Θλίψη σκόρπισε στα Φιλιατρά και ευρύτερα στην Τριφυλία, τη Μεσσηνία και στους ανθρώπους του πολιτισμού και δη του κινηματογράφου, η είδηση της απώλειας του ιστορικού προέδρου του Μορφωτικού Συλλόγου «Ο Πυρσός», Νίκου Αντωναρόπουλου.
Σε απόφαση του Δ.Σ. Μ.Σ.Φ. «Ο Πυρσός» αναφέρεται: «Τα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου μας, συνεδριάσαμε σήμερα (σ.σ. προχθές) 18 Αυγούστου 2024 και ώρα 6μ.μ στο Φουρναράκειο Πνευματικό Κέντρο, μετά την είδηση της απώλειας του αγαπητού μας Προέδρου Νίκου Αντωναρόπουλου.
Ο Νίκος, ο αείμνηστος φίλος επί χρόνια πολλά, υπηρέτησε τον πολιτισμό με αγάπη, με δοτικότητα, με οράματα αλλά και με προοδευτική άποψη και αγώνα για την ανάπτυξη του τόπου του, με τη χωρίς όρια χρόνου υπέρμετρη αφοσίωσή του στον ΠΥΡΣΟ και την ιδιαίτερη αδυναμία του στον Κινηματογράφο.
Μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.), είχε αναλάβει τη λειτουργία της Κινηματογραφικής Λέσχης του ΠΥΡΣΟΥ, μία από τις πρώτες στην Ελλάδα, για περισσότερο από 30 χρόνια, και του Δημοτικού Κινηματογράφου για 15 χρόνια, μοναδική προσφορά στην πόλη μας αλλά και στο Νομό μας. Με τις τεχνικές γνώσεις, την εμπειρία του, τις επαφές και τις γνωριμίες αλλά πάνω απ’ όλα με το μεράκι του, πρόσφερε σε όλους εμάς, πολλές ταινίες από τον ποιοτικό και Εμπορικό Κινηματογράφο. Ήταν μοναδικός, ειδικά σ’ αυτόν τον τομέα, και όλα τα μέλη των Δ.Σ που ήταν μαζί του, είτε όταν ήταν πρόεδρος του ΠΥΡΣΟΥ ή απλό μέλος του, γνωρίζουν την προσφορά του και θα τον θυμούνται για πάντα.
Σε αποχαιρετιστήριο λόγο του Δημήτρη Α. Δριμή αναφέρεται: «ΕΦΥΓΕ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ! Έφυγε χθες (σ.σ. προχθές), Κυριακή 18-8-2024, στα 76 του χρόνια. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί σήμερα (σ.σ. χθες) το απόγευμα, ώρα 6:00 μ.μ., στον Ιερό Ναό της Παναγίας. Ο Νίκος ήταν άνθρωπος του πολιτισμού και της προσφοράς, με αξίες και μοναδικό ήθος. Πάντοτε γελαστός και με έναν καλό λόγο στο στόμα, ευαίσθητος και ευφυής, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ, ακούραστος και φιλόξενος. Συνέβαλε στην αυτοδιοικητική και πολιτιστική άνοιξη των Φιλιατρών. Ο ΠΥΡΣΟΣ λειτουργούσε πολλά τμήματα και υπήρξε φιλόξενος χώρος για κάθε πολιτιστική, συνδικαλιστική, πολιτική, πνευματική δραστηριότητα χωρίς προκαταλήψεις και περιορισμούς. Ζήσαμε μοναδικές κινηματογραφικές, θεατρικές, μουσικές βραδιές. Οι καλοκαιρινές κινηματογραφικές βραδιές στον Αγρίλη και στο αίθριο του Δημαρχείου Φιλιατρών έχουν το άρωμα του Νίκου. Με έδρα τα Φιλιατρά προσέφερε ανάσες πολιτισμού σε όλη την Τριφυλία και πέραν αυτής. Συνεργάστηκα με το Νίκο ως κοινοτικός σύμβουλος Κοπανακίου, ως καθηγητής στην Κυπαρισσία, ως δήμαρχος στον Αετό. Οργανώσαμε κινηματογραφικές βραδιές στο Κοπανάκι, την περίοδο 1991-1994, με τη φορητή κινηματογραφική μηχανή του ΠΥΡΣΟΥ και με οθόνη κατασκευής του ίδιου του Νίκου. Προβολές στο αμφιθέατρο του Γυμνασίου το χειμώνα, στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου αλλά και στο Σταθμό τα καλοκαίρια. Εκπαιδευτικές προβολές στην αίθουσα του Πυρσού και άλλες δραστηριότητες. Αρνήθηκε κάθε αμοιβή. Αμοιβή, οι ατέλειωτες κουβέντες μας. Τα τελευταία χρόνια αυτοπεριορίστηκε. Σπάνια έξω. Παρά τις προσπάθειές μας και κυρίως του στενού του φίλου, Κώστα Μανώλη.
Τα Φιλιατρά, η Τριφυλία, η Μεσσηνία πενθούν. Έφυγε ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς. Ο Νίκος με τίμησε με τη φιλία και εμπιστοσύνη του. Τον ευχαριστώ γι` αυτό. Τον αποχαιρετώ με πόνο και αγάπη. Με μια φωτογραφία μας δίπλα στην αγαπημένη του φορητή κινηματογραφική μηχανή του Πυρσού. Αυτή τη μηχανή που ακούραστα μετέφερε ο Νίκος για να χαρίσει βραδιές πολιτισμού σε κάθε τόπο. Λίγο πριν την προβολή της ταινίας “Η Ζωή Είναι Ωραία” του Ρομπέρτο Μπενίνι σε σχολείο του μαρτυρικού Αετού. ΦΩΤΑ, ΜΗΧΑΝΗ, ΠΑΜΕ! ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΝΙΚΟ!».
Το «Θ» εκφράζει ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντος.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
