Μια νέα, αναγνωρισμένη νομικά, φιλοζωική ομάδα που καλύπτει γεωγραφικά τη Δυτική Μεσσηνία έχει συγκροτηθεί τους τελευταίους μήνες για να βοηθήσει στη «μάχη» προστασίας των αδέσποτων και ελέγχου των πληθυσμών τους στα όρια των Δήμων Τριφυλίας και Πύλου-Νέστορος, αλλά και το Φιλοζωικό Όμιλο Καλαμάτας, που έως τώρα σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος σε όλο το νομό. Πολλοί εθελοντές και φιλόζωοι της περιοχής έχουν συσπειρωθεί στην «Stray Hope”, που δρα σε συνεργασία με το φιλοζωικό σωματείο Stray.gr, το οποίο εδρεύει στην Αθήνα και υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου και την εταιρεία ΤΕΜΕΣ της Costa Navarino.
«Τρέχουμε και δε φτάνουμε» σχολίασε στο «Θ» για το τεράστιο πρόβλημα με τα αδέσποτα η Γεωργία Τσορώνη, η οποία συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της νεοσύστατης ομάδας, προερχόμενη από τη Χώρα, και πλέον βλέπει με κάποια ελπίδα το φιλοζωικό αγώνα που και η ίδια δίνει καθημερινά.
Όπως εξηγεί, η σκέψη ήταν να ενώσουν τις δυνάμεις τους οι εθελοντές που δραστηριοποιούνται στην Πυλία και την Τριφυλία, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα συνολικά. Την προσπάθεια υποστηρίζουν οι δύο Δήμοι, οι οποίοι έχουν ενεργό πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων (ο Δήμος Πύλου-Νέστορος συνεργάζεται και με το ΦΟ Καλαμάτας), και στη μεσσηνιακή ομάδα “Stray Hope” ευελπιστούν σε διαρκή και μεγαλύτερη στήριξη από τις Δημοτικές Αρχές, αλλά και από τους κατοίκους, για να προκύψει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι εθελοντές φιλόζωοι και στη Δυτική Μεσσηνία έχουν φτάσει στα όριά τους. «Τα περιστατικά που βλέπουμε δεν περιγράφονται ούτε σε συχνότητα, ούτε όσον αφορά στην κατάσταση που είναι τα ζώα. Εξαθλιωμένα, μαδημένα με ψώρα, τραυματισμένα και άρρωστα, κουτάβια παντού… Στόχος είναι να υπάρχει μια συνέχεια χωρίς διακοπή στις στειρώσεις. Ο κόσμος καταλαβαίνει την ανάγκη για στειρώσεις- πάντα υπάρχουν κι αυτοί που έχουν αντιρρήσεις βέβαια. Ο Δήμος Πύλου- Νέστορος, για να μιλήσω για την περιοχή μου, έχει ενεργό πρόγραμμα στειρώσεων, ενώ εδώ κι ένα μήνα τρέχει πιλοτικά το πρόγραμμα για στείρωση και τσιπάρισμα δεσποζόμενων ζώων που ξεκινήσαμε με τη “Stray Hope”», μεταφέρει η κα Τσορώνη.
Όπως εξηγεί, κάτοικοι των Δήμων Τριφυλίας και Πύλου – Νέστορος με χαμηλό εισόδημα μπορούν να απευθυνθούν στη νέα φιλοζωική ομάδα Δυτικής Μεσσηνίας και να κλειστεί ραντεβού σε ντόπιους κτηνιάτρους για στείρωση και σήμανση (τοποθέτηση τσιπ) του σκύλου ή της γάτας τους. Για πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα: 6978785421 (περιοχή Κυπαρισσίας), 6940505079 (Γαργαλιάνοι), 6974747728 (Δήμος Πύλου-Νέστορος) ή μέσω email: strayhope.messinia@hotmail.com.
Στη νέα μεσσηνιακή φιλοζωική ομάδα έχουν πολλά σχέδια δράσης και σύντομα θα βρίσκονται «στον αέρα» οι ιστοσελίδες για πληροφόρηση, υιοθεσίες και άμεση επικοινωνία με τον κόσμο. Η Γεωργία Τσορώνη επισημαίνει ακόμη ότι έντονο και εκτεταμένο παραμένει στις αγροτικές περιοχές το «φαινόμενο» με τα λεγόμενα, βαρελόσκυλα, δηλαδή τα μονίμως αλυσοδεμένα σκυλιά σε κτήματα, που υποφέρουν κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες (κάτω από τον καυτό ήλιο το καλοκαίρι και μέσα στο ψύχος το χειμώνα), με υποτυπώδη φροντίδα (μονίμως πεινασμένα και διψασμένα). Κι εδώ η προσπάθεια, εκτός από την αντιμετώπιση των περιστατικών που εντοπίζονται, εστιάζεται στην αλλαγή νοοτροπίας. Κάτι που είναι δύσκολο να αλλάξει σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, όμως υπάρχει η ελπίδα καλλιέργειας μιας άλλης κουλτούρας στις νέες γενιές. Έτσι, στα σχέδια της “Stray Hope” είναι οι ενημερώσεις στα σχολεία, ώστε να ευαισθητοποιηθούν και να μάθουν τα παιδιά πώς να συμβιώνουν με τα αδέσποτα, πώς να γίνουν οι φωνή των αδυνάτων και πώς να φροντίζουν τα δικά τους ζώα.
Μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες θα γίνει προσπάθεια να προωθηθούν υιοθεσίες αδέσποτων, με τη Γεωργία Τσορώνη να επισημαίνει ότι είναι ένας τομέας που έχει δυσκολέψει πολύ, καθώς τα ζώα είναι πολλά και η ζήτηση μικρή.
Όπως εξηγεί, την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού γίνονταν πολλές υιοθεσίες, καθώς οι «έγκλειστοι» της… καραντίνας χρησιμοποιούσαν τα ζώα ως αφορμή για να βγαίνουν έξω. «Αυτό, νομίζω, συνεχίζουμε να το πληρώνουμε και ένα μεγάλο μέρος των ζώων που βρίσκουμε στο δρόμο είναι από αυτά» λέει η κα Τσορώνη, τονίζοντας την ανάγκη για τσιπάρισμα των σκύλων.
«Ζώο χωρίς τσιπάκι δε δίνω ούτε στον αδελφό μου» λέει χαρακτηριστικά η ίδια, εξηγώντας ότι ο νόμος για τη σήμανση είναι από το 2019, αλλά ειδικά στην επαρχία, τα περισσότερα ζώα είναι χωρίς τσιπ. Δημοτική αστυνομία δεν υπάρχει για ελέγχους, οι αστυνομικοί είναι πολλοί λίγοι για να καλύψουν και αυτή την υποχρέωση, γι’ αυτό και παρατηρείται κωλυσιεργία στις καταγγελίες για κακοποιήσεις και έλλειψη ευζωίας.
Όσο για το νέο νόμο, η Γεωργία Τσορώνη είναι κάθετη: δεν έπρεπε να υπάρχει καμία εξαίρεση στις στειρώσεις. Όπως λέει, όσοι επιθυμούν να εξαιρεθούν, ας δηλώνουν εκτροφείς κι έτσι να ελέγχονται. «Ποιος θα ελέγχει τις εξαιρέσεις;» αναρωτιέται, τονίζοντας ότι είναι ανεφάρμοστη η διάταξη για την αποστολή γενετικού υλικού (dnd) για μελλοντικούς ελέγχους απογόνων των αστείρωτων ζώων. «Και ποιους εξαιρείς, μειώνοντας και το σχετικό παράβολο; Τους τσοπάνους και τους κυνηγούς, τη στιγμή που τα περισσότερα ζώα που βρίσκουμε στο δρόμο προέρχονται από αυτές τις κατηγορίες; Δε λέω βέβαια, προφανώς και υπάρχουν κυνηγοί που φροντίζουν τα ζώα τους, αλλά οι περισσότεροι τα θεωρούν εργαλεία, τα παρατούν ή τα πυροβολούν» λέει με δικαιολογημένη αγανάκτηση η Γεωργία Τσορώνη.
Χ.Ε.
