Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς απ’ όσα συνέβησαν στη χρονιά που πέρασε κι από τις πληγές που μας αφήνει;
Να μιλήσουμε για τον άχρηστο πόλεμο στην Ουκρανία με τα χιλιάδες θύματα, που δεν οδηγεί πουθενά και την οικονομική δυσπραγία που προκάλεσε σ’ όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο;
Αυτόν, βέβαια, δεν τον θυμάται πλέον κανείς σήμερα, γιατί ξέσπασε άλλος στη Μέση Ανατολή, που είναι πιο αιμοσταγείς από οποιονδήποτε προηγούμενο.
Οι εικόνες που μεταδίδουν τα ΜΜΕ σε καθημερινή βάση προκαλούν, αν μη τι άλλο, αποτροπιασμό σ’ όποιον έχει έστω κι ένα ίχνος ανθρωπιάς μέσα του.
Τα θύματα των Παλαιστινίων, όπως λέγεται, έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις είκοσι χιλιάδες ως τώρα κι όσο για το αιματοκύλισμα των παιδιών, τύφλα να έχει ο Ηρώδης.
Το ρόλο εκείνου του παρανοϊκού ηγέτη, τον έχει αναλάβει σήμερα ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός κι αυτός δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια, γιατί οι ερπύστριες των τανκς τα μαχαιρώνουν όλα.
Όσο για τους μάγους με τα δώρα, αντί για χρυσό και σμύρνα κάποιων άλλων εποχών, προμηθεύουν τους Ισραηλινούς βόμβες μεγατόνων, που σκορπούν τον όλεθρο σε ακτίνα τριακοσίων και πλέον μέτρων από εκεί που εκρήγνυνται.
Άλλοι «μάγοι» πάλι στέλνουν τις φρεγάτες τους, για να περιφρουρούν το κράτος του Ισραήλ, ώστε να συνεχίζει ανενόχλητο το καταστρεπτικό του έργο.
Όλα αυτά βέβαια τη χρονιά που πέρασε, τα επισκιάζει η κλιματική αλλαγή, που έγινε πλέον οφθαλμοφανής και για τους πιο δύσπιστους, με συνέπεια να μας αλλάξει τα «πετρέλαια» είτε το θέλουμε, είτε όχι.
Ας αφήσουμε, όμως, τον περίγυρό μας και ας έρθουμε στη χώρα μας, γιατί κι εδώ τα γεγονότα που συνέβησαν, δεν ήταν καθόλου ευχάριστα.
Τι να πει κανείς για την τραγωδία στα Τέμπη με τους πενήντα επτά νεκρούς και τις χαροκαμένες οικογένειές τους, που δεν έχουν βρει ακόμη δικαίωση;
Τι να πει και για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, που κατέκαυσαν τη μισή Ελλάδα κι ερήμωσαν το πανέμορφο νησί της Ρόδου;
Αλλά και για τις καταστροφικές πλημμύρες που αφάνισαν το Θεσσαλικό κάμπο κι άφησαν άστεγους τους κατοίκους της περιοχής;
Τι να πει και για την ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης, που καλπάζει συνεχώς στη χώρα μας και ρημάζει το βαλάντιο της φτωχολογιάς;
Είναι μακρύς ο κατάλογος κι απ’ αυτόν δε θα μπορούσαν να λείψουν τα μπούλινγκ των νέων, οι γυναικοκτονίες, οι κλοπές και οι ληστείες που έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο και δεν συγκινούν πλέον κανέναν. Μ’ όλα αυτά τα βαρίδια, λοιπόν και με πολλά άλλα μας αφήνει πλέον το 2023 κι έρχεται το 2024 μπας και μας καλοκαρδίσει.
Είναι, όμως, δίσεκτος αυτός ο χρόνος κι ένας θεός ξέρει, τι μας επιφυλάσσει!
Του Δημήτρη Ν. Μπουσούνη
