Σαν το καφενείο του χωριού…

Σαν το καφενείο του χωριού…

Γιατί παρά την ακρίβεια, τις φωτιές και τις άπειρες αποτυχίες της επιβιώνει αυτή η κυβέρνηση, ενώ καταφέρνει όποτε θέλει να περνά τα νομοσχέδιά της και να ξαναψηφίζεται όπως και από όποιους την προτιμούν;

Το έχω ξαναπεί γιατί. Γιατί μοιάζει με το καφενείο του χωριού. Άσχημο, με χάλια καφέ, ψεύτικους μεζέδες, μπόμπα τσίπουρο, σε κλέβει και ο καφετζής στα κεράσματα, αλλά είναι το μόνο που υπάρχει στο χωριό, αν θέλεις να πας να καθίσεις κάπου και να δεις δυο συγχωριανούς!

Ε, το ίδιο συμβαίνει και με την κυβέρνηση! Ελλείψει αντιπολίτευσης κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, βοηθάμε τους κολλητούς, δίνουμε δουλειές και διορισμούς, και δε δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν, γιατί κανένας δε μας ζητά λογαριασμό! Κι αυτό, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να λύσει τα προβλήματά του.

Όσο για το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, δεν είναι ούτε καν μνήμη κόμματος, αλλά μνημόσυνο παρουσίας κάποιων που δεν ξέρουν τι θέλουν και πού να πάνε!

Τέτοια δεκανίκια η κυβέρνηση και να τα είχε παραγγείλει, δε θα τα έβρισκε πουθενά για να στηρίξει την κατάλυση κάθε δημόσιου αγαθού, υγείας, παιδείας, και της αυταρχικότητας που τη διακατέχει, με μπόλικη αλαζονεία της εξουσίας από δικούς της και εισαγόμενους παλαιοπασόκους μετανοημένους υπουργούς!

Του Θόδωρου Γαλανόπουλου