«ΘΑΡΡΟΣ» 22 Σεπτεμβρίου 1936: Η πανήγυρις της Μεσσήνης

«ΘΑΡΡΟΣ» 22 Σεπτεμβρίου 1936: Η πανήγυρις της Μεσσήνης

ΜΕΣΣΗΝΗ. Η πρώτη ημέρα της εμποροζωοπανηγύρεως Μεσσήνης (Νησιού) διήλθεν με την τελετήν της καθόδου της εικόνος, η οποία εκράτησε καθ’ όλην την πρωίαν, και με την ενοικίασιν των εντός του «Μπεζεστανίου» παραγκών και των εκτός αυτού χώρων, από τους μικροπωλητάς και τους μεγαλοεπαγγελματίας, η οποία εκράτησε μέχρι της νυκτός της προχθεσινής ημέρας, επανελήφθη δε και χθες.

Η ενοικίασις των χώρων
Η ενοικίασις όπως και κάθε έτος εγένετο δια πλειστηριασμού των «παραγκών» και δια μιας εκ των προτέρων κανονισθείσης τιμής των χώρων.

Εις τους χώρους κυρίως στεγάζονται κάτω από «τέντες», τας οποίας στήνουν οι ίδιοι οι παλαιοπώλαι, οι λουριτζήδες, οι καλατζήδες, οι σαραφιτζήδες και αι γυναίκες πωλήτριαι όλων των ειδών αργαλειού.

Εξ άλλου εις την υπόλοιπον γύρω του «Μπεζεστανίου» έκτασιν καταφεύγουν όλοι οι ζωοπώλαι από τους… «Μανιάτες» μέχρι τους θρυλικούς… «γύφτους».

Κατά πλειονότητα μεταξύ των ζωοπωλών δεν γίνεται αγοραπωλησία, αλλά ανταλλαγή (τράμπα).

Ο πλειστηριασμός
Εις τας παράγκας του «Μπεζεστανίου» στεγάζονται οι υποδηματοποιοί, οι έμποροι, οι πιλοποιοί, οι πωληταί ανδρικών ειδών και οι υαλοπώλαι.

Η ενοικίασις των παραγκών γίνεται δια πλειστηριασμού, όπου οι πλειοδόται «βάνουν απάνω» συνεχώς, φθάνοντες πολλάς φοράς τας 5.000 δραχμάς. Η «άνοδος» εκ της πρώτης προσφοράς γίνεται ή ηπίως, με πλειοδοσία 10 ή 50 δραχμών, ή αλματωδώς με 500, με 1.000, με 1.500 δραχμάς.

Ο παρακολουθών τον πλειστηριασμόν νοιώθη κάθε τόσο την ανάγκην να γελάση πότε από το «βάρεμα» των πλειοδοτούντων και πότε από τις αγριοφωνάρες του… Παύλου («Ηγούμενος»), ο οποίος πλησιάζει τον… ιδανικόν κήρυκα ή ντελάλη…

Οι ενοικιασταί
Ο πλειστηριασμός των «παραγκών» ήρχισεν προχθές πρώτον από τους υποδηματοποιούς. Έπειτα από ένα… «άγριο βάρεμα» ούτοι ενοικίασαν τας εξής παράγκας. Την υπ’ αριθμ. 15 ο Γ. Παπαγιαννόπουλος, τας υπ’ αριθμ. 16 και 17 ο Στ. Καταχανάκης (εξ Αθηνών), την υπ’ αριθμ. 18 ο Ζαρακάς, την υπ’ αριθμ. 20 ο Γεωργούσης, την υπ’ αριθμ. 21 ο Συρράκος, την υπ’ αριθμ. 22 οι αδελφοί Παπαδόπουλοι, την 23 οι Βασιλάκης και Περρέας, τας 24 και 25 ο Κουραμπάς, την 27 ο Καλογιάννης, τας 28 και 29 ο Χαλούλος, την 30 ο Π. Δρακόπουλος (Αθηνών), την 31 ο Τσιρίμπης.

Εξ άλλου οι υποδηματοποιοί Μεσσήνης Τσώνης, Τσιτομενέας, Ζάρας και Ζαγκλακάς ενοικίασαν τα περίπτερα του «Μπεζεστανίου».

Την υπ’ αριθμ. 14 παράγκαν ενοικίασεν ο πιλοποιός Χρ. Παπαδόπουλος, τας 8, 9, 10, 11, 12, 13 οι υαλοπώλαι Κιρκινέζος, Νικολόπουλος, Γιαγιάννος, Μπουρτζόπουλος, Χριστάκης και Δασκαρόλης.

Τέλος, τας υπολοίπους παράγκας ενοικίασαν οι έμποροι Σβωλόπουλος, Καπόγιαννης, Τζώρτζης, Κανακάκης (ετοίμων ενδυμάτων), Τρουπάκης, Κατσάνης, αδελφ. Δούμα (εξ Αθηνών) πωληταί ανδρικών ειδών, ο Ηλιόπουλος φανελλοποιός εξ Αθηνών και ο Αναγνωστόπουλος Δ. εξ Αθηνών, πωλητής ανδρικών ειδών.

Γ. Π–ας


Η ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΕΠΤΗΣ
ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ
Προχθές την πρωίαν ήρχισεν η εμποροπανήγυρις Μεσσήνης (Νησιού). Κατ’ αρχήν έλαβε χώραν η τελετή της καθόδου της Παναγίας του Βουλκάνου εις την εκκλησίαν του «Μπεζεστανίου» την φέρουσαν την ονομασίαν «Πανηγυρίστρα».

H τελετή ήρχισεν την 9 1/4 πρωινήν, οπότε η κατερχομένη εκ της Μονής Βουλκάνου θρησκευτική πομπή συνηντήθη μετά των αναμενουσών Αρχών, των κατοίκων Μεσσήνης, πολυπληθών συμπολιτών μας, τμήμα Στρατού και της Μουσικής Μεσσήνης εις την Μονήν της Αγίας Παρασκευής, ολίγον έξωθεν της κωμοπόλεως Μεσσήνης. Την θαυματουργόν εικόνα εβάσταζεν ο ηγούμενος της μονής.

Η στιγμή της συναντήσεως της θρησκευτικής πομπής μετά των Αρχών και του αναμένοντος πλήθους, υπήρξεν άκρως συγκινητική.

Γυναίκες γονυκλινείς προσηύχοντο, ενώ εκ των οφθαλμών των έρρεον άφθονα τα δάκρυα.

Η περιφορά
Μετά ταύτα ήρχισεν η περιφορά της εικόνος ανά τας κεντρικωτέρας οδούς της πόλεως.

Εκ των επισήμων παρηκολούθησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας Πολύκαρπος, ο Νομάρχης Μεσσηνίας Αγγ. Παπαδήμας, ο Δήμαρχος Καλαμών Κουμάντος μετά της συζύγου του, ο Διοικητής της Χωροφυλακής Μεσσηνίας Παπαγεωργίου, ο διοικητής της Υποδιοικήσεως Μεσσήνης Μοίραρχος Χατζιδάκης, ο Αγρονόμος Παμίσου Φιλιππίδης, ο Επόπτης της Αγροτικής Ασφαλείας Καλαμών Π. Δαράκης μετά του γραμματέως της Αγροτικής Ασφαλείας Κουμανάκου, ο διευθυντής της Αγροτικής Τραπέζης Οικονομόπουλος μετά της συζύγου του, πολλοί ιερείς και το Διοικητικόν Συμβούλιον της Κοινότητος Μεσσήνης, το οποίον αποτελείται εκ των Αναστ. Πετροπούλου (προέδρου), Ι. Θεοδωρακοπούλου (γραμματέως) και των μελών Κορκονικήτα, Πολυδούρη και Φιλιοπούλου.

Η θρησκευτική πομπή αφού διήλθεν από τα κεντρικώτερα σημεία της πόλεως, κατέληξεν εις την εκκλησίαν του Μπεζεστανίου «Πανηγυρίστρα», όπου ευθύς αμέσως ήρχισεν το προσκύνημα, το οποίον και εκράτησεν μέχρι βαθείας νυκτός.

****


ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ
«ΘΑΡΡΟΣ» 27 Σεπτεμβρίου 1936
Καλά και σώνει οι φίλοι συνάδελφοι του «Θάρρους» να τους γράψω εντυπώσεις από το πανηγύρι του Νησιού.

Να με, λοιπόν!

Και πρώτα πρώτα δίνω το λόγο στον αγαπητό μου φίλο Ανδρ. Καλογερόπουλο, με τον οποίο συνταξειδέψαμε προχθές το βραδάκι.

-Αυτό που κάνουν οι Σ.Π. Α.Π. λέγεται, αγαπητέ μου, απάτη! Μια ώρα καθυστέρηση στο Ασπρόχωμα, όταν έχης υπ’ όψιν σου πως ο τελευταίος συρμός από τη Μεσσήνη ξεκινάει στις 9.00 μ.μ. σημαίνει ή ξαλάφρωμα του πορτοφολιού σου, αφού θ’ αναγκασθής να αγκαζάρης αυτοκίνητο, ή θα μείνης ανέστιος, δοθέντος ότι όλα τα ξενοδοχεία είναι σαρδεληδόν κατειλημμένα. Εκτός πια κι αν υπάρχουν τοιαύτα (τρίψ’ τε τον αντίχειρα με τον δείχτη).

Το ουσιώδες όμως δεν είν’ αυτό. Το ουσιώδες είναι να βγάνης το κεφάλι σου απ’ το παράθυρο του συρμού, την ώρα που η σελήνη σκορπίζει στη γη σπάταλα τον ξεδιαλυμένον άργυρό της και να ρουφάς την πνοή που σου φέρνει στο στόμα το βραδυνό δροσιστικό μελτεμάκι απ’ την ανάσα μιας συνταξειδιώτισσάς σου γλυκιάς σαν αμαρτία, που στέκει κι αυτή στην ίδια ρεμβαστική στάση στο διπλανό όχημα…

-Εντυπώσεις κύριε… όχι λάπατα!

Κατεβαίνω και προχωρώ προς την Πανηγυρίστρα. Όλος ο κόσμος ψωνίζει, πραγματικά και… μεταφορικά. Στη δευτέρα κατηγορία υπάγονται όλοι όσοι δεν παρακάμψανε το Μαλέα της νειότης και των δύο φύλων. Σωστό… πανηγύρι! Κόσμος λογής λογής… αρώματα, οργκάν, ουμπιγκάν, κοττύ… γεμενιά, σαλβάρια, καπέλλα, σκουφουνάτοι και… παπουλοκάρφωτοι με τεράστια εικονικά τζάνερα και κεράσια – ατόφιες αγγλικές κάσκες – χωμένοι ως τ’ αυτιά, ή… μετέωροι – κάπελλοι, αδερφέ – δίκην αεροπλάνου…

-Πάρε ανάσα, παιδί μου!

Πανηγύρι, είπαμε. Και λέμε! Ότι η αγοραστική κίνηση ικανοποιητική, καθώς μ’ εβεβαίωσαν μερικοί συντοπίτες μας έμποροι και επαγγελματίες εν συγκρίσει προς άλλες χρονιές.

Τον λόγον εν προκειμένω, επί τέλους, δεν έχουμε εμείς. Εμάς ενδιαφέρει η κοσμική κίνησις που οργιάζει τις ημέρες αυτές στη γειτονική κωμόπολη. Το Νησί κοντεύει να… σκάση από την κοσμοπλημμύρα που περιδιαβάζει σ’ όλα τα κέντρα του εξεταστική χαύνη. Βλοσυρή, πληχτική, ανάλογα με κάθε υποκειμενική ενδιάθεση.

Ο υποφαινόμενος λόγου χάρη θα… αυτοκτονούσε αν δεν ανακάλυπτε μερικές «οάσεις» στην καρδιά του Νησιού, οι οποίες τον έκαμαν να διασκεδάση την πλήξη του δύο ώρες.

Μες στην κεντρική πλατεία του Νησιού… ουρλιάζει μια ορχήστρα από ένα βιολί, ένα τσίμπαλο, ένα ούτι και δύο ντέφια που τα παίζουν δύο γυναίκες, όταν δεν χορεύουν το ζεϊμπέκικο ή το χασάπικο.

Εδώ που λες όλη η υπαίθρια Μεσσηνία με τα τσεμπέρια της, τα ζουνάρια της, ου μην αλλά και με το πορτοφόλι της, όπου κιτρινίζει η σταφίδα και το σύκο, λιγώνεται, σεγκοντάρει, σπάζει, ξερνά και υπνώττει ενίοτε!

Όλα τα σύγχρονα κομμάτια της «μποχορικής» μουσικής δίνουν και παίρνουν και όλο… παίρνουν οι καταστηματάρχες, οι οποίοι απ’ το πολύ νταραβέρι και τον συνεπεία τούτου ενθουσιασμό, τους προσφέρουν τα ποτά συνήθως σε ραγισμένα ποτήρια, όπου ο αφρός της ξανθής ρευστής – λόγω της βαρομετρικής καταστάσεως, προφανώς – ακολουθεί την «κατιούσαν» προς τον πάτο, έτσι που μέχρι να φέρης το… μικρόβιο αυτό, που λέγεται ποτήρι, στο στόμα, ο αφρός μόλις σου θωπεύει την περισπωμένη του άνω χείλους, δίκην σαπουνάδας.

-Φέρε μια μπύρα ακόμη, παιδί μου, αλλά… καλής διαγωγής.

-Πώς είπατε;

Περιμένετε, παρακαλώ.

Κι ακόμη περιμένετε.

Κι ωστόσο όλα αυτά τα έμψυχα και άψυχα πράγματα είναι τόσο συμπαθητικά όσο συμπαθητικοί σου είναι μερικοί κατεργαραίοι που διαλαλούν… σημεία και τέρατα.

-Εδώ, κύριοι, γλέπουτε πουλιά της Αφρικής, μια γυναίκα χωρίς σώμα, έναν άγριο της Αφρικής, ένα τέρας μισό άνθρωπος και μισό κατσίκα. Πίσω μου σ’ έχω σατανά!

Δίδραχμο εν στο χέρι, του διαλαλητού και ’δω ’μαστε. Μα τι να δης. Ζωντανεμένη η σοφή ρήσι του «η πενία τέχνας κατεργάζεται». Κι όσον αφορά μεν τα πουλιά με τα μακριά ράμφη – αυτό είναι αληθινό. Αλλά εκείνη η κοπέλλα με το χωρίς σώμα που τη βλέπεις από αποστάσεως τριών μέτρων, αφού το πλησίασμα απαγορεύεται δια… δοτικής του οργάνου, τι σου λέει;

Η ψευδαίσθηση είναι τέλεια επιτυχημένη. Και βασανίζεις την κάρα σου πώς συμβαίνει να μη βλέπης κάτω απ’ το σώμα της τίποτε που να σε υποψιάζη πως κρύβεται το άλλο μισό απ’ τη μέση και κάτω.

Όσο για κείνον τον ταλαίπωρο Αφρικανό άγριο… ακόμη γελάω. Ένας άνθρωπος ολόγυμνος και κατάμαυρος, λόγω χημικών επιδράσεων, ξεροσταλίζει σε μία κλούβα που το ανφάς είναι προφυλαγμένο με δίχτυα.

-Θα πουντιάσεις, βρε μαγκούφη, περιγελάει τον… αγριάνθρωπον ένας κομιλφώ Νησιώτης και αναλύεται σε γέλοια ξεκαρδιστικά.

Και δεν είχε άδικο: Ο καϋμένος ο κιγκλιδόφραγκος Αφρικανός προσπαθεί να… γκαρίξη αλλά τον κόβει ένας ξερός βήχας, που σε κάνει να ξεθεωθής στα γέλια ή να κλάψης.

Αλλά τι συμβολίζει το πανηγύρι του Νησιού. Γουρουνοπούλα. Μα για να γευθής πρέπει να ’χης ή μυαλό ή… μέσον.

Ώρα 8 1/2 κλειστές οι πάγγες όπου κοίτονται εις παρατάξεις γαργαλιστικές οι γουρουνοπούλες, που η απόπνοιά τους θα ερέθιζε και τον φανατικώτερο… Παναγουλακιστή εν ημέρα Μεγάλης Παρασκευής.

Και γουρουνοπούλα ευτυχώς κατόρθωσα να… μη γευθώ αφού το εξοχικό όπου με την παρέα μου καταφύγαμε μας την εσερβίρισε αλμυρά σαν τη θάλασσα.

Έκρινα, λοιπόν, σκόπιμο να εντοπίσω το σημείο αυτό για κείνους που σήμερα θα εκδράμουν στο πανηγύρι για να ροκανίσουν την τραγανιστή κλασσική «πέτσα», η οποία κατά μέγα ποσοστό τραβάει τον κόσμο προς τη γειτονική πόλη, όπου εφέτος παρατηρείται μία εξαιρετική κίνηση.

ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ