Δύο νέοι άνθρωποι που άφησαν την εστίαση για το πάθος τους…
Εδώ και μερικούς μήνες στην καρδιά του Ιστορικού Κέντρου Καλαμάτας λειτουργεί το Olive Bee, ένα κατάστημα διαφορετικό, γεμάτο τοπικά προϊόντα, με το μέλι όμως να κυριαρχεί, κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αναμενόμενο, καθώς ο ιδιοκτήτης Γιώργος Κατσίβας είναι από κούνια μελισσοκόμος.
Και αυτός και η σύζυγός του, Άννα Παπαϊωάννου, εργάζονταν για χρόνια στην εστίαση, την οποία και εγκατέλειψαν για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, δημιουργώντας το Olive Bee.
Το «Θάρρος» βρέθηκε σε αυτόν το γλυκό χώρο και συνάντησε τους δύο νέους ανθρώπους. Μας μίλησαν, λοιπόν, για το επάγγελμα του μελισσοκόμου, για το παστέλι που καθημερινά δημιουργούν χρησιμοποιώντας μόνο σουσάμι και μέλι, για τις μπάρες τους, για το ξεχωριστό μοναστηριακό γιαούρτι, για τις δίπλες (που νομίζουμε πως δε χρειάζεται να γράψουμε με τι τις συνοδεύουν!), αλλά και για το όλο εγχείρημα.
Ο λόγος στον Γιώργο:
-Πώς μπήκε η μελισσοκομία στη ζωή σας;
Μεγάλωσα με τη μελισσοκομία και το μέλι, αφού ο πατέρας μου ασχολείται με αυτήν από το 1982 και τον βοηθούσα. Έτσι από μικρός βρισκόμουν ανάμεσα στις κυψέλες. Εγώ μέσα στην καραντίνα αποφάσισα να αφήσω την εστίαση όπου εργαζόμουν και να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μελισσοκομία.
-Η καραντίνα τι σημασία έπαιξε σε αυτή σας την απόφαση;
Ήταν όλα κλειστά τότε. Η μόνη μου διέξοδος ήταν τα μελίσσια και σε συνδυασμό με την κούραση που είχα όλα αυτά τα χρόνια εργαζόμενος στην εστίαση, αποφάσισα ότι αυτό μου ταιριάζει. Μάλλον όλο αυτό ήταν προδιαγεγραμμένο, αλλά εγώ δεν το είχα καταλάβει.
-Εκεί, λοιπόν, είστε εσείς, η φύση και τα μελίσσια;
Ακριβώς αυτό. Άδειαζε το κεφάλι μου, με ηρεμούσε και αντιλήφθηκα πως ό,τι προβλήματα και να με απασχολούσαν, μόλις άνοιγα την κυψέλη μου, όλα έφευγαν. Τα τσιμπήματα από τις μέλισσες μπορεί να ήταν και να είναι πολλά, αλλά μπροστά σε αυτό που μου προσφέρουν, δεν είναι τίποτα.
-Επάγγελμα μελισσοκόμος λοιπόν. Πόσο δύσκολο είναι;
Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αφού έχεις να τα βάλεις με όλα. Έχεις να τα βάλεις με την ακρίβεια (βέβαια, αυτή πλήττει τον περισσότερο κόσμο). Έπειτα, έχεις να τα βάλεις με τη φύση και με τον καιρό, παράγοντες δηλαδή που δεν περνούν από το χέρι σου. Φέτος, ας πούμε, ήταν μία από τις πιο κακές χρονιές μελισσοκομικά, γιατί η ζέστη έκαψε όλες τις ανθοφορίες. Όσο για την κούραση, τη βάζω στην άκρη, αφού είναι μέσα στο πρόγραμμα.
-Όλο αυτό θυμίζει την καλλιέργεια ενός προϊόντος…
Μπορεί να είναι και χειρότερα από μια καλλιέργεια, αφού βρίσκεσαι συνεχώς στο κυνήγι του μελιού, καθώς δεν ξέρεις πού αυτό θα δοθεί. Μπορεί να βρίσκεσαι σε ένα σημείο και αυτό να είναι απέναντι. Έτσι δε θα πάρεις το μέλι. Αν, επίσης, αποφασίσεις να πας τα μελίσσια σου απέναντι, μπορεί και το μέλι να πάει από την άλλη μεριά. Για παράδειγμα, το έλατο. Δίνει πολύ δύσκολα το μέλι. Μπορεί σε χαμηλό υψόμετρο στον Ταΰγετο να μην υπάρχει κι αυτό να είναι στην κορυφή. Έτσι ο μελισσοκόμος μπορεί να το χάσει.
-Η μελισσοκομική περίοδος ποια είναι;
Την άνοιξη ξεκινά να μεγαλώνει το μελίσσι, κι εκεί είναι το σημαντικότερο, αφού ουσιαστικά τότε σπέρνεις για να θερίσεις. Συνήθως τα μελίσσια είναι μονά. Μετά μπορεί να γίνουν δύο ορόφων, μπορεί και τριών. Εγώ περίπου στις 10 Απριλίου ξεκινάω το κυνήγι του μελιού, με πρώτο σταθμό τη Λακωνία για την πορτοκαλιά.
-Το κάθε μέλι θέλει τη δική του περιοχή;
Ναι, ανάλογα με το τι μέλι θέλεις να πάρεις. Ας πούμε στη Λακωνία, όπως σας είπα, είναι το πορτοκάλι και το θυμάρι. Στον Ταΰγετο είναι το έλατο. Στην Αρκαδία είναι το πεύκο. Είναι, λοιπόν, θέμα του τι μέλι θέλει κάποιος να παράξει.
-Όταν σας αναζητούσα, μου είπε η σύζυγός σας ότι ήσασταν για τα μελίσσια σας στη Θεσσαλία. Φθάνετε μέχρι εκεί;
Ναι, ήμουν στα Φάρσαλα. Εκεί έχει μέλι από βαμβάκι. Έτσι τους καλοκαιρινούς μήνες, που εδώ είναι όλα ξερά, πήγα τα μελίσσια μου εκεί για να μπορούν να τρώνε μόνα τους, να έχουν μια καλή δυναμικότητα και να βγάλουν το χειμώνα που έρχεται. Παράλληλα, πήρα και το μέλι.
Έτσι, λοιπόν, ταξίδεψα μέχρι τα Φάρσαλα, πήρα τα μελίσσια μου και τα έφερα εδώ, στην Καρποφόρα, όπου ουσιαστικά είναι η βάση μου. Το χειμώνα θα τα ταΐζω για να μπορέσουν οι μέλισσες να περάσουν όσο χαλαρότερα γίνεται.
Η μελισσοκομία είναι ένα ταξίδι με αρκετά χιλιόμετρα.
-Αρκετά χιλιόμετρα μακριά… με το μυαλό σας να είναι εκεί;
Το άγχος δε σταματά να υπάρχει. Εκτός από καταστροφές που μπορούν να συμβούν, μπορεί να σημειωθούν κλοπές και πυρκαγιές. Γενικότερα, θεωρώ ότι κάποιος για να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα πρέπει να το αγαπά.
-Καταστροφές… Η χειρότερη για εσάς ήταν αυτή πέρυσι στη Θεσσαλία;
Ξεκάθαρα ναι, είχα τα μελίσσια μου στα Φάρσαλα και έχασα το 70% της δυναμικότητάς μου. Ήταν κάτι ψυχοφθόρο, αφού από την πρώτη στιγμή ενημερώθηκα για την καταστροφή και, τελικά, πήγα πάνω για να μαζέψω νεκρά μελίσσια.
-Σε όλη την Ελλάδα μπορεί να παραχθεί μέλι;
Ναι, απλά η κάθε περιοχή έχει τις ιδιαιτερότητές της. Η Μεσσηνία, ας πούμε, φημίζεται για τον καλό της χειμώνα. Έτσι εδώ φθάνουν μελισσοκόμοι ακόμα και από τη Χαλκιδική.
-Και τώρα φθάνουμε στην οδό Ιθώμης 16 και στο Olive Bee. Πώς προέκυψε αυτό;
Η ιδέα γεννήθηκε λόγω του μελιού και του ελαιολάδου που παράγουμε. Εγώ στο παρελθόν είχα σκεφτεί ότι, εφόσον έχω το μέλι, θα μπορούσα να ανοίξω ένα μαγαζί και να το πουλάω. Μετά γνώρισα την Άννα. Αυτή είχε την ιδέα και για το παστέλι, και να το δημιουργούμε ανοιχτά, μπροστά στον κόσμο. Κάπως έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το Olive Bee.
-Στα ράφια σας βλέπουμε διαφορετικά βάζα με μέλι. Οι διαφορές ποιες είναι;
Εδώ τώρα υπάρχουν 6 ποικιλίες. Είναι το ανθέων, το θυμάρι, το έλατο, το πεύκο, η θυμαριά και το πορτοκάλι. Είναι μέλια αγνά, χωρίς καμία προσθήκη από εμάς, με τις διαφορές τους να είναι στα θρεπτικά συστατικά, στη γεύση, καθώς και στις ιδιότητες του καθενός.
-Ο κόσμος ξέρει το καλό μέλι;
Εγώ θεωρούσα ότι δεν ξέρει, αλλά βλέποντας τους πελάτες μας και τις ερωτήσεις που κάνουν, όπως και τις επιλογές τους, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν αρκετοί που το έχουν ψάξει. Για παράδειγμα, στο παρελθόν, όταν το μέλι κρυστάλλωνε, κάτι που είναι φυσιολογικό, πολλοί πίστευαν ότι δεν είναι καλό. Αντιθέτως, όμως, όταν το μέλι κρυσταλλώνει, αυτό βάζει σε μια παύση όλα του τα συστατικά για να διατηρηθούν. Βέβαια, το θέμα είναι στη συνέχεια να γίνει η αποκρυστάλλωση σωστά, γιατί αν δε γίνει, καταστρέφονται όλα τα συστατικά.
-Άννα, τι άλλο θα βρει κάποιος στο Olive Bee;
Έχουμε συγκεντρώσει τοπικά προϊόντα, εκτός από αυτά που παράγουμε εμείς. Έτσι κάποιος εδώ θα βρει: ελιές, βαλσάμικο, γλυκά του κουταλιού, ούζο, αλάτι από τη Μάνη, ρίγανη, θυμάρι και φασκόμηλο από τον Ταΰγετο, δικές μας δίπλες, όπως και παστέλι.
-Το παστέλι πώς προέκυψε;
Αφού ήδη είχαμε το μέλι και θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, αποφασίσαμε να δημιουργούμε καθημερινά το δικό μας παστέλι, με μόνα του συστατικά το μέλι και σουσάμι.
-Και το μοναστηριακό γιαούρτι δίπλα στην πόρτα;
Το συγκεκριμένο γιαούρτι το φτιάχνουν μοναχές σε μοναστήρι της Κορινθίας. Είναι το γιαούρτι που έφτιαχναν παλιά, έχει όλα τα λιπαρά, αλλά είναι καθαρά μόνο γάλα αγελάδας. Ο κόσμος το προτιμά πολύ, ενώ υπάρχει η δυνατότητα πάνω σε αυτό να προσθέσουμε και μέλι με ξηρούς καρπούς. Είναι κάτι απόλυτα υγιεινό. Αρκετοί έρχονται και το τρώνε καθήμενοι στα τραπέζια έξω από το μαγαζί μας.
-Παρατηρείτε μια στροφή του κόσμου στην πιο υγιεινή διατροφή;
Ξεκάθαρα ναι. Εντύπωση δε, μας κάνει ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουν να κόψουν τη ζάχαρη και έτσι πριν επιλέξουν κάποιο προϊόν, μας ρωτούν αν περιέχει. Στο Olive Bee, ό,τι υπάρχει δεν περιέχει ζάχαρη, μέχρι και η λεμονάδα μας μόνο μέλι έχει.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
