Έχετε διαπιστώσει ότι η πόλη της Καλαμάτας, αλλά και η Μεσσήνη, δεν έχουν αδέσποτα; Όχι, δεν έγινε κάποιο θαύμα, απλώς ο Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας, με πολύ μεγάλη προσπάθεια και προσωπικό κόστος για τους εμπλεκόμενους εθελοντές και με αρκετά καλή στήριξη από τους δύο Δήμους, έχει καταφέρει να ελέγξει ένα πρόβλημα που για τις περισσότερες περιοχές της χώρας είναι πολύ έντονο.
«Η Καλαμάτα και η Μεσσήνη είναι από τις λίγες πόλεις της χώρας όπου έχουμε καταφέρει να ελέγξουμε τα αδέσποτα, κι αυτό γιατί είναι πολύ ενεργός ο φιλοζωικός σύλλογος», εξηγεί η αντιπρόεδρος του ΦΟΚ, Γιάννα Καρνούσκου, προσθέτοντας και τον καίριο ρόλο παίζει η ανταπόκριση του Δήμου Καλαμάτας, ο οποίος καλύπτει σχεδόν όλα τα αιτήματα για στειρώσεις αδέσποτων σκύλων.
Η ίδια διευκρινίζει, όμως, ότι δεν υπάρχει ανάλογη μέριμνα και θα πρέπει να γίνει κάτι αντίστοιχο με τις γάτες, καθώς η Καλαμάτα αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα, με υψηλούς πληθυσμούς γατιών, που σε πολλές περιπτώσεις υποφέρουν και συχνά βρίσκουν σοκαριστικό θάνατο στους δρόμους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι συνεργασίες έχει συνάψει ο ΦΟΚ σχεδόν με όλους τους Δήμους της Μεσσηνίας (συμβάσεις και μνημόνια με τους Δήμους Καλαμάτας, Μεσσήνης και Πύλου-Νέστορος, και μόνο μνημόνια με τους Δήμους Τριφυλίας και Οιχαλίας).
Παρά τα όσα ενθαρρυντικά, η κατάσταση όμως παραμένει πολύ δύσκολη, με τους εθελοντές του ΦΟΚ να έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους δυσβάσταχτο φορτίο. «Είμαστε λίγο απογοητευμένοι. Δε βλέπουμε ένα φως και ο αγώνας είναι τεράστιος. Υπάρχουν κάποιες υιοθεσίες, υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται, όμως εμάς η καθημερινότητά μας είναι πολύ δύσκολη. Είμαστε πολύ καιρό στην πρώτη γραμμή και τα περιστατικά είναι πάρα πολλά. Δε φτάνουν οι βοήθειες, είναι τεράστια τα νούμερα στους πληθυσμούς που φροντίζουμε. Οι περισσότεροι Δήμοι δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα. Περιμένουμε τι θα γίνει με κυνοκομείο, το οποίο θα βοηθήσει και μας, γιατί θα μας ελαφρύνει. Αν βεβαίως φτιαχθεί και λειτουργήσει σωστά…».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην πρόεδρο του Φιλοζωικού Καλαμάτας, Κατερίνα Πεζώνη. Αναφέρεται στα αμέτρητα περιστατικά, καθώς τα ζώα στους δρόμους δε σταματούν ποτέ, τα κουτάβια είναι πολλά, και σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούνται και αγέλες με μεγαλόσωμα σκυλιά.
Σε όλα αυτά επιλαμβάνεται καθημερινά ο Φιλοζωικός, όμως το πρόβλημα διαιωνίζεται, αφού και ο κόσμος δυσκολεύεται να διαχειριστεί τις δικές του ευθύνες, «δεν μπορεί ο Έλληνας να αντιμετωπίσει τα πράγματα που του συμβαίνουν και βρίσκουν την εύκολη λύση», όπως χαρακτηριστικά λέει η κα Πεζώνη.
Η «λύση» είναι να πετάξει στο δρόμο ή να φορτώσει το άλλοτε αγαπημένο του κατοικίδιο στον Φιλοζωικό, επειδή αυτό μεγάλωσε πολύ, διότι δουλεύει πολλές ώρες, γιατί το ζώο έχει κάποια προβλήματα συμπεριφοράς…
Το γεγονός ότι δεν είναι στειρωμένα ή δε διαθέτουν τσιπ, πολλαπλασιάζει το πρόβλημα και διευκολύνει τις εγκαταλείψεις. Ο νέος νόμος για τα ζώα συντροφιάς δημιουργήθηκε για να λύσει αυτά τα ζητήματα, όμως από τη στιγμή που δεν εφαρμόζεται, το όφελος είναι μηδενικό…
Η Κατερίνα Πεζώνη αναγνωρίζει μια προσπάθεια να «μπει μια τάξη, όμως εξαιτίας διαφόρων αντιδράσεων κάνουν πίσω», ενώ το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη μηχανισμών και βούλησης εφαρμογής του νόμου, γι’ αυτό και ουσιαστικά παραμένει ανενεργός.
Οι στειρώσεις είναι το α και το ω, δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει η πρόεδρος του Φιλοζωικού Ομίλου Καλαμάτας…
Χ.Ε.
