Μια ειρηνική επανάσταστις των θηλέων
Ούτε η Μαδρίτη να έπεφτε δεν θα επροκαλείτο τόση αναστάτωσις μεταξύ των «καλώς πληροφορουμένων» εκπροσώπων του ασχήμου φύλου. Τα μοδιστρόνια επαναστάτησαν! Πρόκειται φυσικά περί μιας ειρηνικής επαναστάσεως που εκδηλώνεται για πρώτη φορά στην Καλαμάτα, στρεφομένης όχι, όπως θα ανέμενε κανείς, κατά των ανδρών, αλλά κατά των εργοδοτριών!
Είναι, λέγουν, οι… πλέον καταπιεζόμενες Εύες.
Οι εργοδότριες – ωρισμένες βέβαια- τις εκμεταλλεύονται κατά τον πιο «απάνθρωπον» τρόπον. Γι’ αυτό και οι πιο «θερμόαιμες» απ’ αυτές απεφάσισαν να ενωθούν… μεταξύ των. Δηλαδή να συμπήξουν σύλλογον εργατριών γυναικείων φορεμάτων και πίλων, με πρόβλεψη να συμπεριλάβουν αργότερα στο σωματείο τους κι όλες τις εργαζόμενες γυναίκες.
Ο «αγώνας της γυναίκας» – αν αληθεύη η φήμη – έστω και κάπως αργά, εκέντρισε το ενδιαφέρον της Καλαματιανής μοδιστρούλας για τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις της.
Τα μοδιστράκια αποτελούν την πλέον συμπαθή τάξιν της συνομοταξίας των θηλέων. Κλείνονται από το πρωί τις 8 έως τις άλλες 8 το βράδυ στο μοδιστράδικο, που πολλές φορές είναι ανθυγιεινό και ξεθεώνονται στο βελόνιασμα.
Και γιατί όλα αυτά παρακαλούμεν:
-Για να πάρωμε 15-25 ψωροδραχμές μεροκάματο – μας λέει θελκτικωτάτη, συμπαθεστάτη και όλα τα εις «άτη» μοδιστρούλα – με τις οποίες θα αντιμετωπίσουμε όλες τις ανάγκες μας. Μ’ αυτές θα ντυθούμε σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας, γιατί σε μία μοδίστρα δεν επιτρέπεται να είναι καθυστερημένη στο ζήτημα αυτό, θα πάρουμε παπούτσια, καπέλλο και θα καλύψουμε όλες τις ανάγκες μας. Είναι ζωή αυτή; Στραβωνόμαστε από το πρωί ίσα με το βράδυ με το βελόνιασμα και το γάζωμα, υποφέρουμε τις ιδιοτροπίες της κάθε πελάτισσας, ακούμε καμμιά φορά και το υβρεολόγιο της προϊσταμένης χωρίς να μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε.
Δουλεύουμε 10-12 ώρες το εικοσιτετράωρο και καμμιά φορά όταν υπάρχουν φούριες στη δουλειά, κάνουμε και νυχτέρι. Έχουμε και μεις δικαιώματα στη ζωή. Δεν είμαστε σκλάβες.
Έτσι λοιπόν θέτουν τα ζητήματά τους τα μοδιστράκια. Ποιος μπορεί να αρνηθή ότι έχουν δίκηο; Αποτελούν τον μοναδικό ίσως γυναικείο κλάδο που μένει απροστάτευτος. Τα μοδιστράκια χάρις στην έλλειψη οργανώσεως υφίσταντο ως τα τώρα ποικίλας εκμεταλλεύσεις. Τα διάφορα καταστήματα της μόδας, από το πρόσχημα της εκμαθήσεως της τέχνης, προσλαμβάνουν διάφορα κοριτσάκια, ιδίως του λαού, τα ξεθεώνουν στη δουλειά και συνήθως δεν τα πληρώνουν καν για την εργασία τους. Γι’ αυτό και με περισσότερη ευκολία τα μοδιστράκια παίρνουν τον κοινωνικό κατήφορο.
Συνήθως στα καταστήματα γυναικείας μόδας υπάρχει πελατεία της υψηλής λεγομένης αριστοκρατίας και του «καθώς πρέπει» κόσμου, που ζη στην ευμάρεια και στην πολυτέλεια του ευκόλου και του ακόπου πλούτου.
Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη πελατεία φωτοφαντασμένων θηλέων που επιμένουν στην πολυτέλεια της μόδας, μολονότι για να επιτύχουν τούτο ρίχνονται ασυλλόγιστα στον ίλιγγο της διαφθοράς.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση το μοδιστράκι, που είναι φτιαγμένο από την ίδια πάστα της γυναικείας ματαιοδοξίας, θα υποκύψη στον πειρασμό.
Θα πάρη πολύ κακά μαθήματα. Και φυσικά αφού το μεροκάματο δεν είναι αρκετό – δεν φθάνει ούτε για πιπέρι που λέει ο λόγος – για να έχη όλες τις ανέσεις της μόδας, επικαλείται τη δύναμη των θελγήτρων ή της νεανικής δροσιάς της και όλα κανονίζονται εν τάξει.
Είθε να μονοιάσουν τα μοδιστράκια μας και να επιτύχουν στην προσπάθειάν τους. Εν τη ενώσει η ισχύς. Ψέμματα;
ΝΟΥΛΗΣ ΝΤΟΛΙΟΣ
