Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για τους φίκους και την ανάπλαση εκεί στο Ιστορικό Κέντρο, κι από τότε που ξεκίνησε, πριν από δύο χρόνια (κάποτε θα τελειώσει), ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί ξεκίνησε. Μια χαρά πλατεία ήταν με τα δενδράκια, τα αγαλματάκια, τα πουλάκια και τα ωραία της.
Έτσι όπως εξελίσσεται όμως, να σας πω, δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του κατά τα άλλα συμπαθούς δημάρχου μας. Θα μου πείτε: ρε μεγάλε, το κονδύλι από παλιά που είχε εξασφαλιστεί, τι θα γινόταν;
Είναι μια ιστορία που ξεκίνησε από τον προηγούμενο δήμαρχο, ο οποίος είχε αδυναμία στις πλατείες. Είναι ένα θέμα κι αυτό.
Το έργο ξεκίνησε με μια μελέτη την οποία πλήρωσε άλλος, για κάποιους δικούς του λόγους. Κάπου, όμως, αυτή η μελέτη, όπως εξελίσσεται το έργο, μάλλον έχει πρόβλημα, κι όπως λένε: ξένα λεφτά, μισές δουλειές.
Το λεν τα αγάλματα εκεί στην πλατεία που τοποθετήθηκαν «γύρω – γύρω όλοι και στη μέση ο δήμαρχος».
Το λέει το κυκλικό φούσκωμα που έφτιαξαν για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, και είναι σαν μια πλατεία γκαστρωμένη, την οποία δεν προσέχει κανείς και όλοι την πατάνε. Κανένας σεβασμός.
Το λεν οι φίκοι. Οι μισοί ξεριζώθηκαν και οι άλλοι κουρεύτηκαν.
Και το άλλο, πιο ενδιαφέρον, σχετικά με τα συγκεκριμένα δένδρα, τους φίκους, στην πορεία του έργου, είναι ότι κάποιοι ανακάλυψαν ότι έπειτα από τόσα χρόνια που είναι φυτεμένοι, κάνουν φωλιές πάνω τους τα πουλάκια και μας κουτσουλάνε, κάτι που όμως κάνει καλό στα δένδρα, γιατί τα λιπαίνουν, εξ ου και οι τροφαντές ρίζες τους, που ατενίζουν τους περαστικούς.
Άλλοι λεν να τα ξεριζώσουν και να μπουν άλλα δένδρα που δε θα μας κουτσουλούν, κι άλλοι να μείνουν ως έχουν, αγαλματάκια ακούνητα κι αγέλαστα μέχρι να βγάλουν φύλλα. Και πάλι, αναρωτιέμαι, για όλα αυτά η μελέτη τι λέει;
Μέχρι να μάθω και να σας πω, τελευταία σκέψη μου είναι μια σοφή παροιμία που λέει: «Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κ@λους». Για κάποιον λόγο τη λέει ο λαός μας.
Και για να γίνουμε πιο σοφοί, σας μεταφέρω από το φυτολόγιό μας. Φίκος ο ελαστικοφόρος (Ficus elastica) είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και δημοφιλή καλλωπιστικά φυτά σε όλο τον κόσμο, που εντυπωσιάζει με τα μεγάλα οβάλ δερματώδη και γυαλιστερά φύλλα του. Ονομάζεται επίσης ελαστικοφόρος φίκος (Ficus elastica), αλλά και καουτσουκόδεντρο (Rubber tree), καθώς από τον κορμό και τα κλαδιά του βγαίνει γαλακτώδες υγρό, από το οποίο παράγεται το γνωστό ελαστικό προϊόν καουτσούκ. Συναντάμε το φίκο ελάστικα συνήθως ως φυτό εσωτερικού χώρου να διακοσμεί σαλόνια σπιτιών, γραφεία και εισόδους κατοικιών, φτάνοντας σε ύψος 1-2 μέτρων. Σε νότιες ζεστές περιοχές της χώρας μας (Μεσσηνία και Κρήτη) ο φίκος ελάστικα φυτεύεται και σε εξωτερικό χώρο, σε κήπους, πλατείες και πάρκα, όπου εμφανίζει έντονη ανάπτυξη και γίνεται ένα ψηλό δέντρο.
Στις τροπικές περιοχές της Νοτιανατολικής Ασίας, απ’ όπου κατάγεται, το ύψος του φίκου ελάστικα μπορεί να ξεπεράσει τα 30 μέτρα.
Δύο ακόμα πολύ γνωστά είδη φίκου είναι ο φίκος μπέντζαμιν και ο φίκος λυράτα, με τα οποία συγγενεύει ο φίκος ελάστικα, όπως επίσης με τη μουριά και τη συκιά (Πηγή: www. mistikakipou.gr).
Κλείνω με τη διαπίστωση ότι εδώ στην Καλαμάτα δημιουργήσαμε, ως μάγκες γεωπόνοι που είμαστε, ένα νέο είδος, το Φίκο τον κουτσουλιάρη, γι’ αυτό να έχετε το νου σας. Κοιτάμε ψηλά.
Εύχομαι να τελειώσει η ανάπλαση κάποτε, που θα τελειώσει, αλλά μέχρι να γίνει αυτό ας τους αφήσουμε ήσυχους. Έτσι κι αλλιώς κάποιος άλλος θα βρεθεί στο μέλλον να το διορθώσει.
Τα λέμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
