Επιτέλους, έβρεξε προς μεγάλη ανακούφιση όλων, αλλά κυρίως των αγροτών μας, που σε απόγνωση παρακολουθούσαν ανήμποροι την παρατεταμένη ανομβρία να απειλεί τη σοδειά τους.
Η κατάσταση, όπως είχε κλιμακωθεί τελευταία με την έλλειψη βροχών για πολλούς μήνες, δεν απειλούσε μόνο την ελαιοπαραγωγή και άλλες καλλιέργειες, αλλά και το φυτικό κεφάλαιο (τα δέντρα), αφού ο κίνδυνος να ξεραθούν ήταν περισσότερο από υπαρκτός.
Το πρόβλημα της παρατεταμένης ανομβρίας και της συνεπαγόμενης ξηρασίας μακάρι να ήταν μόνο φετινό. Όλες οι σχετικές μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής τέτοια ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι στο εξής πιο συχνά. Το βλέπουμε, άλλωστε, με τις μεγάλες πυρκαγιές στη χώρα μας, ακόμα και σε χώρες που στο παρελθόν δεν είχαν τέτοιες καταστροφές (π.χ. ΗΠΑ, Αυστραλία, Ρωσία), και τις πλημμύρες που πλέον πλήττουν σχεδόν συστηματικά αρκετές χώρες.
Η λήψη, λοιπόν, αναγκαίων μέτρων, που θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που επιφέρει η ανομβρία και θα ενισχύσουν την ανθεκτικότητα της περιοχής μας έναντι τέτοιων κινδύνων, είναι άμεση και επιτακτική.
Η περιοχή μας από πλευράς υδατικού δυναμικού είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από άλλες περιοχές της χώρας (π.χ. νησιά). Εκείνο, όμως, που λείπει είναι το σχέδιο ορθολογικής διαχείρισης και αξιοποίησης των υδατικών πόρων, ώστε να καλύψουν με επάρκεια τις ανάγκες. Μεγάλες περιοχές του Δήμου μας καλύπτονται από ελαιώνες, κατά κανόνα μη ποτιστικούς (Αρφαρά, Θουρία, Σπερχογεία, Ασπρόχωμα, Λέικα, Βέργα, Μ. Μαντίνεια κ.λπ.), που φέτος κινδύνευσαν από την ανομβρία.
Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση έργων αποταμίευσης του νερού της βροχής το χειμώνα σε λιμνοδεξαμενές, σε πρόσφορα σημεία στις παραπάνω Κοινότητες, και η ανάπτυξη αρδευτικών δικτύων θα αντιμετώπιζαν το πρόβλημα και θα αποτελούσαν έργο πνοής και ουσιαστικής στήριξης του πρωτογενούς τομέα.
Μέχρι τώρα, δυστυχώς, οι αρμόδιες Αρχές (δημοτικές, περιφερειακές, εθνικές) δε φαίνεται να έχουν ως προτεραιότητα τέτοιου είδους έργα, ενώ και εκείνα που υπάρχουν είναι ημιτελή και αναξιοποίητα.
Ο Δήμος μας και η ΔΕΥΑΚ πρέπει να θέσουν ψηλά στην ατζέντα τους το θέμα της άρδευσης και της αξιοποίησης των υδατικών πόρων και να αναθέσουν άμεσα ανάλογες μελέτες. Να προχωρήσουν στη μελέτη φράγματος και λιμνοδεξαμενής στην ορεινή κοίτη του Νέδοντα, που έχουμε προ ετών προτείνει, να ολοκληρώσουν και υλοποιήσουν τα δύο μικρά φράγματα εντός της κοίτης του Ξερίλα στην Τ.Κ. Θουρίας (για τα οποία υπάρχει σχετική μελέτη στο Δήμο), να αναζητήσουν κι άλλα κατάλληλα σημεία στην περιοχή για τη δημιουργία μικρών ταμιευτήρων βρόχινων υδάτων και να διεκδικήσουν από τα χρηματοδοτικά προγράμματα πόρους για την υλοποίησή τους.
Το πρόγραμμα των 100 κλιματικά ουδέτερων πόλεων, το Ταμείο Ανάκαμψης και το τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τέτοιες δράσεις. Αρκεί να υπάρχει η βούληση, η σωστή προετοιμασία, η ιεράρχηση ,η διεκδίκηση και η επιμονή!
Του Βασίλη Τζαμουράνη
Πολιτικού μηχανικού, επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Καλαμάτα_Μετά»
