Οι κάτοικοι Αγουλινίτσης από τινών ημερών είναι ανάστατοι εκ πραγματοποιηθέντος ονείρου μιας υπηρετρίας του Αναστ. Γκινόκα μόλις δεκαεξαέτιδος.
Η εν λόγω υπηρέτρια επιμόνως εβεβαίου, ότι επανειλημμένως είδε κατ’ όναρ την Θεομήτορα, ήτις διέτασσεν αυτήν να ειδοποιήση τους κατοίκους να προβώσιν εις ανασκαφάς εις θέσιν Ντάρδιζα περί τα πέντε λεπτά της ώρας απέχουσαν της Αγουλινίτσης προς ανακάλυψιν εικόνος παριστανούσης την Θεομήτορα.
Προ της επιμονής της κόρης οι κάτοικοι μετέβησαν εις την υποδεικνυομένην θέσιν και μετά πολλάς ερεύνας ανεύρον εις τον πυθμένα πηγής τινός εκ της οποίας ρέει μικρά ποσότης ύδατος μίαν πλάκα φέρουσαν επ’ αμφοτέρων των πλευρών αυτής λατινικούς χαρακτήρας της Βυζαντινής Εποχής, οι οποίοι δεν κατορθώθη παρ’ ουδενός να εξηγηθώσι.
Η εν λόγω πλαξ κατεσχέθη υπό των εκεί ειρηνοδίκου και αστυνόμου, προ του αναπτυχθέντος όμως θρησκευτικού των κατοίκων αισθήματος θεωρούντων ταύτην ιερόν κειμήλιον αι αρχαί ηναγκάσθησαν να παραδώσωσι ταύτην εις τον πρόεδρον της κοινότητος Ανδρ. Τζωρτζάκην και τους ιερείς Χαρ. Κουφοσωτήρην και Γεώργιον Κότταν, ζητήσαντες οδηγίας παρά των ενταύθα αρχών.
Οι κάτοικοι και ιδιαίτατα αι γυναίκες του λαού αι περισσότερον έχουσαι ανεπτυγμένον το θρησκευτικόν αίσθημα προσκυνούν και δοξάζουν το εύρημα ως απεικονίζον αρχαίαν ανάγλυφον εικόνα της Θεομήτορος.
