Εναντίον των δολοφόνων του Κοπανακίου ή μαζί τους, όχι αμέτοχοι…

Εναντίον των δολοφόνων του Κοπανακίου ή μαζί τους, όχι αμέτοχοι…

Λες και δεν μας φτάνουν οι άπειρες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας και διάφορα φρικτά εγκλήματα και δυστυχήματα που συμβαίνουν συνέχεια καλύπτοντας με πόνο και μαυρίλα τη ζωή μας, υπάρχουν ανάμεσά μας και εκείνοι οι απρόσωποι απά ή υπ-άνθρωποι, που συνεχίζουν να σκορπίζουν το θάνατο με φόλες. Οι εικόνες με πολλά νεκρά αδέσποτα που πέθαναν βασανιστικά στο Κοπανάκι είναι ιδιαίτερα οδυνηρές για όσους έχουν στοιχειώδη συναισθήματα, με τον Χειμώνα να κλείνει δυσοίωνα. Ακόμα πιο οδυνηρό για τους συνανθρώπους μας εκείνους που με προσωπικό κόστος σε χρόνο και χρήματα, ταΐζουν, στειρώνουν, γιατρεύουν, χαϊδεύουν, ξέρουν τα ζωάκια με τα ονόματά τους, κάνοντας ουσιαστικά βήματα προς την επιθυμητή αλλαγή (και που έζησαν όλη την αγωνία να διασωθούν κάποια την ύστατη στιγμή). Έτσι ξαφνικά έρχονται κάποιοι και τα γκρεμίζουν όλα, δηλητηριάζοντας την ατμόσφαιρα με μίσος και κακία. Κι αυτό είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω… Δηλαδή εκεί που κείτονται τα δηλητηριασμένα ζώα με τους αφρούς στο στόμα και τα σημάδια από τα σωματικά υγρά να αποτυπώνουν το αγωνιώδες, το αβάσταχτα επώδυνο σπαρτάρισμα στο χώμα ή εκείνη την ώρα που το σκυλί ή η γάτα ψυχορραγούν όλοι βλέπουν μια σκηνή που σκίζει την καρδιά, αλλά περνάει και κάποιος/κάποιοι που καμαρώνει και γελά κρυφά για το «έργο» του; Χαίρεται για τη νίκη του θανάτου πάνω στη ζωή;

Μια κυρία που είχε πρόσφατα βγει δημόσια στο facebook, κάνοντας έκκληση να βοηθήσουν οι συμπολίτες της να βρεθεί ο εγκληματίας που κατά καιρούς χτυπάει με φόλες στη Βαλύρα, είναι το μόνο αισιόδοξο που μπορώ να σκεφτώ. «Δεν διεκδικώ τον (τίτλο) φιλόζωης όμως, νιώθω ντροπή, συνένοχη ,σε ένα ήδη προμελετημένο ΕΓΚΛΗΜΑ.

Δεν σας κρύβω όμως ότι ανάμεσα μας βρίσκεται ένας “ψυχικά άρρωστος άνθρωπος” , που αρέσκεται να βασανίζει και να σκοτώνει αδέσποτα και πολλά οικόσιτα ζωάκια.

Αγαπητοί συγχωριανοί ,ανοίξτε στόματα, κάποιος θα τον έχει δει, η ΣΥΝΕΝΟΧΗ μας είναι εγκληματική ΠΡΑΞΗ”», έγραφε, μεταξύ άλλων.

Ελπίζω να νοιώθουν και να πράξουν το ίδιο οι κάτοικοι του Κοπανακίου (και όλων των περιοχών, όπου συμβαίνουν ανάλογα περιστατικά), διαχωρίζοντας τη θέση τους από τον δράστη ή τους δράστες αυτής της τελευταίας μαζικής εξόντωσης αθώων πλασμάτων που δεν επέλεξαν να βρίσκονται εκεί, είναι φτιαγμένα με τα ίδια «υλικά» με εμάς και έχουν το δικό τους δικαίωμα στην ύπαρξη.

-Ο Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας κάνει έκκληση σε όσους γνωρίζουν κάτι για το περιστατικό να το αναφέρουν στο αστυνομικό τμήμα ή να ενημερώσουν τους ανθρώπους του ΦΟΚ.

Χ.Ε.