“Ακροβατεί” στα 6 ευρώ η τιμή του ελαιολάδου στη Μεσσηνία

“Ακροβατεί” στα 6 ευρώ η τιμή του ελαιολάδου στη Μεσσηνία

Στο μισό από τα επίπεδα ρεκόρ κατρακυλούν οι τιμές στο ελαιόλαδο στη μεγαλύτερη παραγωγό χώρα στον κόσμο, την Ισπανία, με τους εκπροσώπους της ισπανικής αγοράς να εκτιμούν ότι «μία από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία του κλάδου φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της».

Η παρατεταμένη περίοδος ακραίων καιρικών συνθηκών και ξηρασίας στη Νότια Ευρώπη επηρέασε σοβαρά τη συγκομιδή της ελιάς τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα ένα ιλιγγιώδες ράλι τιμών που συγκλόνισε τόσο τους εκπροσώπους του κλάδου όσο και τους καταναλωτές.

Το γεγονός ότι η Ισπανία κατέχει περισσότερο από το 40% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιολάδου, την καθιστά πρωταγωνιστή στην αγορά για το πώς θα διαμορφωθούν οι τιμές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι εκτιμήσεις της αγοράς αναφέρουν σημαντικά βελτιωμένες συγκομιδές την περίοδο 2024-2025, ιδιαίτερα σε βασικές χώρες παραγωγής όπως η Ισπανία, η Ελλάδα και η Τυνησία

Στα 6 ευρώ ξεκίνησε το λάδι στη Μεσσηνία

Με προβληματισμό παρακολουθούν τις εξελίξεις στον τομέα της παραγωγής ελαιολάδου στη Μεσσηνία. Ο Μιχάλης Αντωνόπουλος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Καλαμάτας, γεωτεχνικός και περιβαλλοντικός σύμβουλος, δηλώνει: «Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο αρχικό στάδιο και φαίνεται ότι η συνολική παραγωγή θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην αγορά και στις απαιτήσεις της.

Ήδη, το φρέσκο λάδι πωλείται με 6 ευρώ/κιλό, αλλά και πάλι για έναν που έχει καλή παραγωγή είναι καλή τιμή. Η ξηρασία έχει δημιουργήσει προβλήματα τόσο στην ποιότητα του ελαιολάδου όσο και στην απόδοση του ελαιοκάρπου. Δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις, γιατί υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, όπως ο καιρός».

Προβληματισμός για τα φράγματα

Συνεχίζοντας, με αφορμή τα προβλήματα της ξηρασίας, ο κ. Αντωνόπουλος τονίζει: «Από τη μια πλευρά, παρακολουθούμε τις εξελίξεις με το Φιλιατρινό φράγμα, για το οποίο δαπανήθηκαν πολλά εκατομμύρια, αλλά χωρίς να έχουν διαμορφωθεί τα δίκτυα διανομής και το νερό να μένει παγιδευμένο.

Από την άλλη, είναι το Μιναγιώτικο, για το οποίο έχουν πει ξανά ότι θα ξεκινήσει η κατασκευή του. Τα δύο αυτά φράγματα είναι πολύ μεγάλου όγκου, με δεδομένη πλέον την κλιματική αλλαγή που καταγράφεται και αλλοιώνει όλα τα δεδομένα σε ό,τι αφορά τις βροχοπτώσεις.

Έχω προτείνει την κατασκευή μικρών φραγμάτων συγκέντρωσης νερού, μικρού κόστους, που θα στηρίξουν την παραγωγή. Ένα από αυτά είναι στην περιοχή της Πύλου, που έχει ανάγκη από άρδευση, και το άλλο στην περιοχή του Ταϋγέτου».