«ΘΑΡΡΟΣ» 25 Δεκεμβρίου 1930: Μια γενική ματιά στην αγορά

«ΘΑΡΡΟΣ» 25 Δεκεμβρίου 1930: Μια γενική ματιά στην αγορά

-Η πληθώρα και η αζητησία των τροφίμων πρώτης ανάγκης
-Λεηλασία εις τα… ρούχα και τα κάρδαμα!
-Οι πωληταί των ειδών με τας προσιτάς τιμάς αντικρύζουν πενιχρούς καταναλωτάς

Είναι κοινόν μυστικόν το γεγονός ότι οι μεταπολεμικοί άνθρωποι… πένονται! Υπάρχουν βέβαια και οι διατηρούντες παραφουσκωμένα βαλάντια και αυτοί πηγαίνοντας να κάμουν τα ψώνια τους στην αγορά συνοδεύονται από την σερβάν κρατούσαν στο χέρι υπερμέγεθες καλάθιον. Ο άλλος κόσμος της μέσης και της κατωτέρας κοινωνικής τάξεως δεν έχει ανάγκην συνοδού! Κι έτσι μισθοδοτημένος προκαταβολικά από το λογιστήριο του γραφείου του, από τον εργοδότη του, με ωρισμένα εκατοντάδραχμα, λαμβάνει την άγουσαν δια την αγοράν όπου θα προμηθευθή τα απαραίτητα. Τώχουν βλέπετε οι ημέρες…

ΣΤΑ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΑ
Λαχταριστές γαλοπούλες και αρνάκια του γάλακτος, «μόσχοι σιτευτοί» και χοίροι της Μάνης «ταϊσμένοι με βελανίδι» κρέμονται από τα τσιγκέλια σαν τσαμπιά, σαν κούρβουλα.

-Εδώ η φτήνια… εξήντα η οκά οι γαλοπούλες, 50 το αρνάκι του γάλακτος, 40 το χοιρίδιο! Και ο κόσμος ιστάμενος, αμφιρρέπων προ των γαργαλιστικών αυτών… θεαμάτων, σκέπτεται αν θα ήταν προτιμώτερο να «την περάση» με δύο – τρεις πατσές (!) δίδοντας ένα πενηντόδραχμο για όλες. Φεύγει, λοιπόν, για να ξαναγυρίση το απογευματάκι οπότε θα υπάρχη συναγωνισμός και έτσι θα ψωνίση φθηνότερο το κρέας του.

***

Ας πάμε λοιπόν να ψωνίσωμεν πρώτα τα φρούτα και τα σαλατικά μας και το απόγευμα βλέπουμε τι γίνεται…

ΣΤΑ ΟΠΩΡΟΠΩΛΕΙΑ
Εκεί που ο κόσμος δεν κάνει πολλά παζάρια είναι τα οπωροπωλεία. Όσοι δεν μπορούν να κάμουν χωρίς φρούτο πρέπει να έχουν κατά φυσικόν λόγον και πορτοφόλι, αν όχι αρκετά γερό, τουλάχιστον γεμισμένο με 10 εκατοντάδραχμα. Άλλως τε τα φρούτα (πορτοκάλια, μήλα κ.λπ.) πωλούνται σε τιμή προσιτή. Με ένα τάλληρο προμηθεύεται κανείς τουλάχιστον 15 πορτοκάλια, θαυμάσια μάλιστα. Και εδώ γίνεται ο περισσότερος τζίρος! Στοιχηματίζω αν αγόρασε κανείς κουνουπίδια, σέσκουλα κ.λπ.! Μεγάλη κατανάλωσις έγινε… στα ρούκια και τα κάρδαμα που θα μας χρειασθούν για το αυριανό ψητό.

Το απογευματάκι, μάλιστα, παρετηρήθη κάποια έλλειψις του είδους αυτού σε πολλά οπωροπωλεία, τα οποία από το πρωί είχαν πωλήσει το προϊόν τούτο.

***

Και τώρα ας κάμωμε έναν περίπατο μέχρι τα ιχθυοπωλεία.

ΣΤΑ ΙΧΘΥΟΠΩΛΕΙΑ
Υπήρξαν και άνθρωποι που επλησίασαν και τα ιχθυοπωλεία τα οποία δεν διέθεταν αρκετό εμπόρευμα. Μάλιστα. Δηλαδή ο κόσμος δεν τρώγει ψάρια αυτές τις ημέρες. Διότι η αρμοδία επιτροπή εκανόνισε την τιμήν των σε τιμήν υπερβολική (;) Ας αφήσωμε να μας δώση την απάντηση ένας ψαράς.

-Μα εμείς, κύριέ μου, δεν πωλούμε σύμφωνα με την διατίμηση. Αυτό σας το αποδεικνύω εμπράκτως…

-Δεν θέλω ψάρια…

-Δεν τρώει ο πολύς κόσμος αυτές τις ημέρες, μολονότι πωλούμε 5 και 10 δραχμές κάτω από την διατίμηση. Είναι ημέρες του κρέατος. Ολίγα μπαρμπούνια εστείλαμε πρωί πρωί σε ωρισμένα σπίτια που μας τα καλοπλήρωσαν. Άλλως τε, ο κόσμος έχει χορτάσει τον τελευταίο καιρό από τα ψαρικά μας, που τα πωλούσαμε σε εξευτελιστική τιμή λόγω της περίσσειάς των…

Δεν έχει βέβαια άδικο ο ταλαίπωρος ψαράς. Είναι ειλικρινής πολλές φορές… τόσον όσον φρέσκα είναι τα ψάρια του!

ΣΤΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ
Και τώρα απομένουν τα… γλυκαντζίδικα. Χορταίνεις με το μάτι, ανοίγοντας την πόρτα και ρίχνοντας τη ματιά σου στα ατελευτήτου διαστάσεων ενωμένα τραπέζια όπου τα με χίλιες ονομασίες γλυκίσματα, συσσωρευμένα σε κομψότατα «τουρλιά» και άλλα κατεσπαρμένα σαν… να βρίσκεσαι σε έναν ανοιξιάτικον ανθώνα. Ένα σύνολο τόσο χαριτωμένο και ώμορφο, τόσο… σκανδαλώδες και προκλητικό. Χέρια τώφτιασαν;

Για να πλησιάσωμε – Πίσω οι πολίτες! Το φρούριο είναι τόσο πολύ ευκολοπόρθητο… Ας είναι. Μετρία κίνησις εδώ. Ο κόσμος κρατάει ίσως την όρεξή του για τον Αγιοβασίλη, οπότε ή θα τα κάμη θάλασσα αν έρθη «σώος» ή θα σηκώση το γιακά – σύμβολο πένθους της τσέπης…

ΣΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΨΙΛΙΚΑΝΤΖΙΔΙΚΑ
Μέρη εις τα οποία αδειάζει το πορτοφώλι της η σημερινή κούκλα, είτε Λιλίτσα λέγεται είτε ιπποπόταμος. Τι τα θέλετε; Οι γυναίκες κρατάνε όλο το χρήμα που το αφήνουν εκεί απ’ όπου προμηθεύονται τα είδη καλλωπισμού των. Πόσο συμπονώ τους καϋμένους τους συμπολίτας που διατηρούν γυναίκα ή κορίτσια συγχρονισμένα.

-Όσα- εξαιρούνται φορέματα, καπέλλα – θέλει μια σύζυγος με τις τρεις θυγατέρες της αυτές τις ημέρες για καλλωπισμό συμποσούνται σε τόσα όσα επαρκούν για να κάνη κανείς όλα τα ψώνια του πλούσια.

Εις τα εμπορικά καταστήματα ψιλικών έγινε το μεγαλείτερο πατιρντί, όπως γίνεται άλλως τε συνήθως, καθημερινώς.

Αφ’ ετέρου και σ’ όλα τα άλλα κέντρα και καταστήματα καμμιά εξαιρετική κίνησις δεν παρετηρήθη. Γενικώς η εξεταζομένη κίνησις στην αγορά μας υπήρξε μάλλον πενιχρά παρά μέτρια.
Βαδίζομε – ποιος ξέρει…