Βουβωνοκήλη – Μερικές γενικές πληροφορίες
Η βουβωνοκήλη είναι η πλέον συχνή μορφή κήλης ειδικά στον ανδρικό πληθυσμό, η οποία προέρχεται από μια αποδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος. Η εξασθένηση του κοιλιακού τοιχώματος μπορεί να οφείλεται σε υπερβολικό βάρος (παχυσαρκία), άρση υπερβολικού βάρους, στην πολύ έντονη σωματική προσπάθεια και σε άλλους παράγοντες που θα αναλύσουμε παρακάτω.
Η βουβωνοκήλη τυπικά εμφανίζεται με οίδημα στη βουβωνική χώρα, το οποίο προκαλεί δυσφορία, πόνο και αίσθηση πίεσης τοπικά.Ακόμη και αν τα συμπτώματα είναι ήπια η βουβωνοκήλη δεν πρέπει να υποτιμάται, γιατί μπορεί να υπάρξει επιδείνωση και να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο ακόμη και την ίδια τη ζωή του ασθενούς. Κατά κανόνα, η διάγνωση της βουβωνοκήλης είναι κλινική. Μερικές φορές όμως, ειδικά όταν η διάγνωση δεν είναι σαφής μπορεί να χρειαστεί να καταφύγουμε σε διαγνωστική απεικόνιση για να βοηθήσει στη διαφοροδιάγνωση. Η θεραπεία της βουβωνοκήλης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων: Εάν η κατάσταση είναι ασυμπτωματική, ενδύκνειται η τυπική τακτική παρακολούθηση. Αντίθετα, εάν η βαρύτητα των συμπτωμάτων αυξάνει, απαιτείται αντιμετώπιση με χειρουργική επέμβαση.
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μια αλλοίωση που μοιάζει με σάκο που αναπτύσσεται στο δέρμα, σχεδόν πάντα στην περιοχή του κόκκυγος, ακριβώς πάνω από τη μεσογλουτιαία αύλακα. Η κοιλότητα μπορεί να περιέχει τρίχες (εξού και ο όρος «τριχοφωλεακό») σμηγματογόνες εκκρίσεις, κομμάτια δέρματος, υγρό ή ημιστερεό υλικό και άλλα κυτταρικά στοιχεία. Η βλάβη – επίσης γνωστή ως ιερό-κοκκυγική κύστη – αναπτύσσεται στους ιστούς που βρίσκονται μεταξύ της μυϊκής περιτονίας και του λιπώδους στρώματος του δέρματος και εμφανίζεται ως ελαφρύ οίδημα στην περιοχή.
Οι κύστεις κόκκυγος είναι αβλαβείς μέχρι να υποστούν μόλυνση και φλεγμονή. Εάν μια κύστη κόκκυγος μολυνθεί, μπορεί να εξελιχθεί σε απόστημα το οποίο συχνά είναι εξαιρετικά επώδυνο. Επιπλέον, το πύον που συλλέγεται στην κοιλότητα μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση συριγγίου. Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει κύστη κόκκυγος, αλλά η βλάβη είναι πιο συχνή σε νεαρούς άνδρες, μεταξύ 15 και 24 ετών. Ειδικότερα, άτομα που παραμένουν σε καθιστή θέση για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως για παράδειγμα οι οδηγοί φορτηγών, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν κύστη κόκκυγος. Η θεραπεία και η διαχείριση των κύστεων κόκκυγος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της έκτασης και της χρονιότητας της νόσου. Μια πλήρης θεραπεία είναι δυνατή, αλλά η κυστική κοιλότητα μπορεί να επανεμφανιστεί ακόμα και αν αφαιρεθεί χειρουργικά.
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο που βρίσκεται στο δεξιό άνω τεταρτημόριο της κοιλιάς, στο κάτω μέρος του ήπατος. Είναι υπεύθυνο για τη συγκέντρωση, αποθήκευση και απελευθέρωση της χολής στο γαστρεντερικό σωλήνα με στόχο τη διευκόλυνση της απορρόφησης λιπιδίων και ορισμένων βιταμινών. Η χολολιθίαση, δηλαδή η παρουσία χολόλιθων ή πιο γνωστή ως «πέτρα στη χολή» είναι η πιο κοινή πάθηση της χοληδόχου κύστης. Ο σχηματισμός χολόλιθων συνδέεται με τις σχετικές συγκεντρώσεις και τη διαλυτότητα του περιεχομένου της χολής, κυρίως της χοληστερόλης.
Μια μεγάλη πέτρα ή πολλές μικρές πέτρες μπορεί να σφηνωθούν στον κυστικό πόρο και να εμποδίζουν την απορροή της χολής προς τα χοληφόρα σωληνάρια και το λεπτό έντερο. Αυτό δημιουργεί ένα είδος βύσματος που εμποδίζει την κένωση της χολής. Τότε, υπάρχει ο κίνδυνος, οι χημικές ουσίες που περιέχονται στη χολή και κάποιες πιθανές βακτηριακές λοιμώξεις να προκαλέσουν οξεία χολοκυστίτιδα, μία φλεγμονή της χοληδόχου κύστης, η οποία όταν δημιουργείται από την παρουσία λίθων στη χοληδόχο κύστη ή και στη χοληφόρο οδό παίρνει την ονομασία λιθισιακή χολοκυστίτιδα – υπάρχει και η αλιθισιακή χολοκυστίτιδα η οποία δεν προκαλείται από λίθους και είναι ακόμη πιο σοβαρή νόσος.
Θυρεοειδής – Γενικές Πληροφορίες
Η θυρεοειδεκτομή είναι η χειρουργική επέμβαση που εκτελείται για την αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του θυρεοειδούς αδένα. Οι λόγοι που καθιστούν απαραίτητη την αφαίρεση αυτού του οργάνου, που βρίσκεται στην πρόσθια περιοχή του λαιμού, μπορεί να είναι διαφορετικοί. Η θυρεοειδεκτομή, για παράδειγμα, μπορεί να γίνει στον καρκίνο του θυρεοειδούς, στην παρουσία ενός όζου ή πολλών όζων (πολυοζώδης βρογχοκήλη) θυρεοειδούς ή σε καταστάσεις υπερθυρεοειδισμού.
Η χειρουργική επέμβαση, δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία, παρά μόνο στην περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού. Χωρίς τον θυρεοειδή, δεν μπορούμε να ζήσουμε. Επομένως, έπειτα από μια ολική θυρεοειδεκτομή, είναι απαραίτητο να προγραμματιστεί μια επαρκής θεραπεία με βάση συνθετικές θυρεοειδικές ορμόνες.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ | ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΑΡΟΥΣΙ | ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΑΡΟΥΣΙ
