Το κοινωνικό περιβάλλον στη χώρα μας θεωρώ ότι διαρκώς χειροτερεύει και η γενική κατάσταση βρίσκεται σε ένα τέλμα. Η πολιτική που εφαρμόζεται δε φαίνεται να οδηγεί σε κάποια διέξοδο ή σε κάποιο ξέφωτο ανάπτυξης. Αντίθετα, είναι μια πολιτική που περιστρέφεται μονομερώς γύρω από μεγάλα λόγια και ψεύτικες υποσχέσεις.
Η ανεργία εξακολουθεί να είναι ο εφιάλτης κάθε οικογένειας και η ανέχεια πλήττει όλο και περισσότερο την κοινωνία. Οι πρόσφατες προεκλογικές κορώνες του πρωθυπουργού αποτελούν συνέχεια της συντηρητικής συνταγής κοροϊδίας των πολιτών.
Η όποια ανακοίνωση των υπουργών σε επιμέρους επιτυχίες καταντά στο τέλος ότι είναι «άνθρακας ο θησαυρός». Η Υγεία και η Παιδεία βαριά νοσούν. Η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η διαπλοκή, η ατιμωρησία, η πολυνομία και η υπερφορολόγηση ζουν το μεγαλείο τους!
Οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, και κυρίως ο πρωθυπουργός, συνεχίζουν να ξεφορτώνουν το «κάρο των υποσχέσεων». Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι σε εποχές παρακμής, όχι μόνο οικονομικής, οι κρατούντες την εξουσία έχουν τις ίδιες συνταγές προπαγάνδας και επιβολής της εξουσίας τους.
Η δημαγωγία όσων παραμένουν έξω από το πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής φουντώνει εύκολα και θολώνουν τα πραγματικά σχήματα των γεγονότων. Γρήγορα, όμως, έρχεται ο «λογαριασμός» και τότε το «είναι» της πραγματικότητας αποκαλύπτει το φτιασίδωμα του «φαίνεσθαι».
Το κομματικό σύστημα, όπως έχει δομηθεί, αποτελεί ένα σύστημα κλειστών ακροατηρίων, με την ανάπτυξη των μηχανισμών ως βασικών εργαλείων και με μοναδικό σκοπό την ανέλιξη των στελεχών τους. Αυτό δε βοηθά να συμβεί η επανίδρυση ούτε στο κράτος, αλλά ούτε και στην κοινωνία.
Διαβάζοντας κάποιος το κείμενό μου, ίσως πει, εσύ τι προτείνεις; Θα έλεγα καμία ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται, με τέτοια επαχθή μέτρα λιτότητας και ληστρικής φορολογίας, με τη διαρκή οριζόντια μείωση μισθών και συντάξεων, τη χορήγηση προνοιακών επιδομάτων, τη συνεχή υπερφορολόγηση των ακινήτων και τα πολλαπλά χαράτσια. Στο χώρο της οικονομίας δεν επικρατούν πλέον κανονικές συνθήκες, επικρατούν συνθήκες τρομοκρατίας.
Η λύση στο πρόβλημα της χώρας δε βρίσκεται σε αγωνιστικούς ανέξοδους παλιάς κοπής βερμπαλισμούς, βρίσκεται στην ενίσχυση των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν βρεθεί στη σκοτεινή πλευρά της απόλυτης φτώχειας, της ασύνορης ανέχειας και της απώλειας κάθε ελπίδας.
Υ.Γ. Οι ιδεολογίες είναι κοινωνικές κατασκευές προκειμένου να οριοθετήσουν κινητοποιήσεις, βάζοντας διεκδικητικό πρόσημο στην κοινωνική και πολιτισμική εξέλιξή μας. Ο κάθε κλάδος φάνηκε ότι αγωνίζεται για την πάρτη του. Αυτό έδειξαν οι επί σειρά ετών άνισες αμοιβές των εργαζομένων. Ανύπαρκτη αξιοκρατία, κι ας είχε γίνει σύνθημα και αυτή.
Του Θεόδωρου Σταυριανόπουλου
MSc Ηθ. Φιλοσοφίας – Μαθηματικός
