Τον παλιό καλό καιρό θυμήθηκαν οι Καλαματιανοί, με την κοσμοσυρροή που σημειώνεται καθημερινά στο Cine Center για να παρακολουθήσουν την ταινία με τη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη. Τόσος κόσμος είχε να παρακολουθήσει ελληνική ταινία από την προ τηλεόρασης εποχή.
Με την ευκαιρία της ταινίας οι παλιότεροι θυμήθηκαν και την εμφάνιση το 1953 του Στέλιου στην Καλαμάτα και ειδικότερα στο “Πράσινο Αστέρι” στη Δυτική Παραλία, μαζί με την Καίτη Γκρέυ, αλλά και με αρκετούς Καλαματιανούς να αποτελούν την ορχήστρα της βραδιάς.
Και τότε, όπως λένε όσοι θυμούνται, είχε γίνει το… σώσε. Πολύς κόσμος μέσα και έξω από το μαγαζί για να ακούσει έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές.
Γιατί συγκινεί σήμερα ο Στέλιος; Τον έχουν πει εθνικό παρηγορητή. Τον έχουν πει εξομολόγο του λαού. Δεν ξέρω, μπορεί και να έχουν δίκιο. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτός ο τραγουδιστής, είκοσι και βάλε χρόνια μετά το θάνατό του, έχει συλλόγους φίλων του σε όλη την Ελλάδα.
Δεν ευτύχησε να πει πολλά τραγούδια του έντεχνου ρεπερτορίου. Όσα είπε, όμως, ήταν κορυφαία. Όσοι και όσες δεν τον πρόλαβαν, ας ακούσουν “Το πέλαγο είναι βαθύ” και τον ‘’Κυρ Αντώνη” του Μάνου και θα πειστούν. Ας ακούσουν το “Σαββατόβραδο” και τις “Άπονες εξουσίες” του Μίκη, την “Καταχνιά” του Λεοντή και θα συγκλονιστούν.
Όσο για τη φωνή του, θαύμα της φύσης…
Α.Π.
