Στις 5 Ιανουαρίου 2025 έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Αυτές τις στιγμές επιβάλλεται σεβασμός απέναντι στο νεκρό. Αυτονόητα τα συλλυπητήρια στους οικείους του.
Από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, πέρασε μεγάλο διάστημα στο κόμμα κατά την περίοδο του Α. Παπανδρέου ως αιρετικός. Υπήρχε εύρος στη διαφορά αντιλήψεων ανάμεσα στην πρώτη περίοδο του ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου) και τη δεύτερη (περίοδος διακυβέρνησης Σημίτη). Σημειωτέον, όμως, ότι κάποτε αρθρογραφούσε κατά της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΑΚ.
Ο Κώστας Σημίτης ήρθε στην εξουσία μέσα από σκληρές εσωκομματικές συγκρούσεις τον Ιανουάριο του 1996. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ τον εξέλεξε πρωθυπουργό. Μερικούς μήνες αργότερα κέρδισε και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Οι στόχοι που έβαλε ήταν συγκεκριμένοι και μεγάλοι: ίδρυση Ανεξάρτητων Αρχών, ένταξη στην ΟΝΕ (σύμφωνα με τον Γιάννο Παπαντωνίου ήταν πολιτικό σχέδιο του Ανδρέα Παπανδρέου), ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. (ιδέα των Θεόδωρου Πάγκαλου και Γιάννου Κρανιδιώτη), διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, αναθεώρηση του Συντάγματος (το 2001), ίδρυση των ΚΕΠ.
Δημιούργησε γύρω του έναν κύκλο πανεπιστημιακών, συγγραφέων, δημοσιογράφων, αναλυτών και διαμορφωτών της κοινής γνώμης και αγκαλιάστηκε από ένα σύστημα επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων. Άφησε πίσω του πολλά λαϊκίστικα και παλαιοκομματικά προτάγματα του παλιού ΠΑΣΟΚ. Υποχώρησε, όμως, έναντι του παλιού ΠΑΣΟΚ στη μεταρρύθμιση Γιαννίτση στο Ασφαλιστικό και έδειξε ανοχή σε φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής.
Η εποχή Σημίτη χαρακτηρίζεται κυρίως από τα μεγάλα έργα (όπως το μετρό, το τραμ, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», η Αττική οδός, η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, το Ολυμπιακό Κέντρο Αγίου Κοσμά), την κρίση στα Ίμια, τη χρηματιστηριακή φούσκα, τη βιαστική είσοδο της χώρας στη ζώνη του ευρώ (με πλαστά στοιχεία σύμφωνα με τον Γιούνκερ), τη μεταφορά παγίων του κράτους σε γερμανικούς ομίλους, τις μίζες στα Εξοπλιστικά, τις δωροδοκίες της Siemens, την υπόθεση Οτσαλάν, το Σχέδιο Ανάν, τους S-300, τις υπερκοστολογήσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις εκλογές του 2000 (παραδοχή του Τσουκάτου για νοθεία με μεταφορά χιλιάδων ψηφοφόρων από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες με κονδύλια από τα μαύρα ταμεία) και τη Συνθήκη της Μαδρίτης (εκφράστηκε οργή από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ότι ήταν γραμμένη από τις ΗΠΑ).
Στην οικονομία, η αύξηση των μισθών, των συντάξεων και των επιδομάτων χωρίς συνάφεια με την παραγωγικότητα, ο δίχως όριο δανεισμός του κράτους και των πολιτών, αλλά και του κόστους των δημοσίων έργων και των εξοπλιστικών προγραμμάτων (λόγω διαφθοράς), ήταν λιθαράκι στο οικοδόμημα που γκρεμίστηκε το 2010. Τα κρυφά χρέη και οι δεσμεύσεις της διακυβέρνησής του παραμένουν ακόμη ως ερωτήματα για τη χρεωκοπία του 2010.
Στις σχέσεις με την Τουρκία, η Ελλάδα για πρώτη φορά έφυγε από το δόγμα της «μιας και μόνης διαφοράς-οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ» και διαπραγματεύτηκε το κυριαρχικό δικαίωμα επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, χωρίς να έχει υποχρέωση από το διεθνές δίκαιο. Τον Ιούλιο του 1997, μετά την κρίση στα Ίμια και το «γκριζάρισμα» των βραχονησίδων, η Συμφωνία της Μαδρίτης αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο». Η Συμφωνία στο Ελσίνκι το 1999 άνοιξε την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Τουρκία, εξασφαλίζοντας την προώθηση της ένταξης της Κύπρου, με το αντάλλαγμα ότι αναγνώρισε την ύπαρξη συνοριακών διαφορών με την Τουρκία
ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΦΙΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Υ.Γ.1. Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία έδειξε τον αυτονόητο σεβασμό με τις τιμές της κηδείας. Σεβασμό που δεν έδειξε ο ίδιος απέναντι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή όταν αρνήθηκε στον Πέτρο Μολυβιάτη το 2003 την πρόσκληση να παραστεί στο μνημόσυνο του εθνάρχη με αφορμή τα πέντε χρόνια από το θάνατό του.
Υ.Γ.2. Όπως αποκάλυψε ο Χρήστος Ροζάκης (στο Kreport), ο Κώστας Σημίτης έφυγε πικραμένος επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν τον τίμησε εν ζωή.
Υ.Γ.3. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν κήδεψε τον βασιλιά Κωνσταντίνο με τιμές αρχηγού κράτους, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο για συνταγματικούς, σύννομους, αρχηγούς κράτους.
