Σήμερα η Ελλάδα έχασε έναν από τους πιο λαμπρούς της επιστήμονες.
Η Μεσσηνία όμως έχασε έναν δικό της άνθρωπο, τον πιο δικό της, ξεχωριστό άνθρωπο.
Ο Πέτρος Θέμελης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και διέπρεψε ως πανεπιστημιακός δάσκαλος στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, εξέχων επιστήμονας του Αρχαίου Κόσμου και παθιασμένος μέχρι την τελευταία στιγμή με την αρχαιολογική έρευνα.
Εκεί όμως που πραγματικά μεγαλούργησε ήταν στην Αρχαία Μεσσήνη. Έργο ζωής για τον ίδιο, κατάφερε μέσα από τις άοκνες προσπάθειές του για τέσσερις δεκαετίες να αποκαλύψει μια ολόκληρη αρχαία Πολιτεία και να μετατρέψει την αρχαία Μεσσήνη σε παγκόσμιο σημείο αναφοράς και σε μια καθημερινή εμπειρία γνωριμίας και μάθησης γύρω από τη συναρπαστική ιστορία του παρελθόντος.
Είχα τη σπάνια τύχη και τιμή να γνωρίσω τον Πέτρο Θέμελη και να συνεργαστώ μαζί του. Από κάθε μας συνάντηση έφευγα γοητευμένος από το ακούραστο πάθος του για τον τόπο και ένιωθα ότι έβλεπα μπροστά μου ένα παράδειγμα για το πώς πρέπει να είναι οι διανοούμενοι της δράσης. Γεμάτοι ζωή, σχέδια και φιλόδοξα οράματα, πάντα με βαθιά έγνοια συμβολής στη συλλογική μας πολιτισμική και κοινωνική αυτοσυνειδησία.
Αυτό εισέπρατταν καθημερινά οι επισκέπτες της Αρχαίας Μεσσήνης. Αυτό κερδίζαμε όλες και όλοι εμείς που περπατήσαμε στο μοναδικό αυτό χώρο ακούγοντας τον Πέτρο Θέμελη να εξηγεί, να συνδέει τα ευρήματα, να μας εισάγει στην κοινωνική πραγματικότητα μιας πόλης που ευτύχησε να ζήσει μια δεύτερη ζωή κάτω από την επίβλεψή του.
Τα πιο θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους συνεργάτες του.
Η ευγενική μορφή του Πέτρου Θέμελη θα είναι πάντα εκεί -στην Αρχαία Μεσσήνη- να μας υπενθυμίζει ότι το τοπικό μπορεί να είναι την ίδια στιγμή πανανθρώπινο και οικουμενικό.”
