Συνήλθε χθες το εσπέρας εις συνεδρίασιν το Δημοτικόν Συμβούλιον και ησχολήθη επί διαφόρων ζητημάτων. Εν αρχή συνεζήτησεν αίτησιν του προέδρου της Συνοικίας «Η Παραλία» ζητούντος όπως το ισόγειον του Μεγάρου Σαμαρτζή γίνη δημοτική αγορά της Παραλίας, εις ην να συγκεντρωθούν τα ιχθυοπωλεία, τα οπωροπωλεία και άλλα συναφή επαγγέλματα.
Ο πρόεδρος του συμβουλίου Πράττης λέγει ότι καλόν θα ήτο να δημιουργηθή μία τοιαύτη αγορά, η οποία και από υγιεινής και από αισθητικής, αλλά και από πάσης απόψεως, θα ήτο ό,τι χρειάζεται η Παραλία μας δια να εμφανισθή ως μέρος πεπολιτισμένον.
Ο Καραγιάννης λέγει ότι η αγορά αυτή δέον απαραιτήτως να είναι δημοτική.
Ο Αναστασιάδης ευρίσκει το ζήτημα ιδεώδες. Ο λιμήν μας, λέγει, είναι άθλιος από πάσης πλευράς και η συμπύκνωσις των διαφόρων επαγγελμάτων εις το Μέγαρον Σαμαρτζή θα αποτελέση πράξιν επιθυμητήν υφ’ όλων.
Ο Αλεξόπουλος συμφωνεί όπως δημιουργηθή η αγορά, ήτις λέγει είναι αναγκαία δια την ωραίαν Παραλίαν μας, η οποία αξίζει καλυτέρας τύχης.
Η ΙΔΡΥΣΙΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑΝ ΜΑΣ
Κάτι που θα γίνη…
«ΘΑΡΡΟΣ» 14 Φεβρουαρίου 1937
Έχοντες προ οφθαλμών τας μεγάλας ανάγκας της πολυπληθούς Παραλίας, ερρίψαμεν την ιδέαν της ιδρύσεως μονίμου αγοράς εφ’ όσον μάλιστα εξευρέθη και το κατάλληλον οίκημα δια την στέγασίν της.
Πάντα έχοντας υπ’ όψιν μας εθέσαμεν ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την προπαρελθούσαν αυτού συνεδρίασιν, όπως συζητήση και λάβη αποφάσεις δια το φλέγον αυτό ζήτημα της Παραλίας. Αφού απησχολήθη επ’ αρκετόν, συνέστησεν επιτροπήν, ήτις αφού μελετήση το ζήτημα να εισηγηθή τας αποφάσεις της πάλιν εις το Δημοτικόν Συμβούλιον, το οποίον τελικώς θα αποφασίση αν πρέπει να ιδρυθή μόνιμος αγορά εις την Παραλίαν.
Από τας εν γένει όμως ομιλίας των δημοτικών συμβούλων επείσθημεν ακραδάντως, ότι το όνειρον αυτό των Παραλιωτών πολύ συντόμως θα γίνη πραγματικότητης.
Εκτός των απόψεων όμως των δημοτικών πατέρων έχομεν και την εκπεφρασμένην γνώμην του εργατικωτάτου και εκπολιτισμένου Νομάρχου μας Παπαδήμα, του ακαταπονήτου αυτού Νομάρχου, όστις από της πρώτης στιγμής κατενόησε την έλλειψιν αυτήν. Ελπίζομεν ότι η λύσις του αναγκαιούντος αυτού ζητήματος εντός ελαχίστου χρόνου θα αχθή εις αίσιον πέρας, διότι θα απορρεύση εξ αυτού, ασφαλώς, μία νέα ζωή δια την ωραιοτάτην αυτήν παραλιακήν συνοικιακήν περιφέρειαν, εκπολιτιστική τάσις και υγιεινή εξαιρετική δια τους κατοικούντας αυτήν.
Την ίδρυσιν της αγοράς επιβάλλουν πολλοί και ποικίλλοι λόγοι αναγκών των κατοίκων της συνοικίας αυτής, ήτις αν και αριθμοί τους περισσοτέρους κατοίκους εξ όλων των συνοικιών των Καλαμών, εν τούτοις ευρίσκεται μακράν από το κέντρον της πόλεως και ένεκεν αυτού αναγκάζονται οι κάτοικοι να πληρώνουν τα διάφορα είδη εις μεγαλυτέρας τιμάς αφ’ ό,τι πωλούνται εις την αγοράν της πόλεως. Αν όμως τεθή εις ενέργειαν η αγορά, αφ’ ενός μεν θα συγκεντρωθούν όλα τα καταστήματα εις εν οίκημα, αφ’ ετέρου δε λόγω του συναγωνισμού αι τιμαί θα είναι χαμηλότεραι.
Άλλοι λόγοι οίτινες πάλιν υπαγορεύουν την λύσιν του φλέγοντος αυτού ζητήματος είναι ότι η Παραλία πρέπει να έχη αγοράν, διότι η κίνησις του λιμένος και η διέλευσις πολλών ξένων επιβάλλει την όσον ένεστι ευπρεπή εμφάνισιν ταύτης εις τα όμματα των ξένων. Επίσης η Παραλία συγκαταλέγει μεταξύ των κατοίκων της εργάτας, ευπόρους, βιομηχάνους, τραπεζίτας, εφοπλιστάς, εργοστασιάρχας, επαγγελματίας και γενικώς έχει απ’ όλους τους κλάδους των εργαζομένων, και δεν πρέπει ούτοι να ταλαιπωρούνται αγοράζοντες τα διάφορα είδη πρώτη ανάγκης από την αγοράν της πόλεως, ήτις ευρίσκεται μακράν αυτής και εις τιμάς υψηλάς.
Η αγορά αυτή, ήτις κατά τους εξ ιδίως μήνας του έτους θα εργάζεται πάρα πολύ, θα αφήνει πολλά χρήματα εις τους κατοίκους της παραλίας, διότι κατά το θέρος παραθερίζουν πολλοί ξένοι.
Αλλά και δια τους άλλους εξ μήνας επιβάλλεται η λειτουργία αυτής, διότι κατά τον χειμώνα, λόγω των συνεχών βροχών, δεν πρέπει οι τόσοι κάτοικοι της συνοικίας αυτής να περιπλανώνται τήδε κακείσε δια την αγοράν τροφίμων.
Ένεκεν όλων των ανωτέρω λόγων επιβάλλεται ο Δήμος να επισπεύση την ίδρυσιν της αγοράς αυτής.
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΟΥΠΗΣ
****
Ο ΛΙΜΗΝ ΤΩΝ ΚΑΛΑΜΩΝ
Το καθήκον των αρμοδίων
«ΘΑΡΡΟΣ» 4 Μαρτίου 1937
Η κυριώτερη αφορμή του οικονομικού μαρασμού ολοκλήρου της Μεσσηνίας και ιδιαίτερα των Καλαμών, είναι αναμφισβητήτως η εγκατάλειψις του λιμένος των Καλαμών, εκ μέρους των οργανώσεων. Η παρατηρουμένη συνεπώς πτώσις των εργασιών του λιμένος και η σημειουμένη νέκρωσις αυτού, δεν πρέπει να αφήσει αδιαφόρους τους αρμοδίους. Και αρμόδιοι εν προκειμένω είναι οι ιθύνοντες τα του λιμένος και όχι το επίσημον κράτος, το οποίον κινείται δια τας ανάγκας του συνόλου. Κάθε οργανισμός, κάθε οργανωμένος όμιλος και ολόκληρος η ενδοχώρα της Μεσσηνίας, των οποίων τα συμφέροντα είναι συνυφασμένα με τα του λιμένος, οφείλουν να κινηθούν, όπως αποτραπή το καταβαράθρωμα του λιμένος μας, όστις σημειωτέον είναι εις εκ των μεγαλυτέρων λιμένων της Ελλάδος εις το εισαγωγικόν και εξαγωγικόν εμπόριον.
Είναι ανεξήγητον, η Μεσσηνία, η ευφορωτέρα περιφέρεια της Ελλάδος, να μη μπορή να συντηρήση τον λιμένα της. Επίσης ο λιμήν των Καλαμών μέχρι πρότινος, ήτο ο εξαγωγικός και εισαγωγικός λιμήν ολοκλήρου της Λακωνίας και Αρκαδίας.
Από του 1928 όμως και εντεύθεν παρετηρήθη εις την Καλαμάτα μία ασυνήθης κρίσις, ήτις ενετάθη, ιδίως κατά τον τελευταίον καιρόν.
Τα αίτια, άτινα επροκάλεσαν την μεγάλην αυτήν κρίσιν εις τον λιμένα μας, πρέπει να μελετηθούν και να αναζητήσουν οι αρμόδιοι και να εισηγηθούν τας καταλλήλους λύσεις εις την Κυβέρνησιν. Είναι επιτακτικόν καθήκον εις όλους τους οργανισμούς της Μεσσηνίας και ιδιαιτέρως των Καλαμών να κινηθούν το συντομώτερον δια να αποτραπή η περαιτέρω κρίσις. Δεν πρέπει να περιμένωμεν από το επίσημον Κράτος να λάβη τα κατάλληλα μέτρα δια τον λιμένα μας, την στιγμήν κατά την οποίαν τούτο δεν ασχολείται μόνον με την Καλαμάτα, αλλά με ολόκληρον την Ελλάδα, ήτις υποφέρει τα μέγιστα.
Είναι αληθές πως τον τελευταίον καιρόν όλοι οι μεγάλοι λιμένες του εξωτερικού ευρίσκονται εις οικονομικόν αδιέξοδον. Τούτο όμως δεν πρέπει να μας καθησυχάζη και να περιμένωμεν την διευθέτησιν της κρίσεως από τους ουρανούς!
Πρέπει να κινηθώμεν όλοι προς μίαν κατεύθυνσιν. Και η κατεύθυνσίς μας αυτή πρέπει να είναι η καταπολέμησις της κρίσεως. Εκεί πρέπει να τείνουν όλαι αι προσπάθειαι των αρμοδίων. Εάν αναμνησθώμεν τας καλάς ημέρας του λιμένος μας και τας συγκρίνωμεν με τας σημερινάς, τότε θα εννοήσωμεν ποία τύχη περιμένει την Καλαμάτα και ολόκληρον την Μεσσηνίαν.
Τα μέλλοντα να εκτελεσθούν μεγάλα λιμενικά έργα, ως συμπλήρωμα των εκτελεσθέντων, ελπίζομεν βασίμως ότι θα ωθήσουν την ζωήν των εργατών εις προσπάθειαν ιστορικής δημιουργίας.
Η φορολογική πίεσις καταπληκτικώς βαρύνει τον λιμένα μας και είναι απότοκος των γνωστών εργατικών αιματηρών απεργιών του παρελθόντος.
Η αύξησις των ημερομισθίων δεν συμφωνούμεν, ότι συνετέλεσεν πολύ εις την κρίσιν του λιμένος Τα έξοδα των ημερομισθίων και τινά άλλα έξοδα εργατικά είναι κατώτερα άλλων λιμένων, ώστε αι αιτιάσεις να μη είναι σοβαρώς υπολογίσιμες. Υπάρχουν λιμένες με ανώτερα εργατικά βάρη χωρίς τα φυσικά πλεονεκτήματα της εισαγωγικής και εξαγωγικής θέσεως του λιμένος των Καλαμών. Εν τούτοις δεν υπέστησαν την κρίσιν του λιμένος μας, χάρις εις τα ήπια φορολογικά βάρη τα οποία ανακουφιστικώς επιδρούν εις τους εν λόγω λιμένας.
Η τελειοποίησις εξ άλλου των δια ξηράς συγκοινωνιών, διήνοιξε νέους δρόμους δυσμενείς δια τον λιμένα μας και απηλλαγμένους των πλείστων φορολογικών βαρών.
Όθεν, προτείνομεν την σύγκλησιν συνεδρίου Παμμεσσηνιακού ή Παγκαλαμιακού με συμμετοχήν Κράτους, Δήμου, Επιμελητηρίων, Τελωνείου, Πρακτόρων, Επαγγελματιών, εργατών, διαφόρων ειδικών ταμείων και των ειδικών εις τα το λιμένος.
Το συνέδριον δια δύο επιτροπών θα ερευνήση την περίοδον μέχρι του 1928 και την από του 1928 και εντεύθεν. Επίσης θα εξετάση το εισαγωγικόν και εξαγωγικόν εμπόριον, ημερομίσθια, φόρους, ειδικάς επιβαρύνσεις, έσοδα και έξοδα εμπορίου, καθώς και τα της ξηράς τοιαύτα.
Τα πορίσματά των αι επιτροπαί θα τα εισαγάγουν εις ειδικήν επιτροπήν, ήτις θα λάβη τα κατάλληλα μέτρα, προς περιστολήν του οικονομικού μαρασμού.
Τα πορίσματα των δύο επιτροπών κατά περιόδους θα είναι πολύτιμα εν τη λήψει των ενδεικνυομένων μέτρων, ώστε να κατανεμηθούν ακριβοδικαίως τα φορολογικά βάρη κατά θάλασσαν και ξηράν και να σωθή ο πλουτοφόρος λιμήν της Καλαμάτας.
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΟΥΠΗΣ
