Η σημασία του υπεραιωνόβιου αρχείου μας
Έναν ακόμη χρόνο απομακρυνόμαστε, σαν σήμερα, από την 4η Ιανουαρίου 1899, τότε που ο Ιωάννης Χ. Αποστολάκης πρωτοκυκλοφόρησε την ημερήσια εφημερίδα «Θάρρος».
Μπήκαμε στα 126 χρόνια συνεχούς έκδοσής του!
Το σωζόμενο αρχείο του αποδεικνύει περίτρανα τα πατήματά του σε τρεις αιώνες. Μέσα από αυτό στάθηκε δυνατό η ιστορία της πόλης της Καλαμάτας, αλλά και ολόκληρου του Νομού Μεσσηνίας, να παραμένει ζωντανή.
Τα μεγάλα προβλήματα κάθε εποχής, τα πολιτικά θέματα, οι κοινωνικές συνθήκες, τα πολιτιστικά δρώμενα, οι έριδες και οι συμφιλιώσεις, οι φυσικές καταστροφές, είναι πλήρως καταγεγραμμένα στα κιτρινισμένα πια από την πολυκαιρία φύλλα της εφημερίδας.
Για πολλά χρόνια, αυτό και μόνο το στοιχείο ήταν για εμένα ο κύριος στόχος της διάσωσής του. Μέχρι που ανακάλυψα πως υπάρχει κι ένας ακόμα, εξίσου σημαντικός, αν όχι σημαντικότερος.
Κι είναι αυτός η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας, στο ελαχιστότατο κομμάτι που του αναλογεί.
Ήδη από το πρώτο φύλλο του «Θ» ο τότε ιδιοκτήτης του, Ιωάννης Χ. Αποστολάκης, αγωνίσθηκε σθεναρά για τη δημιουργία της Λαϊκής Σχολής, με στόχο την πάταξη του αναλφαβητισμού. Μέσα στη δίνη των προβλημάτων της τότε εποχής θεωρούσε τούτο το θέμα κυρίαρχο, προκειμένου ο τόπος μας να προχωρήσει στο μέλλον με σταθερά βήματα.
Έκτοτε, όποιος ανατρέχει στο αρχείο του «Θάρρους», μπορεί να διαβάσει κείμενα γραμμένα με εκπληκτικό λογοτεχνικό ύφος. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά αναδημοσιεύουμε κείμενα από το αρχείο μας, γραμμένα, θα τολμούσα να πω, από λόγιους της εποχής.
Δυστυχώς, έγραφαν με ψευδώνυμο και μη υπάρχοντος του πατέρα μου, δεν έχω στοιχεία της πραγματικής τους ταυτότητας.
Η ελληνική γλώσσα ουδέποτε έπαψε να ομιλείται και να γράφεται, ουδέποτε έγινε νεκρική γλώσσα. Αυτό που μένει ίδιο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι το ομόγλωσσο. Λόγια της βυζαντινολόγου – ιστορικού Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας της το 2018, η οποία σχολίασε ακόμα πως αυτός που ξέρει ελληνικά, ξέρει και την ιστορία του τόπου.
Άντα Αποστολάκη