Είναι γνωστό ότι τα δύσκολα θέματα που απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες είθισται να ανοίγουν προς συζήτηση μετά τις τοπικές ή εθνικές εκλογές. Ένα από αυτά τα θέματα που απασχολούν την πόλη μας είναι και η αντιπλημμυρική της προστασία.
Οι συντάκτες της εφημερίδας «Θάρρος» έχουν αναφερθεί σε προβληματικές καταστάσεις στα ρέματα και τα παραποτάμια της Καλαμάτας, χωρίς ανταπόκριση από τις αρμόδιες Αρχές. Μάλιστα, πρόσφατα η ίδια εφημερίδα, σε άρθρο με τίτλο «Ρέματα που δεν έχουν καθαριστεί ποτέ», σχολιάζει με τον υπότιτλο ότι «μετά μας φταίνε οι μεγάλες ποσότητες νερού και η κλιματική αλλαγή…».
Στη συνέχεια διαβάσαμε τις δηλώσεις του δημάρχου Καλαμάτας, Θ. Βασιλόπουλου, ότι εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που αφορά στο αντιπλημμυρικό έργο της Καλαμάτας, ένα έργο «φαραωνικό», που απαιτεί μία τεράστια χρηματοδότηση με υψηλού ρίσκου αποτέλεσμα και χωρίς προηγουμένως να έχουν μελετήσει και αξιοποιήσει τις δυνατότητες των φυσικών υποδομών, τις οποίες γνωρίζουν στα σχέδια αλλά αγνοούν στο πεδίο.
Όλοι συμφωνούμε ότι ο χείμαρρος Νέδοντας έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση των βρόχινων νερών, αλλά η υπερφόρτωσή του μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Αντίθετα, οι φυσικές υποδομές, όπως τα ρέματα και τα παραποτάμια, εάν διατηρηθούν και αναβαθμιστούν κατάλληλα, μπορούν μαζί με τον Νέδοντα να αποτελέσουν έναν οικονομικά πιο βιώσιμο και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πόλη. Είναι ζωτικής σημασίας να δώσουμε προτεραιότητα στην κατανόηση του περιβάλλοντος και στη συνεργασία με το φυσικό τοπίο πριν προχωρήσουμε σε υπερβολικά δαπανηρές κατασκευές.
Είναι, επίσης, σημαντικό να αναζητήσουμε πολυδιάστατες λύσεις που να ενσωματώνουν τους παραπόταμους, τα ρέματα και τον Νέδοντα στον πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης, δημιουργώντας περιοχές αναψυχής, πεζοπορικές και ποδηλατικές διαδρομές, ενώ παράλληλα να διασφαλίζονται οι κάτοικοι από πλημμυρικά φαινόμενα.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι τα ρέματα και παραποτάμια δεν είναι απλώς “φυσικές υποδομές”, αλλά είναι ζωντανά οικοσυστήματα που συνεισφέρουν στην ισορροπία της περιοχής. Υπό αυτήν την έννοια η αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων δεν πρέπει να βασίζεται στην κατασκευή τεχνητών επεμβάσεων (υπόγειους τσιμεντένιους αγωγούς τεράστιων διαστάσεων σε σεισμόπληκτη περιοχή), αλλά στη διατήρηση και αξιοποίηση των φυσικών ροών του νερού, οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην προστασία της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής.
Είναι, λοιπόν, απαραίτητη η συνεργασία των τοπικών Αρχών, των ειδικών, των πολιτών και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών για να επιτευχθούν τα παραπάνω, δηλαδή η δημιουργία ενός συντονισμένου σχεδίου δράσης που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους του περιβάλλοντος και της πολεοδομίας.
Ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία να αντιμετωπιστούν τα τεράστια περιβαλλοντικά εγκλήματα του παρελθόντος, που είχαν ως αποτέλεσμα να μετατρέψουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα της Καλαμάτας, τον Νέδοντα, σε αγωγό ομβρίων υδάτων και φερτών υλικών για να ικανοποιηθούν πελατειακές ανάγκες.
Γιώργος Καραμπάτος
πρώην πρόεδρος Επιμελητηρίου Μεσσηνίας
