«ΘΑΡΡΟΣ» 1 Ιουνίου 1938: Από την Μεσσήνη – Μια καλλιτεχνική παράστασις

«ΘΑΡΡΟΣ» 1 Ιουνίου 1938: Από την Μεσσήνη – Μια καλλιτεχνική παράστασις

ΜΕΣΣΗΝΗ (έκτακτος ανταπόκρισις). Εις τους δημοδιδασκάλους της πόλεώς μας αξίζει κάθε έπαινος. Εκπαιδευτικοί λειτουργοί με αρίστην παιδαγωγικήν μόρφωσιν, ήτο εύκολον να εννοήσουν πόσην αξίαν έχει η απόκτησις παιδικού μορφωτικού κινηματογράφου. Με την συναίσθησιν της υψηλής αποστολής του διδασκάλου και προικισμένοι με ακάματον δραστηριότητα μη περιοριζομένην μόνον εντός της αιθούσης της διδασκαλίας, αλλά και εις την εξωσχολικήν τοιαύτην, ηνώθησαν εις μίαν αδελφικήν συνεργασίαν και εργασθέντες με ζήλον και πίστιν εις το έργον των επέτυχον του σκοπού των.

Όσοι ευρέθησαν εις την αίθουσαν του Α΄ Δημοτικού Σχολείου, όπου εδόθη η καλλιτεχνική παράστασις την παρελθούσαν Κυριακήν 29 Μαΐου δεν ημπορούν παρά να ομολογήσουν ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία, όταν στηρίζεται επί ηθικών βάσεων θαυματουργεί.

Η επιτυχία της παραστάσεως συνετέλεσεν ώστε η αίθουσα ενωρίς να πληρωθή ασφυκτικώς. Δεν ήσαν μόνον οι γονείς και κηδεμόνες, των παιδιών αλλά και σεβαστοί και εκλεκτοί υπάλληλοι της πόλεώς μας. Το πλήθος εθαύμαζε και χειροκροτούσε με ενθουσιασμόν. Ό,τι ετελείτο από σκηνής ήτο ανώτερον πάσης περιγραφής. Ήτο ένα πραγματικό θαύμα. Δραματάκια – κωμωδία – γραφικοί χοροί – μονωδίαι – χορωδίαι επαίχθησαν με τόσην ηθοποιίαν που θα την εζήλευον και εξ επαγγέλματος καλλιτέχναι.

Η υπό του κ. Δ. Καλογεροπούλου δημοδιδασκάλου διευθυνομένη μανδολινάτα υπήρξεν ανωτέρας πάσης προσδοκίας. Χωρίς ουδόλως να θέλωμεν να υποτιμήσωμεν την φιλότιμον δράσιν των συναδέλφων του δεν δυνάμεθα παρά να εξάρωμεν την συμβολήν του Καλογεροπούλου, ιδία εις το μουσικόν μέρος δια την επιτυχίαν του όλου έργου. Άριστος μουσικός με βαθείαν μουσικήν μόρφωσιν, προσεφέρθη να διδάξη τους μικρούς μαθητάς την μουσικήν και εκατέρωθεν εντός τριμήνου να καταρτίση πλήρως την μανδολινάτα του, ώστε να μας ενθουσιάση με τόσον επιτυχή μουσικά κομμάτια.

Τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα του πλήθους ήσαν η επιβράβευσις των προσπαθειών του και η αναγνώρισις του μουσικού του ταλέντου. Ευχής έργον θα ήτο όπως τέτοιες μανδολινάτες μας έδιδε συχνά δια να μας συνηθίζη εις την ανώτερη τέχνη που είναι η μουσική και να μας γίνη η εστία της διαδόσεως του μουσικού συναισθήματος εις την πόλιν μας.

Εκ της μανδολινάτας διεκρίθησαν αι μαθήτριαι Λίτσα Καλογεροπούλου κόρη του καλλιτέχνου – Λαδά – Μπινάρου – Αργυρόπουλος – Τσερπές – Παναγόπουλος κ.λπ.

Ως σύνολον και εις τας λεπτομερείας της η καλλιτεχνική παράστασις επέτυχε πλήρως και κάθε έπαινος αξίζει δια τους εργασθέντας τόσον φιλοτίμως, αλλά και εις το κοινόν το οποίον γνωρίζει να συνδράμη.

ΘΕΑΤΗΣ