Οι γλυκείς ήχοι μιας εκλεκτής τζαζ – μπαντ, πλουσιωτάτης σε επιλέκτους εκτελεστάς, μία ευρύχωρος αίθουσα απλέτως φωταγωγημένη, ένας… γλυκύς και… μεθυστικός μπουφές, ένα συμβούλιον εξελιγμένων ανθρώπων (έτσι πιο καλά και όχι «ένα συμβούλιο από εξελεγμένους ανθρώπους»), η συνέχεια μιας ωραίας ιδέας, την οποία ενσάρκωναν όλα τα ανωτέρω, εκάλεσαν και πάλιν τους συμπολίτας μας να διασκεδάσουν την πλήξιν της επαρχίας και να σκορπίσουν την ανία της Κυριακής.
Η «Χορωδία και Μανδολινάτα», το φιλοπρόοδο αυτό σωματείο μας, ενεφανίσθη προχθές Κυριακή με νέο «χορευτικό βράδυ».
***
Διακρίναμε: Ο κ. Παρθένιος και Σία, ο κ. Τσατσαρώνης μετά των συγγενών και φίλων και ο διευθυντής των Γενικών Αποθηκών Κυριακός, είναι γεγονός αναμφισβήτητον ότι έχουν νοιώσει το πνεύμα μιας χορευτικής εσπερίδος.
Και… συνεχίζομε.
Αναντιρρήτως όλοι οι παρευρεθέντες προχθές στη σάλα της Λαϊκής Σχολής είναι αριστοκράτες, εκτός του υποφαινομένου, επαγγελματικώ δικαίω ευρεθέντος μεταξύ των.
Αλλά η αριστοκρατική των προέλευσις δεν νομίζουμε ότι επιβάλλει και βλοσυρότητα ύφους σε μια σάλα διασκεδάσεως κι ενώ μάλιστα ο… Άγιος Σουλπίκιος έχει ήδη σημάνει και την πρώτην πρωινήν!
Με το να καταβροχθίση κανείς αψόγως ένα σάντουιτς, να πίη ευπρεπώς μία σαμπάνια, μερικά λικέρ, ή μερικές οκαδούλες ευτελούς ρετσινάτου, δεν διασκεδάζει.
Κυρίες και κύριοι και δεσποινίδες, και σ’ αυτά ακόμη τα «ρεστωράν – μπαρ – μπρασερί» σούπερ – πολυτελείας, όταν η τζαζ ανακρούση έναρξιν χορού, η ετικέττα αποβάλλεται και το γλέντι αδελφώνει όλους τους θαμώνας. Και… καίγεται το πελεκούδι. Εδώ μόνον μερικά σιγαρέττα εκάησαν… ρεμβαστικώτατα!
Όχι πια τα ίδια. Θα συνηθίσουμε βέβαια. Και λίγη εν τούτοις… προσπάθεια.
***
Ένα ταγκό αποδίδει κινητικά ένα αίσθημα γεμάτο πάθος, όπως κι ένα βαλς είναι το κορύφωμα του ρυθμού. Όταν συμβαίνουν αυτά, και αυτός που χορεύει ευχαριστείται και αυτός που παρακολουθεί ικανοποιείται αισθητικά.
Πολλά ζευγάρια προχθές και αυτά ευχαριστήθηκαν και τους θαυμαστάς των ικανοποίησαν απολύτως.
Η παραλία από της πλευράς αυτής επρώτευσε, χωρίς να υπολειφθή και η υπόλοιπος πόλις.
Οπωσδήποτε είχαμε και την ευκαιρία να ενθυμηθούμε ολίγην… Ζουλού.
***
«Κομπαρσίτα»…
Ολόκληρος ο υπερεκλεκτός μπουφές του Κούση, δεν εστάθη ικανός να υπoβάλη σε γλύκα και μέθη το ταγκό αυτό, το οποίον τόσον αριστοτεχνικά απεδόθη. Οι αέρινες σιλλουέττες των αιθερίων δεσποινίδων, τη βοηθεία ευσταλών καβαλλιέρων, εκινούντο ρυθμικά, ελικνίζοντο υπό τους ήχους της μουσικής αυτής… των χερουβείμ, ακκίζοντο περιπαθώς, και…
-Συγγνώμην, δεσποινίς, πατήστε και χάμω!
Και πάλιν η Ζουλού… Η δεσποινίς, συνεπαρμένη απ’ το πάθος της «Κομπαρσίτα», πασκίζει και αυτή επιμόνως να… ξενυχιάση τον καβαλλιέρο της.
Αχ! «Κομπαρσίτα».
***
Και ολίγη… αδιακρισία. Η δουλειά μας επιβάλλει να διακρίνουμε τα πάντα, παντού και πάντοτε. Λοιπόν διεκρίναμε…
Τας κυρίας: Παρθενίου, Χαντζάκη, Σκλήκα, Ρουσσοπούλου, Κρασακοπούλου κ.λπ. λίαν ευδιακρίτους, αλλά των οποίων αγνοούμε τα ονόματα.
Τας δεσποινίδας: Φλώρα Αποστολάκη, Ταβουλάρη, Γυφτάκη, Καλάνδρου, Αλεξ. Κολιοπούλου, Βενιοπούλου, Ζωή Παπαδοπούλου, Θεοφιλοπούλου, Κίσκηλα, τα αδελφάς Χαντζάκη, Κάρτσωνα κ.ά.
Και τους κ.κ. Χαντζάκην Πρωτοδίκην, τον Δ/ντήν του Ταμείου Κυριακόν Δ/ντήν Γεν. Αποθηκών, Καλλιέρον Λιμενάρχην, Ρουσσόπουλον Δ/ντήν Εθνικής Τραπέζης, Παλιγγίνην Επόπτην Εργασίας, Μιχαλόπουλον, Τσατσαρώνην, Παρθενίους, Γυφτάκην, Αλμπάνην, Ρεμπουτζάκον, Αποστολάκην, Αργυρόν, Ν. Σαραντάκην, Μύραν, Ι. Νασόπουλον, Σ. Μπούραν, Κολλιόπουλον ιατρόν, Π. Παπαθεοδώρου, Στασινόπουλον, Αντ. Καλαποθάκην, Πιτσινόν κ.λπ. κ.λπ.
***
Κι ακόμη διεκρίναμεν την επιμέλειαν, την φροντίδα, την ευγένειαν, την μαεστρίαν του Δ. Συμβουλίου της «Χορωδίας».
ΙΝΤΕΡΙΜ
Του παρευρεθέντος Ίντεριμ
