Βγάλτε, ρε, την πινακίδα έξω από την αυλή σας «Ο σκύλος δαγκώνει» και βάλτε «Ο Έλληνας δαγκώνει»!
Τέλος, φτάσαμε τη ράτσα μας στην αποκτήνωση! Στην ελληνοποίηση! Εδώ όλα τώρα έχουν εξήγηση! Γιατί έφτασε η χώρα εδώ που έφτασε, γιατί κυβερνάται από τα χειρότερα άτομα που μπορούν να βρεθούν στη χώρα, γιατί κλάπηκαν τα λεφτά, γιατί χάθηκε η αξιοπρέπεια, το ήθος, η ηθική, το φιλότιμο, η λεβεντιά και η παλικαριά! Γιατί γίναμε όλοι νεοέλληνες!
Μια πολύ κακιά ράτσα, που δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο παρά μόνο για την επιβίωση του εαυτού του ο καθένας, πατώντας πάνω σε πτώματα αν χρειαστεί! Η κλεψιά έγινε μαγκιά, η αδυναμία έγινε περίγελως για τους πολλούς, η αξιοκρατία έγινε ηλιθιότητα!
Η αρπαγή έγινε θαυμασμός και η πονηρία υπέρτατο αγαθό του Έλληνα! Ποιος να σκοντάψει και να πέσει στο δρόμο; Θα πάνε δέκα να τον φωτογραφίζουν με τα κινητά, για να δείξουν στους φίλους και να πάρουν λάικ, όχι να βοηθήσουν τον δυστυχή! Πέθανε να πάρω τη θέση, σου λέει ο διπλανός σου, πέθανε να γλιτώσω τη σύνταξη, λέει η κάθε κυβέρνηση! Μια πολύ όμορφη χώρα έπεσε στα χέρια των πιο άχρηστων, ανήθικων και ψευτονταήδων της οικούμενης, που τριγυρνάνε στα καφενεία και παριστάνουν τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων! Ποιοι; Αυτοί που για να δείξουν αρεστοί στο αφεντικό δε θα διστάσουν να πετάξουν άνθρωπο στη θάλασσα να πνιγεί, βόθρο στο πηγάδι, φυτοφάρμακο στο μαρούλι σου, και φτύσιμο στο φαγητό σου!
Δε μας λυπάμαι καθόλου, αυτοί είμαστε! Γίναμε, μας κάνανε, μας άρεσε η απανθρωπιά; Ποιος ξέρει… Δεν αξίζουμε τίποτα καλύτερο, το αποδείξαμε περίτρανα!
«Μη ζητάς να βρεις καλό, μπέσα μη ζητάς, στων ανθρώπων τις καρδιές μέσα μην κοιτάς», Άκης Πάνου.
Του Θόδωρου Γαλανόπουλου
