Αδιαμφισβήτητα το Πάρκο του Αλμυρού είναι ένα από τα καλύτερα που διαθέτει ο Δήμος Καλαμάτας, δυστυχώς όμως είναι αφημένο στην τύχη του, κι έτσι όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που το επισκέπτονται.
Να θυμίσουμε εδώ ότι κατά την περίοδο της καραντίνας εκατοντάδες οικογένειες έβρισκαν διέξοδο στο συγκεκριμένο πάρκο, ενώ η παιδική χαρά που διαθέτει, σε συνδυασμό με τα γήπεδα, αλλά και το πράσινο, θα μπορούσαν να του δίνουν ζωή καθημερινά και ολοχρονίς.
Σημερινή εικόνα
Παρόλα αυτά, αν κάποιος βρεθεί σήμερα στο Πάρκο του Αλμυρού, θα του προκαλέσει θλίψη η όλη εικόνα, αφού κυριαρχεί η εγκατάλειψη (κάτι που σίγουρα δε συνέβαινε όταν το εκεί αναψυκτήριο λειτουργούσε).
Ο συγκεκριμένος χώρος ανήκει στο Δασαρχείο, το οποίο τον είχε παραχωρήσει στο Δήμο Καλαμάτας. Αυτός με τη σειρά του έβγαλε σε δημοπρασία το αναψυκτήριο, με τον ιδιώτη που τελικά το μίσθωσε να έχει, μεταξύ άλλων, ως υποχρέωση τον καλλωπισμό του πάρκου. Ο διαγωνισμός, λοιπόν, έγινε, το αναψυκτήριο νοικιάστηκε και λειτούργησε, όμως εδώ και 3 χρόνια παραμένει κλειστό, με το Δήμο να προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή με το Δασαρχείο, προκειμένου να μπορέσει να προχωρήσει ξανά τη διαδικασία εκμίσθωσης.
Μέχρι τότε (και αν τελικά προχωρήσει το θέμα), ωστόσο, πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις στο χώρο, αφού τα προβλήματα είναι πολλά, με βασικότερο τις τουαλέτες. Όταν λειτουργούσε το αναψυκτήριο, αυτές ήταν καθαρές και λειτουργικές. Τυπικά μπορεί να υπάρχουν, αλλά αν κάποιος πλησιάσει, θα αντικρίσει μια αποκρουστική εικόνα από τους τελευταίους που τις χρησιμοποίησαν. Πλέον δεν είναι καν λειτουργικές.
Αξίζει να αναφερθεί ότι τον Ιούνιο ξεκίνησαν να δημιουργούνται νέες τουαλέτες στη βόρεια πλευρά του πάρκου, αλλά οι εργασίες δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, κι εκεί έχουν παραμείνει βουνά από μπάζα!
Άλλο βασικό ζήτημα είναι το νερό, με τη βρύση στην παιδική χαρά να μη λειτουργεί. Η δε δεύτερη βρύση που υπάρχει, δίπλα στα γήπεδα, είναι σε κακή κατάσταση, αλλά τουλάχιστον υπάρχει νερό.
Όσο για τη λίμνη, η οποία αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του πάρκου, δυστυχώς και αυτή είναι σε κακή κατάσταση, με τα ψάρια εντός να διακρίνονται με δυσκολία.
Τέλος, είναι η περίφραξη. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για χώρο που πολλά σχολεία επιλέγουν για εκδρομές, και είναι βασικό για να νιώθουν ασφάλεια οι γονείς των παιδιών που το επισκέπτονται. Η μικρή, λοιπόν, πόρτα από την πλευρά του δρόμου είναι μονίμως ανοιχτή, αφού πολύ απλά δεν υπάρχει πόρτα! Επίσης, ολόκληρα κομμάτια από την περίφραξη «έχουν φύγει», ενώ ποτέ δεν τοποθετήθηκε περιμετρικά ομοιόμορφη περίφραξη και έτσι στην ανατολική πλευρά, καθώς και στη βόρεια, υπάρχει συρματόπλεγμα, το οποίο και είναι γεμάτο τρύπες.
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που κάποιος θα διαπιστώσει αν επισκεφθεί αυτόν τον κατά τα άλλα μικρό παράδεισο απέναντι από τη θάλασσα, που θέλει όμως σοβαρές παρεμβάσεις, κι ας ελπίσουμε να γίνουν άμεσα.
Μέχρι τότε, όσοι συμπολίτες μας πηγαίνουν, ας ρίχνουν τα σκουπίδια τους στα καλαθάκια ή ας τα παίρνουν μαζί τους, και ας μην προκαλούν ακόμα περισσότερες φθορές.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
