Κώστας Χαλκιάς: «Η τηλεόραση έχει αυτή την τρομακτική δύναμη της αναγνωρισιμότητας»

Κώστας Χαλκιάς: «Η τηλεόραση έχει αυτή την τρομακτική δύναμη της αναγνωρισιμότητας»

Η διαφήμιση γνωστού καφέ με πρωταγωνιστή τον καταξιωμένο ηθοποιό και σκηνοθέτη έγινε viral!

Ένας πατέρας έχει κανονίσει με το γιο του κάποια κοινή έξοδο. Η αναμονή σπάει με εκείνον να του τηλεφωνεί και να τον ενημερώνει ότι δεν μπορεί να έρθει. Ο πατέρα λέει ότι δεν πειράζει και ένα «αθώο» ψέμα ότι θα πάει με τον θείο Γιώργο, αλλά μένει στο σπίτι μόνος του… Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα και εμφανίζεται ο γιος, ο οποίος έχει καταλάβει την απογοήτευση του πατέρα του. Το σποτ κλείνει με καφεδάκι για τους δυο τους και το σλόγκαν: «Όπου υπάρχει μοναξιά, ας είμαστε εκεί. Με έναν καφέ, έτσι χωρίς λόγο!». Πρόκειται για την τελευταία διαφήμιση του καφέ Λουμίδη, η οποία έχει πρωταγωνιστή τον «πολιτογραφημένο» Καλαματιανό σκηνοθέτη, της «Θεατρικής Διαδρομής», Κώστα Χαλκιά (και το νέο ηθοποιό Κωνσταντίνο Χειλά).

Ο κ. Χαλκιάς έχει να επιδείξει μια εντυπωσιακή πορεία μισού αιώνα στο χώρο της Τέχνης. «Είμαι πάρα πολύ τυχερός, γιατί έχω ένα βιογραφικό 16 σελίδων», αναφέρει χαρακτηριστικά. Κι εδώ είναι ένα από τα παράδοξα, ίσως, της εποχής μας, καθώς ήταν τελικά ο αντίκτυπος αυτής της διαφήμισης που τον επανέφερε στο προσκήνιο και τον έκανε γνωστό σε ένα πιο ευρύ κοινό.

Η «πρωτιά», πάντως, στη διαφήμιση «ανήκει» στην Καλαμάτα για τον Κώστα Χαλκιά, καθώς πριν από περίπου 5 χρόνια, μαζί με τη σύζυγό του, επίσης γνωστή Μεσσήνια ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, Όλγα Αλεξανδροπούλου, και σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου, είχαν προβάλει την καμπάνια του Δήμου για το πιλοτικό, τότε, πρόγραμμα με τους καφέ κάδους οργανικών απορριμμάτων.

Μιλώντας στο «Θ» ο Κώστας Χαλκιάς αναφέρει για αυτές τις εμπειρίες: «Εκείνη ήταν μια κωμική διαφήμιση και επειδή ήταν σε τοπικό επίπεδο, ήταν λογικό να έχει ανταπόκριση, αν και απρόβλεπτα μεγάλη όπως αποδείχθηκε. Με την τωρινή μού έκανε τεράστια εντύπωση ότι έγινε τόσος πολύς θόρυβος. Το βίντεο έγινε viral, όπως λέμε, και βασικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ευαισθησία γύρω από το πρόβλημα της μοναξιάς και την ανάγκη της συντροφιάς. Η τηλεόραση έχει αυτή την τρομακτική δύναμη της αναγνωρισιμότητας. Προχωράω στο δρόμο και με αναγνωρίζουν και ξαφνικά ένιωσα σαν να έπαιξα ένα μεγάλο ρόλο. Πραγματικά δεν περίμενα να έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο. Πολλοί φίλοι το αντιμετωπίζουν με χιούμορ και μου λένε διάφορες σχετικές με τον καφέ ατάκες. Με θυμήθηκαν πάρα πολλοί συνάδελφοι απ’ όλη την Ελλάδα. Παλιοί φίλοι και μαθητές συγκινούνται πολύ που με ξαναβρίσκουν, μιλάνε για την ευαισθησία μου και για το πώς με θέλει ο φακός, κι όλα αυτά μας συγκινούν πολύ και μένα και την Όλγα. Είδαν ξανά τον Κώστα που ξέρουν μπροστά στο φακό. Κι εγώ χάρηκα, που θύμισα σε πολλούς ότι υπάρχω.

Είχα πολύ καιρό να σταθώ μπροστά σε φακό. Τελικά, ήταν μια εμπειρία που ευχαριστήθηκα και κάλυψε τις προσδοκίες μου. Ένας βασικός λόγος που έκανα τη διαφήμιση ήταν γιατί ήθελα να γνωρίσω αυτόν το νέο σκηνοθέτη, τον Βασίλη Κεκάτο, ο οποίος είναι βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα και, μεταξύ άλλων, έχει κάνει πρόσφατα το σήριαλ «Milky Way». Διαχρονικά έχουμε πολύ σημαντικούς σκηνοθέτες στην Ελλάδα και πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά, αλλά αυτό που λείπει συνήθως είναι τα χρήματα. Ο Βασίλης Κεκάτος είναι από τις μεγάλες ελπίδες του νέου ελληνικού κινηματογράφου και υπήρξε μια ευαίσθητη επαφή με το παιδί αυτό, το οποίο κατάλαβε την πορεία μου για δεκαετίες στο χώρο και με αντιμετώπισε με πολύ μεγάλο σεβασμό.

Κάτι που είχε ενδιαφέρον είναι ότι ο νεαρός συνάδελφος Κωνσταντίνος Χειλάς, ο οποίος έχει το ρόλο του γιου μου στη διαφήμιση, μου μοιάζει απίστευτα, όταν ήμουν κι εγώ σε παρόμοια ηλικία (σ.σ. μια παλιά του φωτογραφία αποδεικνύει του λόγου το αληθές!).

Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το τεράστιο μπάτζετ. Υπήρχαν 30 άτομα συνεργείο, ήταν μια παραγωγή πάρα πολύ υποστηριγμένη σε τεχνικό επίπεδο. Δεν ήταν κάτι εύκολο. Ήταν μια κοπιώδης διαδικασία, η οποία ξεκίνησε στις 7.00 το πρωί και τελείωσε στις 10.00 το βράδυ, με ένα διάλειμμα μόνο για φαγητό. Φυσικά, επαναλήφθηκαν πάρα πολλές λήψεις για ένα σποτ μόλις 48 δευτερολέπτων».

Ο Κώστας Χαλκιάς καταφέρνει πραγματικά να αποδώσει όλες τις λεπτές συναισθηματικές διακυμάνσεις, «βγάζει» με απόλυτη πειστικότητα έναν τρυφερό, ανεπαίσθητα απογοητευμένο μα συγκαταβατικό γονέα, ο οποίος το παίρνει απόφαση ότι θα περάσει το βράδυ μόνος, αλλά εκπλήσσεται και χαίρεται στο τέλος με την απροσδόκητη παρέα του γιου του.

Για τις ιδιαίτερες προκλήσεις του ρόλου του ο ίδιος μεταφέρει ακόμη στο «Θ»: «Η δυσκολία ήταν το να εστιάσεις μέσα σε αυτό τον ελάχιστο χρόνο όλο το συναίσθημα της μοναξιάς. Γιατί ο άλλος να δει τη διαφήμιση αυτή και γιατί να γίνει τόση συζήτηση για τη μοναξιά μέσα από αυτή; Το θέμα της μοναξιάς το εντόπισα μέσα από την ίδια τη διαδικασία της υποκριτικής, λειτουργώντας συνολικά με την εμπειρία του ηθοποιού και επιστρατεύοντας φυσικά και τις δικές μου ευαισθησίες, το πώς θα αισθανόμουν σε μια τέτοια περίπτωση, αν και γενικά δεν έχω βιώσει μοναξιά, είμαι πολύ απασχολημένος για κάτι τέτοιο.

Θα πρέπει να πω, όμως, ότι η διαδικασία του σινεμά είναι μιαν άλλη διαδικασία. Στο θέατρο βασιλιάς είναι ο ηθοποιός, στο κινηματογράφο βασιλιάς είναι ο σκηνοθέτης. Στο θέατρο παίζει σημαντικό ρόλο το σώμα, γιατί ο ηθοποιός τι είναι; σώμα-κίνηση, συνθήκη-κατάσταση, λόγος. Στον κινηματογράφο, καθοριστικό ρόλο παίζει η εσωτερικότητα, είναι άλλου είδους τεχνική. Στη σκηνή μπορείς να τα… κουτσοβολέψεις, π.χ., αν ξεχάσεις μια ατάκα, μπροστά στην κάμερα είσαι γυμνός, ο φακός είναι αδυσώπητος…».

Ρωτήσαμε ακόμη τον κ. Χαλκιά εάν είχε ενδοιασμούς για να συμμετάσχει σε μια εμπορική διαφήμιση, η οποία από κάποιους θεωρείται ασυμβίβαστη με την ποιοτική τέχνη. «Είναι κάτι που όντως το σκέφτηκα και πράγματι πριν από μερικά χρόνια, όταν ήμουν πολύ πιο ενθουσιώδης και πολύ πιο… κουλτουριάρης, θα υπήρχε όντως αυτό το αγκαθάκι. Τώρα, όμως, πήγα και το έκανα συνειδητά. Νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον αυτό το στερεότυπο. Βλέπεις τεράστια ονόματα και κάνουν διαφημίσεις, και βέβαια και το θέμα το οικονομικό παίζει σημαντικό ρόλο. Πάρα πολλοί καλοί Έλληνες σκηνοθέτες επιβίωσαν χάρις στη διαφήμιση, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο», ανέφερε ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο οποίος έχει κι άλλες προτάσεις για διαφημίσεις και ίσως τον δούμε στο μέλλον και σε κάποιον άλλον τηλεοπτικό ρόλο, παρότι ήδη έχει πει τα πρώτα «όχι», τόσο για ιδεολογικούς λόγους όσο και εξαιτίας των δυσκολιών της απόστασης από την Καλαμάτα.

Είπαμε κι άλλα πολλά με τον Κώστα Χαλκιά, για το γιο του Ορέστη φυσικά, ο οποίος ακολούθησε νομοτελειακά τα βήματα των γονέων του, και τον οποίο γνωρίσαμε μέσα από το Maestro του Παπακαλιάτη, και αποτελεί από τις χρυσές ελπίδες της νέας γενιάς ηθοποιών, για τα πρώτα ρομαντικά, δραστήρια και πολύ ποιοτικά χρόνια του ΔΗΠΕΘΕΚ Καλαμάτας που διαμόρφωσαν τη θεατρική παιδεία της πόλης μας σε υψηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα 8 ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, για τις ανησυχίες και τα σχέδιά του που έχουν μέσα έντονο το στοιχείο της πρόκλησης και, φυσικά, για όλη την απίστευτη διαδρομή του στο χώρο της τέχνης, που έχει περάσει από την τηλεόραση με ταινίες, σίριαλ, σενάρια, αλλά έχει σημαδευτεί από το θέατρο, το συνδικαλισμό και την ακτιβιστική διάσταση. Όλα αυτά, όμως, σε ένα άλλο αφιέρωμα, καθώς μάλιστα το 2025 ο Κώστας Χαλκιάς κλείνει 50 χρόνια επαγγελματικής παρουσίας στο χώρο της Τέχνης…

Σύντομο βιογραφικό Κώστα Χαλκιά
Σπουδές: Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κ. Κουν (αριστούχος απόφοιτος). Υπήρξε μαθητής του Κ. Χαρατσάρη. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης (10 χρόνια), με το Εθνικό Θέατρο (10 χρόνια) και με το ΚΘΒΕ (18 χρόνια). Επίσης, συνεργάσθηκε με τη «Σκηνή» του Λ. Βογιατζή, τον Μ. Φωτόπουλο, το Ελεύθερο Θέατρο, τους «Ελεύθερους Καλλιτέχνες» (Γραμματιζούμενοι, α’ βραβείο ανδρικού ρόλου, Ζ’ Φεστιβάλ Ιθάκης). Πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας. Μαζί με τον Γ. Βόγλη ίδρυσαν τη Θεατρική Εταιρεία «Ανατολή», ενώ με τη Μεσσήνια σύζυγό του Όλγα Αλεξανδροπούλου ίδρυσαν τη Θεατρική Ομάδα του Πυλαίας (Μια ακτιβιστική θεατρική δράση 16 ετών με 66 θεατρικές παραγωγές με ακτιβιστές – ερασιτέχνες ηθοποιούς και 32 πανελλήνια βραβεία από συμμετοχές σε πανελλήνια θεατρικά ερασιτεχνικά φεστιβάλ). Έχει συνεργαστεί, επίσης, με την ΕΡΤ σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές. Υπήρξε ραδιοφωνικός παραγωγός και παρουσιαστής. Έχει πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Έχει γράψει το σενάριο για 6 τηλεοπτικές σειρές και ταινίες. Έχει διδάξει στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ (5 χρόνια) και στη Δραματική Σχολή Ροντίδη. Σκηνοθέτησε στο ΚΘΒΕ («Ανδρέας Κάλβος…»). Συνολικά έχει συνεργασθεί με σκηνοθέτες σαν τους: Κάρολο Κουν, Γιώργο Λαζάνη, Μίνω Βολανάκη, Αλέξη Σολωμό, Λευτέρη Βογιατζή, Βασίλη Παπαβασιλείου, Γιάννη Χουβαρδά, Ανδρέα Βουτσινά, Κώστα Μπάκα, Γιώργο Μιχαηλίδη, Γιάννη Ιορδανίδη, Σταύρο Ντουφεξή, Νίκο Χαραλάμπους, Νίκο Χουρμουζιάδη, Ούβε Χάους, Ρόμπερτ Στούρουα, Πέτρο Ζηβανό, Δ. Καρέλη, Δημήτρη Έξαρχο, Σταύρο Τσακίρη, Τάκη Βουτέρη, Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, Γιώργο Ρεμούνδο, Μιχάλη Παπανικολάου, Νίκο Παπαδάκη, Θέμη Μουμουλίδη, Νανά Νικολάου, Αντώνη Βογιάζο, Φοίβο Ταξιάρχη, Αλέξη Μίγκα, Κώστα Αρζόγλου, Γιάννη Ρήγα, Γιώργο Κιουρτζίδη, Νίκο Αρμάο.

Τα τελευταία 10 χρόνια συνεργάζεται με τη «Θεατρική Διαδρομή Καλαμάτας». Ιδρυτής του προγράμματος «Ακταίων, θεωρητική και πρακτική προσέγγιση πρακτική προσέγγιση στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα» («Αριστοφανειάδα»).

Υπήρξε πρόεδρος του Οργανισμού Εταιρικών Θιάσων (και πρόεδρος της Αστικής Εταιρείας του) του Σ.Ε.Η. επί 10 χρόνια και μέλος του Δ.Σ. του Σ.Ε.Η. Σε εικαστικό επίπεδο είναι ποστερίστας (100 πόστερ). Ζωγραφίζει και σκηνογραφεί.

Της Χριστίνας Ελευθεράκη