρα δε νομίζω ότι είναι τόσο σωστό αυτό.
-Τι επιζητά ένας νέος από τα κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας;
Γ.Σ.: Οι ανάγκες ενός νέου τη σήμερον ημέρα είναι η σταθερότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία και γενικότερα στην παιδεία, καθώς το επίπεδο γνώσεων είναι ήδη υψηλό.
Επιπλέον, επιζητούν ένα ασφαλές και αισιόδοξο επαγγελματικό μέλλον, συνυφασμένο με τις σπουδές και τα ενδιαφέροντά τους.
Σ.Μ.: Θεωρώ ότι η εκπαίδευση και γενικότερα η παιδεία θα έπρεπε να αλλάξει σε σχέση με το πώς είναι σήμερα. Οι εξετάσεις παρουσιάζουν ένα «εξεταστικοκεντρικό σύστημα», οπότε πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει λίγο όλο αυτό και να δίνουμε περισσότερες ευκαιρίες στους νέους, γιατί διαφορετικά τους «κόβουμε τα φτερά».
Η.Τ.: Το πρώτο πράγμα είναι η γνώση. Να δοθεί στην κοινωνία η γνώση, γιατί μια χώρα η οποία βασίζεται κυρίως στη γνώση και την εξέλιξη της παιδείας, είναι μια χώρα η οποία έχει πρόοδο. Αν δεν έχουμε καλά σχολεία και καλές υποδομές, τα μαθήματα δεν επαρκούν για τη γνώση του ανθρώπου. Έχουμε δε ως στόχο τη «χρησιμοθηρία των βαθμών», αυτό είναι το πιο μεγάλο λάθος που επικρατεί σήμερα. Πρέπει να δοθεί, κυρίως, έμφαση στη μάθηση και την ηθική. Το σχολείο δεν είναι μόνο για να σου μεταλαμπαδεύσει γνώσεις. Πρέπει να σου μεταφέρει και το ηθικό κομμάτι για να ενταχθείς στην κοινωνία: αυτό το κομμάτι μάς λείπει πλέον!
-Συγκαταλέγεστε στους αναποφάσιστους ή έχετε καταλήξει τι θα επιλέξετε την Κυριακή;
Γ.Σ.: Θα έλεγα πως δεν ανήκω στους αναποφάσιστους, αλλά στους συνειδητοποιημένους πλέον ψηφοφόρους. Σε αυτό με βοήθησε το ακαδημαϊκό περιβάλλον και η κοινωνική εμπειρία μου έως τώρα.
Σ.Μ.: Έχω καταλήξει για την αυριανή μου επιλογή, ναι.
Η.Τ.: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι θα κάνω αύριο, και νομίζω ότι θα είναι μια απόφαση εκείνης της στιγμής.
Της Χριστίνας Μανδρώνη
