Το μαρτύριο της σταγόνας βιώνουν για άλλη μια χρονιά κάτοικοι της Μάνης

Το μαρτύριο της σταγόνας βιώνουν για άλλη μια χρονιά κάτοικοι της Μάνης

Το «νερό, νεράκι» λένε για άλλη μια χρονιά κάτοικοι ορεινών χωριών στη Μάνη. Παλεύουν με το βασανιστήριο της σταγόνας, όταν κάποιοι άλλοι, όπως καταγγέλλουν σε αναφορά τους, ποτίζουν κήπους και γεμίζουν πισίνες!

Κάτοικος από τον οικισμό Πλάτωμα στον Κάμπο κατέθεσε αναφορά στο Δήμο, η οποία κοινοποιείται και στον εισαγγελέα Καλαμάτας, για το μεγάλο πρόβλημα ύδρευσης που αντιμετωπίζουν η δική του, όπως και άλλες επτά οικογένειες του οικισμού.

Αυτό, όπως επισημαίνει, συμβαίνει χρόνια τώρα, με εξαίρεση την περσινή χρονιά που ήταν κάπως βελτιωμένη η κατάσταση, αλλά από φέτος πάλι τα ίδια.

Ούτε σταγόνα
Στην αναφορά τονίζεται ότι εδώ και 15 μέρες παρατηρείται παντελής έλλειψη ύδρευσης ή, στην καλύτερη περίπτωση, παρατεταμένη διακοπή 23,5 ώρες το 24ωρο, στην περιοχή Πλάτωμα Κάμπου του Δήμου Δυτικής Μάνης. «Μας στερούν το νερό και εμείς αναγκαζόμαστε να μένουμε ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα, παραφυλώντας πότε θα έρθει το νερό, αφού γεμίσει πρώτα το υπόλοιπο δίκτυο, και αν έρθει, και για την ελάχιστη ώρα που θα έρθει, αν περισσέψει και όσο περισσέψει, να πάρουμε νερό τελευταίοι! Τις τελευταίες 5 μέρες, όμως, δεν έρχεται ούτε σταγόνα!», τονίζεται.

Επικοινώνησαν, όπως σημειώνεται, με υπεύθυνο του Δήμου, από τον οποίο ενημερώθηκαν «ότι οι ποσότητες του νερού που διοχετεύονται στο τοπικό δίκτυο, ενώ αρκούν για την ύδρευση των κατοίκων, εν τούτοις “εξαφανίζονται”, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει νερό».

«Πρόκειται για ποσότητες νερού που διαφεύγουν και δεν καταγράφονται από υδρόμετρα. Σε επόμενη επικοινωνία μάς ενημέρωσαν ότι ενώ η δεξαμενή του χωριού δέχεται 400 κυβικά νερό, εντούτοις καταλήγουν σε αυτή 250 κυβικά, αλλά “δεν είναι σε θέση” να εντοπίσουν το πρόβλημα. Χθες πληροφορηθήκαμε ότι στη δεξαμενή του Κάμπου έφτασαν 300 κυβικά, αλλά μετά το νερό χάθηκε και δε γνωρίζουν πού πήγε…. Είμαστε επτά οικογένειες στην περιοχή και λόγω του προβλήματος λειψυδρίας λέμε στην κυριολεξία το νερό, νεράκι. Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να “υδρεύονται” μεγάλες εκτάσεις με κηπευτικά στην εν γένει περιοχή και να μην υπάρχει νερό να πιούμε οι δημότες, ή ακόμα και για τις στοιχειώδεις ανάγκες υγιεινής μας!».

«Χάνεται» το νερό
Στην αναφορά επισημαίνεται, επίσης, ότι η εγκατάσταση του υδρομετρητή γίνεται ακριβώς μετά την κεντρική βαλβίδα παροχής νερού. Ωστόσο, έχουν πληροφορηθεί ότι στον Κάμπο οι υδρομετρητές τοποθετούνται μακριά από τον αγωγό, ακόμα και 300 μέτρα, με αποτέλεσμα στην ενδιάμεση απόσταση να μπορεί να επέμβει όποιος θέλει και να επιτρέπει τη ροή όπου θέλει, αλλά να μην καταγράφεται η ποσότητα του νερού που καταναλώνεται.

«Επίσης, παρατηρείται το φαινόμενο αρκετοί να υδρεύονται από τις παροχές των εκκλησιών του χωριού, οι οποίες δεν έχουν υδρόμετρα, όχι μόνο για οικιακή τους χρήση, αλλά και για να ποτίζουν τους κήπους τους. Το αποκορύφωμα, όμως, είναι ότι υπάρχουν χωριά στο Δήμο Δυτικής Μάνης χωρίς υδρόμετρα, γεγονός γνωστό σε όλους.

Δεδομένου ότι διανύουμε ήδη τα μέσα καλοκαιριού, βρισκόμαστε σε αντιπυρική περίοδο με άμεσο κίνδυνο πυρκαγιών, με επικείμενο καύσωνα μπροστά μας και με μεγάλο χρονικό διάστημα μπροστά μας μέχρι το φθινόπωρο, η κατάσταση έχει γίνει ήδη αφόρητη. Θα πρέπει ο “απών” Δήμος να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του, καθώς το φαινόμενο αυτό είναι διαρκές, από πολλών ετών, και να προβεί στις ενδεδειγμένες ενέργειες ελέγχου και εντοπισμού τυχόν κρουσμάτων νεροκλοπής, με παραβίαση υδρομέτρων ή με επέμβαση σε αγωγούς, φρεάτια, παροχές κ.λπ., και να γίνουν τα νόμιμα», καταγγέλλει ο κάτοικος που κατέθεσε την αναφορά.

Συμπληρώνει δε, πως αν ο Δήμος δεν μπορεί να εντοπίσει τις κλοπές νερού, να φροντίσει για δίκαιη κατανομή του σε κάθε αγωγό, ώστε να έχουν όλοι οι κάτοικοι, τουλάχιστον, να πιουν.

«Είμαστε δημότες του Δήμου, υπερήλικες μάλιστα πολλοί από εμάς, και δεν είναι δυνατόν να μας στερούν το νερό και εμείς να αναγκαζόμαστε είτε να ξαγρυπνάμε, για να πάρουμε ό,τι περισσέψει, που πλέον δεν περισσεύει (κι αυτό, παρά το γεγονός ότι έχουμε υποβληθεί σε μεγάλες δαπάνες για την αγορά δεξαμενών προς αποθήκευση, πιεστικών, μοτέρ κ.λπ.) είτε να αγοράζουμε το νερό και ταυτόχρονα να πληρώνουμε δημοτικά τέλη με λογαριασμούς και συντήρηση δικτύου.

Είμαστε φορολογούμενοι πολίτες, που πληρώνουμε πάσης φύσεως δημοτικούς και κρατικούς φόρους, αλλά στερούμαστε όλο το καλοκαίρι το πολύτιμο αυτό αγαθό, που είναι το νερό, και φυσικά καταπατούν τα συμβόλαια που έχουν κάνει μαζί μας για την αγορά νερού.

Από την άλλη, βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε απομόνωση, καθότι λόγω της λειψυδρίας δεν μπορούν να μας επισκεφτούν ούτε τα παιδιά μας, πολύ περισσότερο συγγενικά και φιλικά μας πρόσωπα.

Είναι γεγονός πως στη Δυτική Μάνη έχουν γίνει μεγάλες επενδύσεις στον τουρισμό από επιχειρήσεις και ιδιώτες και η περιοχή δε διαθέτει τη βασικότερη υποδομή, την ύδρευση. Να μη μιλήσουμε για καθαριότητα και αποχέτευση. Ήδη έχει έρθει μεγάλος αριθμός τουριστών και επισκεπτών στη Δυτική Μάνη, και αναμένεται μεγαλύτερος, και το πρόβλημα παραμένει και διογκώνεται.

Είμαστε στο έτος 2023, έστω και καθυστερημένα πρέπει να προληφθούν τα ανωτέρω φαινόμενα με την άμεση παρέμβαση του “απόντος” Δήμου», καταλήγει η αναφορά που κοινοποιήθηκε στον εισαγγελέα.

Της Βίκυς Βετουλάκη