«Ασφυκτιά» η τοπική αλιεία λόγω της εισβολής ξένων ειδών ψαριών

«Ασφυκτιά» η τοπική αλιεία λόγω της εισβολής ξένων ειδών ψαριών

Η θέρμανση της θάλασσας της Μεσογείου πλήττει και τον Μεσσηνιακό Κόλπο -Ο πρόεδρος των Επαγγελματιών Αλιέων Μεσσηνίας στο «Θ»

Ολοένα και πιο δύσκολη φαίνεται να γίνεται η κατάσταση στην εγχώρια αλιεία, καθώς η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας στη θάλασσα της Μεσογείου –με έμφαση στο νότο- έχει επιτρέψει την εισβολή αρκετών ειδών ψαριών ξένων για τα ελληνικά δεδομένα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η WWF, πάνω από 1.000 ξένα είδη εκτιμάται ότι έχουν εισβάλει σήμερα στη Μεσόγειο, ενώ στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περισσότερα από 240, με την αγριόσαλπα, το γερμανό, το λεοντόψαρο και το σαρδελόγαυρο να εμφανίζουν ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση.

Σε τοπικό επίπεδο, η ποσοστιαία αύξηση της θερμοκρασίας και στα νερά του Μεσσηνιακού Kόλπου έχει λειτουργήσει ευνοϊκά στη μετανάστευση πολλών εκ των παραπάνω ξένων ειδών, τα οποία και δρουν ανταγωνιστικά με τα ντόπια είδη (μείωση διαθέσιμης τροφής και χώρου, αύξηση πιέσεων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος). Επιπλέον, αρκετά συχνά προκαλούν ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία των ψαράδων, την ίδια στιγμή που δεν παρουσιάζουν σημαντική εμπορική αξία, λόγω του ότι η πλειονότητα των καταναλωτών δεν τα γνωρίζει και έτσι υπάρχει πολύ χαμηλή ζήτηση.

Με αφορμή αυτή τη νέα πραγματικότητα το «Θάρρος» βρέθηκε στο λιμάνι της Καλαμάτας και μίλησε με τον πρόεδρο του Αγροτικού Αλιευτικού Συλλόγου Επαγγελματιών Αλιέων Καλαμάτας, Γιάννη Μαούνο.

Απογοητευτικός ο απολογισμός του καλοκαιριού

Σύμφωνα με τον κ. Μαούνο, η φετινή χρονιά δεν ήταν σε καμία περίπτωση όπως την περίμεναν: «Ήταν από τις χειρότερες που έχουμε δει ποτέ. Πολύ λίγα ψάρια και άσχημες θάλασσες, δυστυχώς, δε βοήθησαν ώστε να πάνε καλά τα πράγματα και να είναι καλή η χρονιά. Εάν αυτό οφείλεται στη ζέστη ή κάτι άλλο, μένει να φανεί στη συνέχεια…».

Ακόμα και σε σύγκριση με την περσινή χρονιά, η οποία διατήρησε ένα καλό ποσοστό αλιεύματος, παρατήρησε, η φετινή από άποψη αλιευμάτων είχε μια πτώση ίσως και άνω του 70%. «Αυτή η πτώση παρουσιάστηκε φέτος σε τέτοιο βαθμό. Κάθε χρόνο υπάρχει μια πτώση, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επαναλαμβανόμενη. Κάποιοι μήνες πάνε λίγο καλύτερα και κάποιοι μήνες χειρότερα, κάτι το οποίο είδαμε πολύ προς τα κάτω φέτος», σχολίασε χαρακτηριστικά.

Εγκατάσταση νέων ειδών ψαριών

Αναφερθείς στην ολοένα αυξανόμενη παρουσία ξένου πληθυσμού ψαριών στο Μεσσηνιακό Κόλπο, ο κ. Γιάννης Μαούνος τόνισε: «Ξένα είδη ψαριών, όπως είναι το λεοντόψαρο, η αγριόσαλπα και οι γερμανοί που έχουν εισβάλει στα ελληνικά νερά, όπως και στο Μεσσηνιακό κόλπο, υπάρχουν πλέον παντού. Τα συναντάμε οπουδήποτε: από την Κορώνη μέχρι και τις Κιτριές. Όπου έχουμε ρίξει δίχτυα, δηλαδή, υπάρχουν. Απλώς η διαφορά είναι ότι σε κάποιες περιοχές υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση και σε άλλες λιγότερη. Συνήθως σε περιοχές που έχουν πολλές ξέρες ή πέτρες παρουσιάζεται μεγαλύτερος πληθυσμός από ό,τι σε αμμώδεις περιοχές.

Πολλά από τα σημερινά είδη που βρίσκουμε στα δίχτυα μας, παλαιότερα δεν υπήρχαν εδώ. Πολλά από αυτά δε, δημιουργούν προβλήματα: τώρα, για παράδειγμα, μπορεί να πιάσουμε σκαρμό γύρω στο μισό κιλό, ψάρι το οποίο πριν από αρκετά χρόνια δεν ξεπερνούσε σε καμία περίπτωση τα 100 γραμμάρια!».

Σύμφωνα με τον ίδιο, ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι με το πέρασμα των χρόνων εκεί που πιάνονταν ελάχιστα από αυτά τα είδη ψαριών στα δίχτυα των Μεσσήνιων ψαράδων, πλέον μπορεί να εντοπίζονται ακόμα και δέκα κιλά, καθώς έχει προηγηθεί ραγδαίος πολλαπλασιασμός τους.

Η στήριξη του κόσμου

Ερωτηθείς για το κατά πόσο ντόπιοι και επισκέπτες της περιοχής συνεχίζουν να προτιμούν τα ντόπια καΐκια με τα ψάρια που βγάζουν καθημερινά στο λιμάνι της Καλαμάτας, ο κ. Μαούνος απάντησε: «Από τον κόσμο δεν έχουμε παράπονο, αφού βλέπουμε ότι συνεχίζει να προτιμά τους ψαράδες στο λιμάνι της πόλης. Βέβαια, κάθε μεγαλύτερη προσπάθεια θα μας βοηθήσει κι εμάς περισσότερο. Και πρέπει να γίνει αυτό, γιατί πιστεύω ότι αυτό που έχει η Καλαμάτα, το να κατέβει δηλαδή ο κόσμος μια καθημερινή στο λιμάνι και να δει 7-8 καΐκια να έχουν κάτι διαφορετικό ο καθένας, ώστε να διαλέξει, είναι μια ξεχωριστή εμπειρία».

Της Χριστίνας Μανδρώνη