Σε μια λιτή τελετή, στο αμφιθέατρο «Νικόλαος Πολίτης» της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών ο καθηγητής Μιχάλης Κοσμόπουλος.
Η τελετή ξεκίνησε με προσφώνηση από τον αντιπρύτανη «Ακαδημαϊκών και Φοιτητικών Θεμάτων» του ΠΑ.ΠΕΛ., Κωνσταντίνο Μαυρέα, ο οποίος χαρακτήρισε τη μέρα εξαιρετική για το Πανεπιστήμιο, καθώς με τη συγκεκριμένη κίνηση προωθεί, μεταξύ άλλων, την αριστεία και την εξωστρέφεια.
Ακολούθησε χαιρετισμός από τον κοσμήτορα της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών, καθηγητή Γιώργο Ανδρειωμένο, ο οποίος χαρακτήρισε τον Μιχάλη Κοσμόπουλο ως ένα σημαντικό άνθρωπο για τις ελληνικές επιστήμες. Όπως σχολίασε, οι ανθρωπιστικές επιστήμες περνούν δύσκολες στιγμές και είναι παρήγορο ένας καθηγητής σαν το τιμώμενο πρόσωπο να ασχολείται με αυτές. Κλείνοντας, ευχήθηκε ο Μιχάλης Κοσμόπουλος να είναι συχνότερα στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Με τη σειρά του, ο πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Αθανάσιος Χρήστου, ανέφερε ότι είναι τιμή του που μια τέτοια αναγόρευση γίνεται επί των ημερών του, λέγοντας ότι ήταν έμπνευση του Νίκου Ζαχαριά. Τελειώνοντας, καλωσόρισε τον Μιχάλη Κοσμόπουλο στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, για να προσθέσει ότι αποτελεί παρακαταθήκη για αυτό.
Το laudatio του τιμωμένου επιμελήθηκε η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Ευγενία Γιαννούλη. Αυτό περιλάμβανε την εξέλιξη του Μιχάλη Κοσμόπουλου, με λεπτομέρειες που μέχρι και το ίδιο το τιμώμενο πρόσωπο ξάφνιασαν ευχάριστα, ενώ ούτε αυτή ξέχασε να αναφέρει ότι η επιτιμοποίηση έγινε έπειτα από πρόταση του Νίκου Ζαχαριά.
Ακολούθησαν οι αναγνώσεις του ψηφίσματος και της απόφασης ο Μιχάλης Κοσμόπουλος να χριστεί επίτιμος καθηγητής του τμήματος, ενώ έγινε η περιένδυση του τιμωμένου με την τήβεννο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Έπειτα στο βήμα ανέβηκε ο επίτιμος πλέον καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Μιχάλης Κοσμόπουλος, ο οποίος χαρακτήρισε τιμή του που βρέθηκε στη Μεσσηνία, με τους ανθρώπους να τον έχουν αγκαλιάσει. Μάλιστα, έκανε γνωστό ότι η σύζυγός του, Ντέμπορα Ρουσίλο, που είναι και βοηθός του στην ανασκαφή της Ίκλαινας, κατάγεται από τη Μάνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, εδώ βρήκε υπέροχους ανθρώπους και έστρεψε το βλέμμα του σε όσους ήρθαν από την Ίκλαινα για να παρακολουθήσουν την τελετή και τους ευχαρίστησε, όπως ευχαρίστησε και όλο το χωριό που είναι στο πλευρό του.
Κατόπιν ευχαρίστησε την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας για όλη τη βοήθεια που του προσφέρει και ειδικά σε θέματα που αφορούν στη γραφειοκρατία, καθώς, όπως σχολίασε, αποτελούν προβλήματα αντιπαραγωγικά, που όταν υπάρχουν, δεν μπορεί να δουλέψει.
Τέλος και πριν ξεκινήσει την ομιλία του, επανέλαβε αυτό που είχε πει και στο «Θάρρος», ότι δηλαδή η συγκεκριμένη τελετή επιτιμοποίησης για αυτόν είναι γλυκόπικρη, διότι ήταν απών ο Νίκος Ζαχαριάς.
Μιλώντας για τον Νίκο Ζαχαριά, είπε ότι αφήνει πίσω του τεράστια επιστημονική παρακαταθήκη και πολύ κόσμο να τον αγαπά. Αφιέρωσε, δε, την ομιλία του στον αείμνηστο καθηγητή, ενώ ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.
Να σημειωθεί ότι όση ώρα μιλούσε για τον Νίκο Ζαχαριά είχε επιλέξει να εμφανίζεται στον προτζέκτορα του αμφιθεάτρου φωτογραφία του.
Όπως ήταν λογικό, όλη αυτή η αναφορά του Μιχάλη Κοσμόπουλου στον Νίκο Ζαχαριά προκάλεσε συγκίνηση στους παρευρισκομένους, που αισθάνθηκαν σαν να ήταν παρών στο αμφιθέατρο, ενώ για τους περισσότερους σίγουρα ο Νίκος Ζαχαριάς θα είναι για πάντα εκεί.
Ανασκαφές
Η ομιλία του κ. Κοσμόπουλου είχε ως θέμα «Νέα στοιχεία για τη γένεση του μυκηναϊκού πολιτισμού από τις ανασκαφές στην Ίκλαινα», ενώ με τη βοήθεια διαφανειών μετέφερε το κοινό στο 1600 π.Χ και στη μορφή που είχε η περιοχή τότε, με την έκταση του συγκεκριμένου κράτους να φτάνει τα 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Αναφερόμενος στην ιστορία της ανασκαφής, είπε πως ξεκίνησε από έναν Αμερικανό αρχαιολόγο, έπειτα έφθασε στο σημείο ο Μαρινάτος, ακολούθησε ο Κορρές και μετά ο ίδιος, που συνεχίζει μέχρι και σήμερα.
Όπως είπε, πρόκειται για μια ελληνική ανασκαφή, με τον ίδιο να έχει αρνηθεί να μετατραπεί σε αμερικανική. Το κόστος μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα 2 εκατομμύρια ευρώ και όλο έχει καλυφθεί από ιδρύματα, χορηγούς, αλλά και χρήματα που έχει δώσει η Αμερική.
Στη συγκεκριμένη ανασκαφή συμμετέχουν Έλληνες και Αμερικανοί φοιτητές Αρχαιολογίας και, μάλιστα, υπάρχει ειδικό σχολείο για αυτούς, ενώ ένας από τους στόχους του είναι οι ξένοι φοιτητές να μάθουν και να αγαπήσουν την Ελλάδα.
Πρόσθεσε δε, ότι το χωράφι από το οποίο ξεκίνησαν οι ανασκαφές ήταν 12 στρεμμάτων και αγοράστηκε από χορηγία του Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, ενώ εν συνεχεία αγοράστηκαν κάποια στρέμματα ακόμα, παρατηρώντας πως δεν έχει γίνει ανασκαφή ούτε στο μισό χώρο και, ως εκ τούτου, σίγουρα θα μείνουν ανασκαφές για τις επόμενες γενιές.
Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι η συγκεκριμένη μυκηναϊκή πόλη ξεκίνησε το 1600 π.Χ., ενώ καταστράφηκε από εχθρική εισβολή το 1200 π.Χ., με τα στοιχεία να δείχνουν ότι αυτό έγινε από φωτιά.
Η πόλη είχε επιδράσεις από τις Κυκλάδες και, μάλιστα, διέθετε αποχετευτικό σύστημα, όπως και σύστημα υδροδότησης, με τον καθηγητή όσο μιλούσε να ρωτά το κοινό που έδειχνε εντυπωσιασμένο με την ομιλία του αν κούρασε, αφού, όπως είπε, θα μπορούσε να μιλά για ώρες για τη συγκεκριμένη ανασκαφή.
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Κοσμόπουλος κι αφού ανέφερε κι άλλα στοιχεία για την ανασκαφή της Ίκλαινας, έκανε γνωστό ότι ελπίδα και όνειρό του είναι οι γιγάντιοι ογκόλιθοι που υπάρχουν περιμετρικά της αρχαίας πόλης και αποτελούσαν τα τείχη της, να τοποθετηθούν στην αρχική τους θέση, να δημιουργηθούν εντός του αρχαιολογικού χώρου περίπατοι και η ανασκαφή, αφού ολοκληρωθεί, να αποτελέσει το αρχαιολογικό διαμάντι της περιοχής.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
