Η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ό,τι αφορά την ικανότητα των πολιτών να κάνουν ιατρικές εξετάσεις, είτε λόγω φτώχειας είτε λόγω μεγάλης αναμονής, σύμφωνα με το Healthstat.gr.
Την πραγματικότητα αυτή ζουν καθημερινά οι κάτοικοι τόσο της Μεσσηνίας, με τα διάφορα προβλήματα που μαστίζουν το χώρο της Υγείας, όσο και της Πελοποννήσου.
Σε «κρίσεις ειλικρίνειας», ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Παναγιώτης Νίκας, πολλές φορές έχει σχολιάσει ότι «δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ένα πανεπιστημιακού επιπέδου νοσοκομείο αναφοράς, με συνέπεια πολλοί άνθρωποι να υποχρεώνονται να μεταβαίνουν στην Πάτρα ή την Αθήνα για θέματα υγείας».
Άλλωστε, σε πρόσφατη επίσκεψή του στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας εξέφρασε για πολλοστή φορά την πάγια άποψή του ότι το επίπεδο παροχής υγείας στην Πελοπόννησο είναι μέτριο και αυτό επιβαρύνει, κυρίως, τους οικονομικά ασθενέστερους, που αναγκάζονται να πουλήσουν το αρνί, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, προκειμένου να μεταβούν στην Αθήνα για να τους παρασχεθούν οι αναγκαίες ιατρικές υπηρεσίες.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την έκθεση «Βασικά δεδομένα για τις συνθήκες διαβίωσης το 2023» (Key figures on European living conditions 2023) της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής (Eurostat), στις Περιφέρειες που είχαν το μεγαλύτερο πρόβλημα το 2022 συγκαταλεγόταν και η Πελοπόννησος.
Όπως αναφέρουν τα στοιχεία της Eurostat για το 2022, η Ελλάδα – μαζί με τη Φινλανδία και τη Ρουμανία – συμπεριλαμβάνεται στις χώρες με το υψηλότερο ποσοστό των πολιτών που δεν μπόρεσαν να κάνουν ιατρικές εξετάσεις είτε για οικονομικούς λόγους, είτε λόγω της μεγάλης λίστας αναμονής, είτε εξαιτίας της απόστασης.
Αναλυτικά, οι χώρες της Ε.Ε. που ανέφεραν τις υψηλότερες τιμές ήταν: η Ελλάδα (16,7%), η Φινλανδία (9,6%), η Ρουμανία (7,9%) και η Λετονία (7,1%). Οι χώρες με τα μικρότερα ποσοστά είναι η Γερμανία (0,5%), η Τσεχία (0,3%) και η Κύπρος (0,1%).
Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των ανθρώπων που κινδυνεύουν από τη φτώχεια στην Ε.Ε. ανέφεραν ότι αυτές οι ανεκπλήρωτες ανάγκες έφτασαν σε ποσοστό 6,1%, διπλάσιο από εκείνους που δεν κινδυνεύουν (2,8%).
Ανάλογη εικόνα παρατηρείται σε όλη την Ε.Ε., με εξαίρεση την Ισπανία (όπου το 2% των ατόμων που δεν κινδυνεύουν από φτώχεια ανέφεραν ανεκπλήρωτες ανάγκες, έναντι 1,6% των ατόμων που κινδυνεύουν) και την Ολλανδία (0,8% των ατόμων που δεν κινδυνεύουν και 0,6% αυτοί που κινδυνεύουν από φτώχεια).
Στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται 14,5 μονάδες υψηλότερο μεταξύ των ανθρώπων που κινδυνεύουν από φτώχεια (28,8%) και εκείνων που δεν κινδυνεύουν (14,3%). Μεγάλες αποκλίσεις καταγράφηκαν, επίσης, στη Ρουμανία, όπου η διαφορά ήταν 9,4 μονάδες (15,5% έναντι 6,1%) και στην Πορτογαλία με 8,5 μονάδες (11,7% έναντι 3,2%).
