Με ανησυχία αντιμετωπίζει η Ένωση Πρόεδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας τα καθημερινά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες.
«Ο θεσμικός ρόλος των Κοινοτήτων», σημειώνει σχετικά σε ανακοίνωσή της, «συρρικνωμένος μόνο σε εισηγητικές και γνωμοδοτικές αρμοδιότητες και η ταυτόχρονη δυσχέρεια άμεσων παρεμβάσεων από τη διοίκηση – παρά το γεγονός ότι καταβάλλονται προσπάθειες από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη -, δεν αποδίδουν αυτά που είναι αναγκαία για την ποιότητα ζωής όλων. Οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Μεσσηνίας, αποδέκτες και πρώτοι δρώντες στο πεδίο της καθημερινότητας, ενώνουν τη φωνή τους και διεκδικούν τα αυτονόητα».
Με την ευκαιρία, λοιπόν, της κοινής συνεδρίασης των Διοικητικών Συμβουλίων της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔ Πελοποννήσου την περασμένη Παρασκευή στο Ιστορικό Δημαρχείο Καλαμάτας, το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας συνεδρίασε και αποφάσισε τη σύνταξη ψηφίσματος με αιτήματα και διεκδικήσεις των προέδρων των Δημοτικών Κοινοτήτων όλης της Μεσσηνίας.
Εν συνεχεία μέσω του προέδρου του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου και προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας, Παναγιώτη Λύρα, το επέδωσε στον πρόεδρο της ΚΕΔΕ και δήμαρχο Αμπελοκήπων Μενεμένης, Λάζαρο Κυρίζογλου και στον πρόεδρο της ΠΕΔ Πελοποννήσου και δήμαρχο Καλαμάτας, Θανάση Βασιλόπουλο.
Στις διεκδικήσεις που αναφέρονται στο εκτενές ψήφισμα, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι εξής:
-Οι κοινοτικές Αρχές να έχουν αποφασιστικές αρμοδιότητες για την κατανομή της χρηματοδότησης των αναπτυξιακών ΚΑΠ και συγκεκριμένα να διατυπωθεί διάταξη ως εξής: «Η διαχείριση των αναλογούντων σε κάθε δημοτική κοινότητα Αναπτυξιακών ΚΑΠ (πρώην ΣΑΤΑ) να αποδοθεί στους πρόεδρους κοινοτήτων και τα συμβούλια κοινοτήτων που γνωρίζουν καλύτερα τις τοπικές ανάγκες»
•Να αυξηθεί η ΚΑΠ για επενδυτικά έργα τουλάχιστον στα επίπεδα που ήταν πριν από τα μνημόνια.
•Να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση (ΚΑΠ), ιδιαίτερα για τις ορεινές Κοινότητες και Δήμους, διότι πρέπει να αντιμετωπισθεί η παρακμή των Κοινοτήτων εξαιτίας του προβλήματος της απασχόλησης και του εθνικού θέματος του Δημογραφικού.
•Στους ορεινούς – ημιορεινούς και νησιωτικούς Δήμους, για να αντιμετωπίσουν τα εξαιρετικά προβλήματα (μορφολογία εδάφους – αποστάσεις – συγκοινωνίες – καιρικές συνθήκες – κ.λπ.), πρέπει να δοθεί επιπλέον μία μηνιαία δόση ΚΑΠ (13 αντί 12 το χρόνο).
•Για την κατανομή της κρατικής επιχορήγησης να προβλέπονται και κριτήρια των ειδικών συνθηκών των Κοινοτήτων και όχι μόνο πληθυσμιακά, ώστε να είναι δικαιότερη. Ειδικότερα να αποτελούν κριτήρια κατανομής: η γεωγραφική έκταση της κάθε Τοπικής Κοινότητας, το μήκος των εσωτερικών και επαρχιακών δρόμων της, ο αριθμός των ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων που έχουν έδρα στην Τ.Κ., ο αριθμός των σχολείων και ο αριθμός των μαθητών που εδρεύουν στην Κοινότητα, η απόσταση της Τ.Κ. από την πρωτεύουσα του Δήμου.
Επίσης, διεκδικούν την υποχρεωτική απόδοση της πάγιας προκαταβολής σε όλες τις Κοινότητες, τον έλεγχο της καταβολής της, την αποκατάσταση του κενού τους μήνες, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο κατά τους οποίους τα χρήματα δεν είναι διαθέσιμα διότι πρέπει να εγκριθεί ο προϋπολογισμός του Δήμου, όπως και την απλοποίηση της απόδοσής της και τον εξορθολογισμό της.
