Η στήλη του «Θάρρους» συνεχίζει το ταξίδι της ανά τον κόσμο για να συναντήσει Μεσσηνίους που ζουν στο εξωτερικό, κι αυτή τη φορά προσγειώνεται στο μακρινό Οχάιο της Αμερικής, εκεί που ο Καλαματιανός Διαμαντής Τσιλιμίγκρας εργάζεται ως γενικός χειρουργός.
Έχοντας αποφοιτήσει από την Ιατρική Σχολή Αθηνών το 2017, κι έπειτα από την παρέλευση ενός χρόνου, ο Διαμαντής Τσιλιμίγκρας βρέθηκε να εργάζεται ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο “The Ohio State University Wexner Medical Center and James Cancer Center” μέχρι το 2021, οπότε ξεκίνησε ειδικότητα Γενικής Χειρουργικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πολιτείας του Οχάιο των ΗΠΑ.
Όπως μας εξηγεί ο ίδιος μιλώντας για την απόφασή του να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό και μετέπειτα να παραμείνει, εργαζόμενος στο χώρο της υγείας στις ΗΠΑ, κάτι τέτοιο δεν ήταν μια εύκολη απόφαση, καθώς «η διαδρομή δεν είναι ευθεία, έχει πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες, τις οποίες, για να ξεπεράσεις, πρέπει να εργαστείς πολύ σκληρά».
Ωστόσο, το γεγονός ότι το επίπεδο εκπαίδευσης της Χειρουργικής στις ΗΠΑ δε συγκρίνεται με καμιάς άλλης χώρας, όπως λέει, τον έπεισε να παραμείνει στη χώρα.
-Πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις και πώς προέκυψε;
Η απόφαση να φύγω στο εξωτερικό ήταν εύκολη, αλλά και δύσκολη. Εύκολη, γιατί το επίπεδο εκπαίδευσης της Χειρουργικής στις ΗΠΑ δε συγκρίνεται με αυτό καμιάς χώρας. Η διαδρομή, όμως, δεν είναι ευθεία, έχει πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες, τις οποίες για να ξεπεράσεις, πρέπει να εργαστείς πολύ σκληρά. Σίγουρα στερείσαι αρκετά πράγματα για να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα.
Προσωπικά, πάντα γνώριζα ότι ήθελα να γίνω γιατρός και χειρουργός. Είχα από πολύ νωρίς αναπτύξει έντονο ενδιαφέρον γύρω από τη χειρουργική έρευνα και μέσω ενός φίλου μου καθηγητή στην Ιατρική Σχολή ήρθα σε επαφή με έναν Έλληνα γιατρό, που εκείνη τη στιγμή εργαζόταν στη θέση την οποία θα έπαιρνα έπειτα εγώ. Ξεκίνησα να εργάζομαι εξ αποστάσεως και όταν υπήρξε κενή θέση, μου έγινε πρόταση να κάνω το επόμενο βήμα και να μεταβώ στις ΗΠΑ.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας, μετέπειτα, στη χώρα που βρίσκεσαι;
Στις ΗΠΑ δεν μπορείς να ξεκινήσεις άμεσα ειδικότητα, εάν έχεις σπουδάσει Ιατρική σε άλλη χώρα. Πρέπει να δώσεις τις απαραίτητες εξετάσεις, που είναι μακρές και επίπονες, διαρκούν 9-10 ώρες τη φορά, και πρέπει να στοχεύσεις να λάβεις σκορ που να είναι καλύτερο από τους Αμερικανούς αποφοίτους των Ιατρικών Σχολών, για να έχεις, έστω, κάποια μικρή πιθανότητα να βρεις δουλειά. Ειδικότερα για τη Χειρουργική, είναι σχεδόν απίθανο κάποιος να ξεκινήσει ειδικότητα άμεσα ερχόμενος από την Ελλάδα.
Συνήθως χρειάζεται να εργαστεί 2-3 χρόνια στην έρευνα, ώστε να ισχυροποιήσει τη θέση του και το βιογραφικό του, και να λάβει συστατικές επιστολές από Αμερικανούς καθηγητές (οι επιστολές από Έλληνες καθηγητές δε μετρούν στην Αμερική).
Προσωπικά εργάστηκα για 2,5 χρόνια στην έρευνα και κατάφερα να δημοσιεύσω γύρω στις 250 επιστημονικές εργασίες, νούμερο το οποίο με κατέστησε πολύ ανταγωνιστικό υποψήφιο στις συνεντεύξεις για την ειδικότητα. Ο δρόμος ήταν μακρύς, αλλά άξιζε όλη η προσπάθεια.
-Από ποια άποψη θα έλεγες ότι είναι πιο ωφέλιμη για τη σταδιοδρομία στον τομέα σου κάποια χώρα του εξωτερικού από ό,τι η Ελλάδα;
Όπως προανέφερα σχετικά με το επίπεδο εκπαίδευσης της Χειρουργικής στις ΗΠΑ, αυτό δε συγκρίνεται με καμιάς χώρας. Πέραν αυτού, όμως, ο αριθμός χειρουργείων σε καθημερινή βάση είναι τέτοιος που οι ειδικευόμενοι γιατροί λαμβάνουν τεράστια εμπειρία μέχρι την αποφοίτηση από το πρόγραμμα ειδικότητας.
Ενδεικτικά, το Τμήμα Χειρουργικής εδώ πραγματοποιεί 250-300 χειρουργεία την εβδομάδα, αριθμό που ορισμένα νοσοκομεία στην Ελλάδα δεν κάνουν σε μια ολόκληρη χρονιά. Υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός χειρουργείων που πρέπει να κάνει κάποιος τα δύο πρώτα χρόνια και συγκεκριμένος αριθμός για να αποφοιτήσεις από το πρόγραμμα.
Ακόμα, υπάρχει αξιολόγηση γραπτή και προφορική κάθε μήνα, κάθε εξάμηνο και κάθε έτος, όπου κρίνεσαι αν πράγματι πληροίς τις προϋποθέσεις για να προχωρήσεις παρακάτω. Κάθε Ιανουάριο υπάρχουν εξετάσεις μέσα στην ειδικότητα, όπου συγκρίνεσαι με τους συνομηλίκους σου ανά την Αμερική.
Εάν δεν πηγαίνεις καλά στις εξετάσεις, υπάρχει ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, ώστε να μπορέσεις να βελτιωθείς την επόμενη χρονιά.
Τέλος, η τεχνογνωσία στον Τομέα Χειρουργικής είναι στο μέγιστο επίπεδο, αφού κάθε νέα τεχνική, κάθε νέα συσκευή ή εργαλείο, πρώτα δοκιμάζεται εδώ και ύστερα διαδίδεται στον υπόλοιπο κόσμο.
-Υπάρχει μεγάλος πληθυσμός Ελλήνων στην περιοχή που ζεις;
Στην πολιτεία του Οχάιο υπάρχουν αρκετοί Έλληνες, όμως όχι όσοι στις άλλες πολιτείες, όπως στη Νέα Υόρκη, στο Σικάγο κ.λπ.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της ζωής σου εκεί στην Ελλάδα;
Θα ήθελα να μεταφέρω την αξιοκρατία και τη συνεχή αξιολόγηση ως μοχλό βελτίωσης στην Ελλάδα. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να πάει μπροστά.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, εάν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Το campus του πανεπιστημίου, το επιβλητικό στάδιο Football, και το πάρκο Hocking Hills.
Hocking hills state park 
Football stadium – Ohio
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Οι γονείς, οι φίλοι και η καθιερωμένη βόλτα στη Ναυαρίνου.
-Υπάρχει ως σκέψη το ενδεχόμενο επιστροφής;
Ναι, υπάρχει ως σκέψη. Είναι, όμως, νωρίς ακόμα. Ίσως σε μια δεκαετία, μετά την ολοκλήρωση της ειδικότητας και της εξειδίκευσής μου.
Της Χριστίνας Μανδρώνη
