Η ύπαρξη της αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αποτελεί τη μέγιστη έκφανση της άμεσης Δημοκρατίας, διότι αποτελεί αυτοτελή θεσμό που οργανώνει τη διοίκηση των τοπικών κοινωνιών, με ρητές και περιγραφόμενες σε Νόμους, αρμοδιότητες.
Η Κυβέρνηση εκπροσωπεί σε ιδεατό περιβάλλον ολάκερη την κοινωνία, ενώ τα κόμματα, τους ιδεολογικά προσκείμενους πολίτες στο συγκεκριμένο κόμμα.
Δυστυχώς όσα ζούμε στην Πελοπόννησο και στην πόλη της Μεσσήνης ξεπερνούν ακόμη και την πιο τραβηγμένη φαντασία, καθεστωτικής αντίληψης.
Συγχέεται επικίνδυνα η έννοια του κράτους με την έννοια του κόμματος, ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση πειθήνια υποταγμένη, εκτελεί εντολές, ενώ όποιος δεν συμμορφώνεται δέχεται κυρώσεις.
Δεν νοείται να χρησιμοποιείται για κομματικό σκοπό ένα δημόσιο κτήριο όπως το Δημαρχείο Μεσσήνης, που εκπροσωπεί έναν ανεξάρτητο θεσμό και να γίνεται χώρος όπου αδαπάνως για τον υποψήφιο, στολίζεται χρωματικά και με συνθήματα του υποψηφίου, προκειμένου να πραγματοποιηθεί εκεί κομματική φιέστα για την ανακοίνωσή του, ως κομματικού εκλεκτού. Ίσως είναι δυσδιάκριτος ο διαχωρισμός από την αποδεχόμενη την εκτροπή Δημοτική Αρχή Μεσσήνης, η οφειλόμενη απόδοση τιμής στον ανώτερο Κυβερνητικό παράγοντα, δηλ. τον Πρωθυπουργό της Χώρας ή στον πρώην Πρωθυπουργό, από την ανάλογη τιμή στον κάθε κομματικό υποψήφιο.
Η αποδοχή όμως αυτής της παρέκκλισης και από την ίδια την Κυβέρνηση, θέτει και τον εξής προβληματισμό. Είναι μήπως η συμπεριφορά αυτή, δείγμα ηγεμονισμού; Αδιαφορία για τις αντιδράσεις καταπάτησης κάθε έννοιας δημοκρατικότητας; Ή απόλυτη αδιαφορία για την κοινωνία που απαυδά με όσα γίνονται δίπλα της;
Η υποχρεωτικότητα δε της παρουσίας στη φιέστα αυτή .αυτοδιοικητικών ή λοιπών κομματικών, κοινωνικών κ.λπ. στελεχών, οι μεταφερόμενοι χειροκροτητές – υποψήφιοι και η εμφανής αδυναμία του νέου υποψηφίου να σταθεί με τις δικές του δυνάμεις απέναντι στην πελοποννησιακή κοινωνία, ισοϋψής με τον κύριο αντίπαλό του Πέτρο Τατούλη, απογοητεύει ακόμη και ψηφοφόρους και αγωνιστές του συγκεκριμένου κόμματος.
Εν κατακλείδι επιχειρείται ο διορισμός και όχι η δημοκρατική εκλογή του κομματικού υποψηφίου.
Η δημοκρατική Πελοπόννησος όμως, έξω από κόμματα και χρώματα, αντιστέκεται και καταδικάζει τις κομματικές φιέστες στα δημόσια κτήρια.
Της Αντωνίας Μπούζα
Αντιπροέδρου Περιφ. Συμβουλίου Πελοποννήσου
Υπεύθυνη Μεσσηνίας Νέας Πελοποννήσου
