Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας: Ο Βασίλης Παπαευσταθίου μιλά στο “Θ”

Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας: Ο Βασίλης Παπαευσταθίου μιλά στο “Θ”

Βασίλης Παπαευσταθίου: Μας ενδιαφέρει η ανθρώπινη επαφή και το άγγιγμα όσων περισσότερων ανθρώπων μπορούμε

Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας θα συντροφεύει τα βράδια μας και τη φετινή χειμερινή σεζόν, δίνοντας ιδιαίτερο νόημα στις Τετάρτες, μέσα από την όλη εμπειρία του «πάω σινεμά» και, φυσικά, τις ενδιαφέρουσες ιστορίες που προβάλλονται στο μεγάλο πανί. Το νέο πρόγραμμα ξεκίνησε μαζί με το Νοέμβριο και ήδη ανέβηκαν οι τρεις πρώτες ταινίες, στο αμφιθέατρο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας. Η επιλογή της θεματικής “remakes” αποδεικνύει την τολμηρή διάθεση των μελών της Λέσχης να δώσουν στον κόσμο ταινίες που «σηκώνουν συζήτηση».

Στο «Θ» μίλησε ο Βασίλης Παπαευσταθίου, νόμιμος εκπρόσωπος της Κινηματογραφικής Λέσχης, αναφερόμενος στο φετινό πρόγραμμα και τις μελλοντικές δράσεις, που περιλαμβάνουν ως αναπόσπαστο κομμάτι πλέον και το Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου Καλαμάτας.

Για την επιλογή των ταινιών και της θεματικής Νοεμβρίου, ο κ. Παπαευσταθίου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πάλι διαλέξαμε μια μίξη καινούργιων και παλιών ταινιών, ευρωπαϊκών και αμερικάνικων, ασπρόμαυρων και έγχρωμων, δηλαδή να είναι όσο το δυνατόν πολυσυλλεκτικές και να ενδιαφέρουν πιο πολύ και περισσότερο κοινό. Τα remakes έχουν γυριστεί έπειτα από χρόνια, αλλά συνήθως επειδή η επανάληψη χάνει πολύ από την πρωτοτυπία της αρχικής ιδέας, διαλέξαμε ταινίες που έχουν πολύ ενδιαφέρον, γιατί φέρνουν μια τελείως διαφορετική ματιά, έτσι μπορεί να τις δει κάποιος κρατώντας απόσταση από την αρχική ταινία, δηλαδή αν του άρεσε να ανακαλύψει καινούργια πράγματα. Για παράδειγμα, το “Ουδέν Νεώτερο από το Δυτικό Μέτωπο” είναι γυρισμένο 90 χρόνια μετά, και- όσο να ‘ναι- τα μέσα του κινηματογράφου και οι τεχνικές είναι πάρα πολύ διαφορετικές. Αυτό, βέβαια, σημαίνει και πόσο καλή ήταν και η παλιά ταινία, για να έχει κάνει τόσο εντύπωση, χωρίς να έχει εντυπωσιακές πολεμικές σκηνές.

Πάντως, κάποιοι που έχουν δει την αρχική ταινία δύσκολα μπορεί να ξεπεράσουν μια εικόνα που έχει δημιουργήσει, πόσω μάλλον κι αυτοί που έχουν διαβάσει και το βιβλίο και έχουν πλάσει την ιστορία με συγκεκριμένο τρόπο στο μυαλό τους -γι’ αυτό είναι και τόσο δύσκολο ένα βιβλίο να μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Σε άλλους που είναι νεότερο κοινό και δεν είχαν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δουν το πρωτότυπο, γενικά τους αρέσουν περισσότερο οι νέες ταινίες.

Πέρα, όμως, από αυτό, είναι πολύ διαφορετική εμπειρία το να δει κάποιος μια ταινία σε οικιακή οθόνη, με την εικόνα που θα δει σε μια κινηματογραφική αίθουσα. Είναι πολύ πιο υποβλητική και σου μένει πολύ περισσότερο ως φιλμική εμπειρία, δε συγκρίνεται, ειδικά σε ταινίες που είδαμε πρόσφατα όπως το “ΕΟ” ή το “Ουδέν Νεώτερο από το Δυτικό Μέτωπο”, το οποίο έχει γυριστεί με τρομερές προδιαγραφές και ζωντανεύει έναν πόλεμο στο πανί με απίστευτο τρόπο. Και συνήθως οι ταινίες της Λέσχης επίτηδες τις διαλέγουμε να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή δίωρη διασκέδαση, είναι ταινίες που έχουν κι ένα μήνυμα και θέλεις το χώρο της σκοτεινής αίθουσας και την πλήρη προσοχή σου, χωρίς τους περισπασμούς που υπάρχουν στο σπίτι, για να τις αποκωδικοποιήσεις.

Γενικά είδαμε αρκετές ταινίες μέχρι να καταλήξουμε σε αυτή τη λίστα και αυτό είναι πολύ ζωογόνο για μας. Το να διαλέγαμε ταινίες και να τις παίζαμε χωρίς κάποια συνδετική ουσία θα ήταν λίγο άχαρο, αλλά το να προσεγγίζεις μια ενότητα μας δίνει μια πρόσθετη δύναμη. Έχουμε κάνει στο παρελθόν πολλές ενδιαφέρουσες ενότητες, κινηματογράφος και μουσική, κινηματογράφος στην εποχή της κρίσης, ενότητα
“βιβλία που γυρίστηκαν ταινίες”, ταινίες που αδικήθηκαν από τα Όσκαρ, μπορεί να είναι μια ενότητα επικαιρότητας, όπως κάναμε το Μάρτιο για τη βία, κάθε μορφή βίας, που λεγόταν “Μίλα” και προτρέπαμε όσοι έχουν υποστεί βία να μιλήσουν, θα κάνουμε ενότητα για τον πόλεμο, που δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρος. Το καλοκαίρι για δύο μήνες περίπου ο κεντρικός κορμός της ενότητας είναι γενικά οι κωμωδίες, ανάλαφρες, αλλά το χειμώνα υπάρχει ένας μηνιαίος θεματικός άξονας».

Ανθρώπινες σχέσεις και μια παράσταση με τη Φιλαρμονική για τα Χωριά SOS
Όσο για τα σχέδια του Δεκεμβρίου, ο Βασίλης Παπαευσταθίου μεταφέρει: «Επειδή πλησιάζουμε στις γιορτές, θα κάνουμε μια ενότητα το Δεκέμβριο που θα είναι αφιερωμένη στις ανθρώπινες σχέσεις και, μάλιστα, θα αρχίσουμε στις 6/12 με μια πολυβραβευμένη, τις “Περασμένες Ζωές”, που παίζεται και στην Αθήνα. Για την εβδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς σχεδιάζουμε μια μικτή εκδήλωση, θα προβάλουμε την ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν “Τα Φώτα της Πόλης” (μάλιστα, παίζεται αυτό τον καιρό και ως παράσταση, βασισμένη στην ταινία, στο Εθνικό Θέατρο) και παράλληλα η Φιλαρμονική Καλαμάτας θα παίζει ζωντανή μουσική. Κάτι ανάλογο είχαμε κάνει πριν από πέντε χρόνια, με μεγάλη ανταπόκριση, τότε με την ταινία “Μοντέρνοι Καιροί” του Τσάπλιν και πάλι με τη ζωντανή συμμετοχή της Φιλαρμονικής. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό και ο σκοπός θα είναι ιερός, όπως λέμε, για την ενίσχυση των Παιδικών Χωριών SOS».

Προετοιμασίες από τώρα για το Παιδικό Φεστιβάλ του Φεβρουαρίου
Πολύ «ζεστά» έχουν πάρει όλοι στην Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας και το παιδικό φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί για δεύτερη φορά, 5-11 Φεβρουαρίου 2024. Ήδη εδώ και αρκετό καιρό έχουν ξεκινήσει οι προεργασίες. «Είμαστε αυτή την περίοδο σε επικοινωνία με άλλα φεστιβάλ, όπως το Διεθνές Εφηβικό της Αθήνας που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη, με πρεσβείες και με καλεσμένους που θα έρθουν για να μιλήσουν στη διοργάνωσή μας. Θα υπάρχει καθημερινά μια εκπαιδευτική ζώνη για μαθητές από την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το Σαββατοκύριακο θα είναι δύο μέρες γεμάτες με παράλληλες εκδηλώσεις για παιδιά, εφήβους και τις οικογένειές τους.

Το πρώτο φεστιβάλ ήταν πολύ επιτυχημένο και μας έδειξε το δρόμο. Παρότι δεν είχαμε προηγούμενη άμεση εμπειρία και ήταν ένα πολύ μεγάλο το πρότζεκτ, πήγε πολύ καλά και είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον. Θέλουμε να το κάνουμε σε μια περίοδο που είναι “αντιτουριστική” και όταν ο καιρός δε θα είναι πολύ καλός για να κάνεις κάτι έξω, οπότε το να πας στον κινηματογράφο είναι μία από τις λίγες εναλλακτικές. Θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε το παιδικό φεστιβάλ και εκτός Καλαμάτας, να ταξιδέψει και σε άλλες περιοχές της Μεσσηνίας. Είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί μέσα από τον κινηματογράφο μπορείς να προσεγγίσεις τα παιδιά με τρόπο που με άλλα μέσα επικοινωνίας θα ήταν δύσκολο να σε ακούσουν, ενώ μια ταινία μπορεί να περάσει έξυπνα τα μηνύματα. Γι’ αυτό έχουμε και κατάλληλους ανθρώπους, κοινωνικούς ανθρωπολόγους, ψυχολόγους που αναπτύσσουν κάθε ταινία κι έτσι την κάνουν πολύ βατή για τα παιδιά.

Στο 1ο Φεστιβάλ είχαμε ενότητες για το σχολικό εκφοβισμό, για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση -κι αυτές θα υπάρχουν σίγουρα και στο επόμενο-, αλλά και δράσεις για την εφηβεία και πολλά άλλα».

Παράλληλες δράσεις
Εκτός από τις τακτικές προβολές η Κινηματογραφική Λέσχη εμπλουτίζει το πρόγραμμά της κάθε φορά με παράλληλες εκδηλώσεις και εμβόλιμες προβολές. Έτσι, πριν από λίγες μέρες φιλοξένησε ένα επετειακό ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ενώ στις 22 Νοεμβρίου θα ανέβει στο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» η ταινία του Τομ Βολφ “Maria by Callas”, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 από τη γέννηση της μεγάλης ντίβας που κάνει ο Σύλλογος Αποφοίτων του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας. «Πάντα κάνουμε και παράλληλες ή δωρεάν εκδηλώσεις, στο λιμάνι, στο πάρκο ή χριστουγεννιάτικες εκτός τακτικών προβολών, συνολικά φτάνουν τις 50 προβολές το χρόνο. Και θέλω να πω ότι είμαστε περήφανοι που στα περίπου 10 χρόνια που υπάρχει η Λέσχη έχουμε παίξει παντού. Από ένα camp προσφύγων, από ένα απομακρυσμένο χωριό, από το κέντρο απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ μέχρι μεγάλες προβολές στο λιμάνι της Καλαμάτας. Πιο πολύ απ’ όλα μας ενδιαφέρει η ανθρώπινη επαφή και το άγγιγμα όσων περισσότερων ανθρώπων μπορούμε!», καταλήγει ο Βασίλης Παπαευσταθίου μεταφέροντας τους απώτερους στόχους της Λέσχης, που είναι μη κερδοσκοπική εταιρεία, όπου συμμετέχουν ακόμη ως μέτοχοι οι: Αναστασία Λιόκουρα, Ηλίας Βαβίτσας, Ανδρέας Πετροπουλέας, Μιχάλης Λιόκουρας, Αντώνης Κυριακόπουλος, Αντώνης Σταυριανέας, Θοδωρής Μάλλωσης, Γιώργος Παπαδάκος, Γιάννης Αριστείδου, Φιλάνθη Λάγιου και Αλέξης Χαρίτσης.

Προβολές
Η «αυλαία» άνοιξε με το «ΕΟ» του Γέρζι Σκολιμόφσκι, 2022 (που συγγενεύει με το «Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ» του Ρομπέρ Μπρεσόν), ακολούθησε «Το Γεράκι της Μάλτας» (1941), σε σκηνοθεσία Τζον Χιούστον και βασισμένο στο αστυνομικό μυθιστόρημα του Ντάσιελ Χάμετ, ενώ την περασμένη Τετάρτη προβλήθηκε το συγκλονιστικό «Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» (2022), η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργηματικού αυτοβιογραφικού βιβλίου του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ σε σκηνοθεσία Έντβαρντ Μπέργκερ (η πρώτη ταινία γυρίστηκε το 1930 με σκηνοθέτη τον Λιούις Μιλστόουν).

Ο Νοέμβρης θα κλείσει με δύο ακόμη ταινίες, το «Ένα Αστέρι Γεννιέται» στις 22/11, με επιλεγμένη προβολή του remake του 1976 σε σκηνοθεσία Φρανκ Πίερσον (με την Μπάρμπαρα Στρέηζαντ και τον Κρις Κριστόφερσον) και στις 29/11 με τις «Μικρές Κυρίες», την έβδομη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Λουίζα Μέι Άλκοτ, που σκηνοθέτησε η Γκρέτα Γκέργουιγκ το 2019. Ήδη έχει ανακοινωθεί και η πρώτη προβολή του Δεκεμβρίου (6/12), που είναι το «Περασμένες Ζωές», φετινό αμερικανοκορεάτικο ρομαντικό δράμα, σε σκηνοθεσία Celine Song.

Της Χριστίνας Ελευθεράκη