Μια εκπομπή – «θρύλος» που ξενυχτούσε τους νέους της Καλαμάτας
Πυξ Λαξ και Αλκίνοος Ιωαννίδης τραγούδησαν τις προηγούμενες μέρες σε φεστιβάλ που διεξήχθη στην Καλαμάτα, με πολλούς από τους παρευρισκόμενους να ταξιδεύουν χρόνια πίσω…
Οι δε αναρτήσεις με φωτογραφίες και βίντεο στα social media πολλές, με μία από αυτές να είναι και δική μου, μια ιστορία ή, αλλιώς, story στο Instagram με φωτογραφία του Αλκίνοου Ιωαννίδη, όπου είχα γράψει: «Μετά τους Πυξ Λαξ, Ιωαννίδης και μετά θα πάμε σπίτι να ακούσουμε 10-12 Melody για να επανέλθουμε πλήρως στο 2000».
Αυτή, λοιπόν, η ιστορία έφτασε στο κινητό της Έφης, μιας γυναίκας την οποία εκατοντάδες νέοι είχαμε ακούσει τότε ως όνομα, αλλά ελάχιστοι ξέραμε πώς είναι. Όπως, επίσης, δεν ξέραμε ποιος είναι ο Δημήτρης. Αυτή, άλλωστε, ήταν και είναι η μαγεία του ραδιοφώνου, αν και πλέον υπάρχει η εικόνα, όποτε ο ακροατής ξέρει ποιον ακούει.
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, η Έφη και ο Δημήτρης ήταν το δίδυμο που βρισκόταν πίσω από τα μικρόφωνα της εκπομπής «Μουσικό άρωμα» του Ράδιο Melody στη συχνότητα 104,8 των FM.
Η εκπομπή ξεκινούσε στις 10.00 το βράδυ και τελείωνε στις 12.00 τα μεσάνυχτα, κάτι όμως που σπάνια τηρούνταν, αφού οι ακροατές έστελναν εκατοντάδες μηνύματα, τα οποία ήταν αφιερώσεις, με πολλά από αυτά να έχουν τη μορφή: «Ο/η αφιερώνει το τραγούδι….. στον/στην….. με όλη τη σημασία».
Αυτή, λοιπόν, ήταν η βραδινή παρέα εκατοντάδων νέων, που είτε έστελναν μια αφιέρωση και περίμεναν απάντηση, είτε περίμεναν να ακούσουν μια αφιέρωση για αυτούς, είτε απλά συντονίζονταν για να ακούσουν την Έφη και τον Δημήτρη και, φυσικά, τα κομμάτια που επέλεγαν.
Πυξ Λαξ, Ξύλινα Σπαθιά, Τερμίτες, Σπυριδούλα, Τρύπες, 2002 GR, Ενδελέχεια, Υπόγεια Ρεύματα, Active Member, Παύλος Σιδηρόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Νίκος Παπάζογλου και πολλοί, πολλοί ακόμα έπαιζαν εκείνα τα χρόνια στο «Μουσικό άρωμα»…
Και φτάνουμε στο σήμερα και ειδικότερα όταν έφτασε στα χέρια της Έφης η συγκεκριμένη ιστορία του Instagram, καθώς επικοινώνησε μαζί μου δηλώνοντας συγκινημένη…
Δε γινόταν, επομένως, να μη μιλήσω με την Έφη, την οποία και εγώ άκουγα τότε φανατικά. Μιλήσαμε, λοιπόν, για το ραδιόφωνο τότε, την εκπομπή και το σήμερα…
Ο λόγος στην Έφη ή την “τρελή 45αρα”, όπως κάποιοι την ονόμασαν τότε:
-Πότε και πώς μπήκε το ραδιόφωνο στη ζωή σας;
Το ραδιόφωνο δεν μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά. Ο σύζυγός μου είχε ερασιτεχνικό σταθμό από μικρή ηλικία.
Οι συνεχείς, όμως, καταγγελίες για παρεμβολές στην τηλεόραση από τη γειτονιά μάς ώθησαν να πάρουμε άδεια επαγγελματική.
Ξεκίνησε επαγγελματικά, λοιπόν, το 1993.
-Μιλήστε μας για αυτά τα χρόνια…
Αυτά τα χρόνια είχαν πολλές εμπειρίες, όμορφες και στενάχωρες. Τα πρώτα χρόνια εκπέμπαμε από τη Βέργα. Είχαμε νοικιάσει ένα μικρό δωμάτιο να το πω; Το δε ραδιοφωνικό σήμα έφτανε στην πόλη πεντακάθαρο, δεν είχε όμως μεγάλη εμβέλεια. Αναρωτιόντουσαν όλοι οι συνάδελφοι πώς γίνεται να έχει τόσο καλό σήμα. Ήταν και οι κεραίες που είχε φτιάξει ο άνδρας μου, αφού ήταν και τεχνικός. Αργότερα και έπειτα από καταγγελία αναγκαστήκαμε να πάμε στο Λυκοδημο, όπου στεγάζονται όλοι οι ραδιοφωνικοί- τηλεοπτικοί σταθμοί, και η τηλεφωνία, προκειμένου να είμαστε νόμιμοι. Όχι ότι δε θέλαμε πιο πριν, αλλά ο Δήμος τότε δεν έδινε άλλα κοντέινερ, οπότε στεγαστήκαμε με άλλον συνάδελφο και φίλο του συζύγου μου. Πολυ τρέξιμο, πολλή αγωνία για το πώς το σήμα θα έφτανε στην Καλαμάτα. Εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα με την Αεροπορία, καθώς το σήμα μας έμπαινε στο δικό τους κι έπρεπε να κάνουμε κάτι. Αλλάξαμε μηχάνημα, δώσαμε κάποια χιλιάδες ευρώ, τίποτα όμως δεν έγινε. Πάλι τα ίδια. Ξανά πρόβλημα. Είχαμε ένα μηχάνημα, όχι τόσο καλό, τόσο αποτελεσματικό όπως θέλαμε, για να κάνουμε τη δουλειά μας, μια δουλειά που αγαπούσαμε πολύ, όχι γιατί μας προσέφερε χρήματα, ίσα ίσα που ό,τι βγάζαμε δεν έφταναν για να τη συντηρήσουμε. Ο σύζυγός μου έκανε και άλλη δουλειά για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε. Είχαμε και έναν πόλεμο από κάποιους άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς, με αποτέλεσμα να ανεβοκατεβαίνουμε στο Λυκόδημο για να λύσουμε τα προβλήματα.
Να σας πω εδώ ότι το 24ωρο πρόγραμμα που έβγαινε στον αέρα ήταν καθαρά δική μου υπόθεση, εκτός των καθημερινών 4ωρων ζωντανών εκπομπών το μεσημέρι. Κατά καιρούς είχαν έρθει αρκετοί τραγουδιστές για συνέντευξη. Μια φορά είχα τον Βασιλείου. Τον είχε φέρει το Bio Bio. Ήρθε με όλο το επιτελείο του για να παρακολουθήσουν. Ξεκίνησα, λοιπόν, αλλά δεν υπήρχε ακόμη υπολογιστής, όλα γίνονταν με δίσκους και cd. Οπότε άρχισα να ρωτάω διάφορα τον Βασιλείου, να απαντάω σε τηλεφωνήματα, να αλλάζω δίσκους στα πικ απ, να βάζω διαφημίσεις και τα λοιπά. Σταματάει, λοιπόν, να μιλάει και με κοίταζε. Κλείνω το μικρόφωνο και τον ρωτάω: “γιατί δε μιλάτε;” και μου λέει: “Αυτά όλα που κάνεις τα έχεις σπουδάσει;”.
Όχι του απαντώ, εδώ τα έμαθα. Ήταν στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σταθμού.
-Εκπομπή 10-12 με την Έφη και τον Δημήτρη. Μιλήστε μας για αυτή…
Την εκπομπή είχε ξεκινήσει ένας παλιός φίλος, ο Βασίλης. Σήμερα έχει το μεζεδοπωλείο “Αριστοτέλειο”. Οι ακροάτριες είχαν τρελαθεί με τη φωνή του και ήθελαν να τον γνωρίσουν από κοντά. Φωνή χαμηλών τόνων και ερωτική, όπως έλεγαν οι φαν του τότε.
Κράτησε λίγο καιρό. Εγώ είχα την προηγούμενη ώρα, 8-10, με ελληνικά ποπ και ελαφρολαϊκά , «Μουσικές διαδρομές».
Το όνομα μου το είχε συστήσει ο τραγουδιστής Αρώνης, ο γνωστός με τα φεγγαρολούλουδα. Οπότε έπρεπε να αναλάβω αυτή που με αντιπροσώπευε περισσότερο στα μουσικά ακούσματά μου, και είχε μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό.
Ξεκίνησα το 1995 και την ονόμασε «Μουσικό άρωμα» ένας πιτσιρικάς της εποχής και φίλος που ερχόταν κάθε μέρα και παρακολουθούσε από κοντά τις εκπομπές. Ήθελε να συμμετέχει. Στην αρχή τον άφησα με τη βοήθειά μου να κάνει μόνος του την εκπομπή, όμως νόμιζε ότι δε θα τα καταφέρει, οπότε για ένα διάστημα την κάναμε μαζί. Ο Δημήτρης, ο σημερινός Τζίμης με τα σουβλάκια στην πλατεία 23ης Μαρτίου. Πέτυχε στη ζωή του. Είχε πολύ χιούμορ και ακόμα έχει. Τον αγαπώ.
Αυτή η εκπομπή είχε μεγάλη απήχηση. Θυμάμαι τα μηνύματα, ασταμάτητα.
Τα πρώτα χρόνια γράφαμε τις αφιερώσεις τηλεφωνικά. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής από Κύπρο, που σπούδαζε στην Καλαμάτα, είπε στον άντρα μου: Βρε Μιχάλη, μας αρέσει πολύ η εκπομπή της γυναίκας σου, αλλά δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί της, γιατί δεν έχουμε σταθερό.
Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δώσουμε κινητό στον αέρα για να στέλνουν μηνύματα οι ακροατές. Ίσως να το ξεκινήσαμε πρώτοι, τουλάχιστον στη Μεσσηνία, όχι ότι το είχαμε σκεφτεί, αλλά μας έδωσε το κίνητρο ο ακροατής από την Κύπρο.
Η εκπομπή τελείωσε, αν θυμάμαι καλά, το 2012…
-Ακούγαμε Έφη, Δημήτρης, αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ξέραμε ποιοι είστε… Αυτή είναι η μαγεία του ραδιοφώνου; Με το ράδιο στο χέρι λοιπόν σας ακούγαμε τότε… με “το 12.00” που τελείωνε η εκπομπή να τηρείται σπάνια…
Επειδή οι περισσότεροι ακροατές δεν προλάβαιναν να ακούσουν το τραγούδι τους, ένα βράδυ μού έγραψε ένα παιδί (η ώρα πρέπει να ήταν 1.30): «Έφη, επειδή ποτέ δεν ακούω τραγούδι μου, σου στέλνω από τώρα για να το ακούσω πρώτος αύριο».
Έκανα τη “βλακεία” να το διαβάσω όπως είχε έρθει την επόμενη βραδιά (πάντα διάβαζα τα μηνύματα όπως ακριβώς τα έστελναν, ακόμα και τα αρνητικά για εμένα). Από εκεί και πέρα, έστελναν όλοι πριν απο τη λήξη της εκπομπής για την επόμενη, Μου άρεσε αυτό. Ήταν, όμως, λίγο κουραστικό. Συνέχιζα, ωστόσο, γιατί με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος μού έδειχνε πόσο με αγαπούσε και πόσο φανατικά άκουγε Melody.
-Θυμάστε κάποιες αφιερώσεις που σας σημάδεψαν;
Ήταν αρκετές οι αφιερώσεις που με σημάδεψαν, όμως δεν ξεχνώ αυτή: Ο Melody και η Έφη διαμορφώνουν καλούς χαρακτήρες. Είχα ανατριχιάσει, γιατί μέσα από τα τραγούδια και τις εκπομπές έστελνα και κάποια μηνύματα.
Πολλά δε μηνύματα λάμβανα τότε για το πόσων χρόνων είμαι, κι επειδή αυτό συνεχιζόταν, αναγκάστηκα ένα βράδυ να πω: “Ρε παιδιά, με ρωτάτε την ηλικία μου, αν σας πω είμαι 45, θα αλλάξει κάτι; Δε θα με ακούτε;”. Μάλλον γέλασαν τα παιδιά και από τότε μου κόλλησαν το παρατσούκλι, “τρελή 45αρα”.
Ήμουν 28… Για πότε έφτασα 45, για πότε τα ξεπέρασα… ούτε που το κατάλαβα.
-Τι αφιέρωνε συνήθως ο κόσμος και ποια τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν;
Η εκπομπή είχε απήχηση σε νεαρό κόσμο περισσότερο, σε παιδιά που είχαν ποιοτικά ακούσματα, φυσικά ήταν και κάποιοι που ήθελαν να ακούσουν Καρρά ή Ρουβά. Όταν τους έλεγα “δε γίνεται, αυτά τα τραγούδια να τα ζητάτε σε προηγούμενες εκπομπές που κινούνται σε αυτό το είδος μουσικής”, ξέρω ότι τους στενοχωρούσα, όμως δε γινόταν έπειτα από Ξύλινα Σπαθιά να ακούσεις Τερλέγκα, για παράδειγμα.
Δε με είχαν προσβάλει, όμως, ποτέ και το εκτιμώ.
Κάποιοι γονείς με είχαν πάρει τηλέφωνο και με είχαν ευχαριστήσει για το πώς με αυτόν τον τρόπο είχα καταφέρει να κάνω καλύτερους χαρακτήρες τα παιδιά τους. Δεν ξέρω πώς είχε συμβεί αυτό, μου έλεγαν ότι είχαν το ραδιόφωνο στο κρεβάτι τους, και πάντα κολλημένη η βελόνα στους 104,8.
Αν προσέφερα κάτι, έστω ένα μικρό λιθαράκι, είμαι ευγνώμων.
Ήθελαν να με γνωρίσουν από κοντά, και να γνωριστούν μεταξύ τους, οπότε κλείναμε μέσω αέρα ραντεβού σε πλατεία ή παραλία.
Κάποια στιγμή, κι ενώ είχε μεγαλώσει και η κόρη μου και έκανε κι αυτή για ένα διάστημα εκπομπή, ήθελε να έρθει μαζί μου.
Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την αγάπη των παιδιών για εμάς.
Ο κόσμος συνήθως επέλεγε τραγούδια, ελληνικά ή ξένα, που σε μεγάλο ποσοστό αφορούσαν στο σύστημα και την αδικία μέσα από αυτό, όπως και ερωτικά τραγούδια. Είχαν αναπτυχθεί και σχέσεις, αθώες ερωτικές θα έλεγα. Μάλιστα, ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε γνωρίστηκε μέσα από την εκπομπή. Το έμαθα αργότερα όταν μου πρότειναν να παίξω μουσική στο γάμο τους. Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Υπήρξε και μια “κόντρα”, αν μπορώ να το πω έτσι, ανάμεσα σε δύο σχολεία τότε, το ένα από Μεσσήνη και το άλλο από Καλαμάτα, και προσπαθούσα να ηρεμήσω τα πνεύματα.
Το Μουσικό Γυμνάσιο ήταν φανατικό ακροατήριο και έδινε το “παρών” κάθε βράδυ.
-Πόσο έχουν αλλάξει πλέον τα πράγματα στο ραδιόφωνο, στις αφιερώσεις και γενικότερα στις ανθρώπινες σχέσεις;
Οι εποχές άλλαξαν και τα πράγματα στο ραδιόφωνο δεν είναι ίδια. Το ραδιόφωνο ήταν μαγεία. Επικοινωνούσε ο κόσμος με τον εκφωνητή και δεν ήξερε ποιος ήταν πίσω από το μικρόφωνο.
Θα έλεγα ότι όλα έχουν αλλάξει και όχι μόνο στο ραδιόφωνο. Η τεχνολογία κατέστρεψε τις κοινωνικές επαφές. Δε χρησιμοποιείται σωστά, με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει την μπάλα. Βλέπεις ανθρώπους με ένα κινητό στο χέρι ακόμα και σε συναντήσεις για καφέ. Δε μιλάνε, είναι κολλημένοι σε αυτό.
Αν δεν κάνουμε κάτι για αυτό, δυστυχώς οδηγούμαστε σε έναν κόσμο αποχαυνωμένο, αν μου επιτρέπετε η έκφραση.
-Θα μπορούσε μια τέτοια εκπομπή να επανέλθει;
Δεν ξέρω αν μια παρόμοια εκπομπή θα είχε απήχηση στο ραδιόφωνο. Ακούν πλέον πολλοί λίγοι. Ίσως ένα ιντερνετικό, αλλά και πάλι θέλει ένα πολύ έξυπνο κίνητρο για να έχει απήχηση. Μια πολύ καλή ιδέα, για να τραβήξεις ακροατήριο.
-Τελικά, η Έφη ποια είναι;
Η Έφη είναι μια απλή γυναίκα, τίποτα παραπάνω. Απλά είμαι λίγο ονειροπόλα, ρομαντική και επαναστάτρια. Μεγάλωσε τώρα, έχει μια ήρεμη ζωή με την οικογένειά της, δύο παιδιά και δύο υπέροχους εγγονούς από την κόρη.
Είμαι χαζομαμά, ενώ εδώ και 14 χρόνια σχεδόν και χαζογιαγιά.
Μου λείπουν, όμως, το ραδιόφωνο και η εκπομπή. Η αναφορά σου εκείνο το βράδυ στο Instagram με πήγε πίσω και με συγκίνησε αφάνταστα. Σε ευχαριστώ πολύ.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
