Τα αποτελέσματα της 9ης Ιουνίου για την Ευρωβουλή ταρακούνησαν αρκετούς από τους Ευρωπαίους ηγέτες κι αυτοί με τη σειρά τους ψάχνουν τώρα να βρουν τα αίτια της συντριβής τους, λες και είναι άμοιροι ευθυνών.
Η Ευρώπη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μεγαλούργησε, γιατί έθεσε ως στόχο την αποφυγή νέων πολεμικών αναμετρήσεων και με αυτό το σκεπτικό δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, συμπαρασύρθηκε από τις ΗΠΑ και συνέβαλε με κάθε μέσο στο αιματοκύλισμα ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία.
Αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος και είχε ως συνέπεια την καταρράκωση τόσο της ευρωπαϊκής οικονομίας όσο και του ηθικού των Ευρωπαίων πολιτών.
Στα μέρη που διεξάγονται οι εχθροπραξίες όλο αυτό το διάστημα, ένας λαός υπάρχει εκεί, στην ίδια θρησκεία πιστεύουν και μια γλώσσα ομιλούν.
Από την άλλη μεριά, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, πριν από τον πόλεμο, είχαν ζητήσει με δημοψηφίσματα την απόσχισή τους από την Ουκρανία, αλλά κανένας δεν τους άκουσε.
Αντί, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να συμβάλουν με ειρηνικό τρόπο στην επίλυση αυτής της διένεξης, έκαναν ακριβώς το αντίθετο, γιατί αυτό εξυπηρετούσε, πρωτίστως, τα συμφέροντα των Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Απεναντίας στον πόλεμο της Γάζας είναι απλοί θεατές και δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστινίων εκ μέρους του Ισραήλ.
Έχουμε εδώ, δηλαδή, δύο μέτρα και δύο σταθμά για το τι σημαίνει πόλεμος από τους υποτιθέμενους ιεραπόστολους της ειρήνης.
Από την άλλη μεριά, αυτοί οι «κύριοι» με τις πολιτικές τους επιτρέπουν τη συσσώρευση του πλούτου στα χέρια των ολίγων, ενώ σημαντική μερίδα των Ευρωπαίων πολιτών δυσκολεύονται, από οικονομική άποψη, να τα βγάλει πέρα.
Οι πολίτες της Ευρώπης, όμως, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων δεν είναι ηλίθιοι, όπως νομίζουν κάποιοι.
Έτσι όταν ήρθε η ώρα των εκλογών, έδωσαν την πρέπουσα απάντηση σε αυτούς τους ανεγκέφαλους, που κυβερνούν ερήμην των λαών που διαφεντεύουν.
Τώρα, λέει, πως ανησυχούν μήπως στην Ευρώπη επικρατήσουν πολιτικά κόμματα με ακραίες αντιλήψεις σαν κι αυτές του φασιστικού και του ναζισμού.
Μα, οι ίδιοι στρώνουν το χαλί σε τέτοια μορφώματα, ώστε αύριο να έρθουν στην εξουσία και να φανεί πως είναι αναγκαίο κακό.
Με αυτά τα δεδομένα και σε συνάρτηση με την κλιματική αλλαγή, το μέλλον για την Ευρώπη προμηνύεται ζοφερό κι αυτό θα πρέπει να ανησυχεί τον καθένα από εμάς!
Του Δημήτρη Ν. Μπουσούνη
