Η κατάσταση των νοσοκομείων της Μεσσηνίας απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση. Η παραμονή του Νοσοκομείου Καλαμάτας στην κατηγορία άγονα Α’, αλλά και η υπαγωγή του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας στην ίδια κατηγορία, είναι μια αναγκαία συνθήκη για να μην υποβαθμιστεί η νοσοκομειακή περίθαλψη στη Μεσσηνία, αλλά το πραγματικό πρόβλημα παραμένει: η έλλειψη ιατρικού προσωπικού.
Ειδικά το Νοσοκομείο Καλαμάτας λειτουργεί με σοβαρές ελλείψεις, αφού λείπει -σύμφωνα με το οργανόγραμμα του 2012- το 1/3 των ειδικευμένων γιατρών που είναι απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία του. Χρειάζεται άμεσα να προκηρυχθούν όλες οι κενές θέσεις μόνιμων ιατρών έτσι ώστε να προσελκυστούν νέοι συνάδελφοι, αλλά και να υπάρξει δυνατότητα απορρόφησης όλων των υπηρετούνταν επικουρικών ιατρών, οι οποίοι βρίσκονται σε εργασιακή ανασφάλεια έπειτα από πολυετή θητεία στο νοσοκομείο μας.
Μέχρι να γίνει αυτό, κάθε προσπάθεια “πανηγυρισμού” για τη διατήρησή του στην κατάταξη άγονο Α αποπροσανατολίζει από την πραγματική ανάγκη: την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Το Νοσοκομείο Καλαμάτας εξυπηρετεί καθημερινώς χιλιάδες πολίτες, αφού είναι το 1ο σε προσέλευση στα επείγοντα σε όλη την 6 ΥΠΕ και το τρίτο σε όλη την Ελλάδα και αξίζει καλύτερη στήριξη από την Πολιτεία. Το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας εξυπηρετεί ένα μεγάλο πληθυσμό, περίπου 40.000 μόνιμων κατοίκων και θα πρέπει επίσης να ενισχυθεί και να λειτουργεί ως αυτόνομη αποκεντρωμένη μονάδα.
Συμπερασματικά, απαιτούνται άμεσες και στοχευμένες παρεμβάσεις που θα καταστήσουν ανταγωνιστικά τα νοσοκομεία της Μεσσηνίας με βελτίωση υποδομών και εξοπλισμού, καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη, ανταγωνιστικές αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Για όλα αυτά είναι απαραίτητη μια πολιτική ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας.
Του Μανώλη Μάκαρη,
Ιατρού Καρδιολόγου, διευθυντή Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν. Καλαμάτας, εκλεγμένου εκπροσώπου ιατρών στο Δ.Σ. του Νοσοκομείου Μεσσηνίας, επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης «Πρώτα η Πελοπόννησος»
