Με εισιτήριο ένα βιβλίο έχει ξεκινήσει το δικό της μεγάλο ταξίδι…
Η Ελευθερία Χαλίλι μεγάλωσε στην Καλαμάτα, από την οποία έφυγε για να σπουδάσει Φιλολογία στα Ιωάννινα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της εκεί, συνέχισε με μεταπτυχιακό στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία, ενώ αυτή την περίοδο ολοκληρώνει το δεύτερο μεταπτυχιακό της, τούτη τη φορά στην Ειδική Αγωγή.
Το παραπάνω σύντομο βιογραφικό θα μπορούσε να είναι ένα «κλασικό βιογραφικό μιας φιλολόγου», όμως η Ελευθερία Χαλίλι αποφάσισε να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, όταν μια μαθήτριά της το 2020 διαγνώστηκε με καρκίνο και της παραπονέθηκε για τον τρόπο που γινόταν η διδασκαλία στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία. Αυτό το παράπονο την κινητοποίησε και αποφάσισε να κάνει ό,τι μπορεί, προκειμένου η βιβλιοθήκη των Νοσοκομείων Παίδων της Αθήνας να γεμίσει. Ονόμασε την εν λόγω δράση «Κάθε βιβλίο είναι ένα ταξίδι», κι αφού συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες βιβλία και παραδόθηκαν, αποφάσισε ότι θέλει να συνεχίσει να προσφέρει.
Ο λόγος στην κα Χαλίλι:
-Πώς ξεκίνησε όλο αυτό το κύμα εθελοντισμού για τα παιδιά;
Μόλις γύρισα από τα Γιάννενα ξεκίνησα κάποια μαθήματα και μια μαθήτριά μου διαγνώστηκε με καρκίνο και νοσηλεύτηκε στο Παίδων Αγία Σοφία.
Σε επικοινωνία που είχαμε, μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν της άρεσε ο τρόπος που γινόταν η διδασκαλία στο νοσοκομείο, καθώς της έδιναν κάποιες φωτοτυπίες. Μέχρι εκεί. Έτσι κινητοποιήθηκα και προσπάθησα να βρω τρόπους για να εμπλουτιστούν τα παρεχόμενα στα παιδιά που νοσηλεύονταν βιβλία. Αρχικά μίλησα με το συγγραφέα Φώτη Παπαναστασίου και καταφέραμε να στείλουμε τα πρώτα βιβλία. Στη συνέχεια διαπίστωσα ότι η ανάγκη για βιβλία εκεί είναι τρομερή και έτσι ξεκινήσαμε τη συγκέντρωση βιβλίων για το Παίδων Αγία Σοφία.
Έπειτα πήγα στο βιβλιοπωλείο της Δήμητρας Δημοπούλου και ζήτησα τη βοήθειά της. Πέραν των βιβλίων, της ζήτησα χώρο ως προσωρινή βάση.
Έτσι, όποιος ήθελε να βοηθήσει, αγόραζε βιβλία και μας τα έδινε. Εδώ θέλω να τονίσω ότι σε εκείνη τη δράση συμμετείχαν σχεδόν όλα τα βιβλιοπωλεία της Καλαμάτας. Συνολικά στείλαμε 300 βιβλία.
Αυτή, λοιπόν, ήταν η πρώτη δράση που ολοκληρώθηκε με επιτυχία, και τότε σκέφτηκα ότι πρέπει να δημιουργήσω μια ΑΜΚΕ, για να μπορεί να υπάρξει συνέχεια.
Σημαντική για μένα ήταν η ώθηση που μου έδωσε η Νέλλη Κουβελάκη, η οποία με παρότρυνε να συνεχίσω. Από τότε δημιουργήθηκε μια συνεργασία με την Phaos Κοιν.Σ.Επ. Άλλοτε λειτουργούμε εμείς ως φορέας ή ως υποστηρικτές, κι άλλοτε ως εκπονητές.
-ΑΜΚΕ «Κάθε Βιβλίο Ένα Ταξίδι – Βιβλιοταξιδεύουμε»… Μιλήστε μας για αυτήν και τις δράσεις της μέχρι σήμερα…
Η ΑΜΚΕ «Κάθε Βιβλίο Ένα Ταξίδι – Βιβλιοταξιδεύουμε» είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2021, από εμένα, τη Δώρα Γαλάνη, την Ευσταθία Αντωνοπούλου και τη Δήμητρα Δημοπούλου, με στόχο την προαγωγή της φιλαναγνωσίας και της κοινωνικής προσφοράς μέσω της διάθεσης βιβλίων και της στήριξης ευάλωτων ομάδων.
Από την ίδρυσή της έχει προσφέρει εκατοντάδες βιβλία σε σχολικές και δημόσιες βιβλιοθήκες, σε νοσοκομεία και δικαστήρια ανηλίκων, ενισχύοντας την πρόσβαση στη γνώση και την καλλιέργεια της αγάπης για το διάβασμα.
Παράλληλα, η ΑΜΚΕ υλοποιεί και λαμβάνει μέρος σε πολυάριθμες κοινωνικές δράσεις, με έμφαση στη φροντίδα των παιδιών και την ενίσχυση της αλληλεγγύης.
Κάθε χρόνο, μέσω της χριστουγεννιάτικης δράσης μας «Από παιδί σε παιδί», ο φορέας μας ενισχύει παιδιά που νοσηλεύονται ή φιλοξενούνται στις δομές του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα» και την Παιδιατρική του Νοσοκομείου Καλαμάτας, καθώς και άλλες ειδικές δομές, παρέχοντάς τους δώρα που χαρίζουν χαμόγελα και στιγμές χαράς.
Επιπλέον, η ΑΜΚΕ υποστηρίζει ενεργά τον εθελοντισμό στη δωρεά μυελού των οστών, συμμετέχοντας σε δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, όπως η εκστρατεία «Γίνε ο Ήρωας ενός Παιδιού», η οποία στοχεύει στην αύξηση της δεξαμενής δοτών και στην ενίσχυση της ελπίδας για παιδιά που δίνουν τη μάχη τους ενάντια στον καρκίνο του αίματος.
Μέσα από συνεργασίες με φορείς όπως ο Σύλλογος «Φλόγα», το «Αρχέγονο Κύτταρο Αίματος» και η πρωτοβουλία «Χάρισε Ζωή», συμβάλλει στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τη σημασία της εθελοντικής δωρεάς μυελού των οστών.
Παράλληλα, ο φορέας μας στέκεται αρωγός στη χριστουγεννιάτικη δράση «Γίνε ΕΣΥ ο Αϊ Βασίλης», μια πρωτοβουλία της Phaos Κοιν.Σ.Επ., μέσω της οποίας συγκεντρώνονται και διανέμονται παιχνίδια σε παιδιά που προέρχονται από οικονομικά ευάλωτες οικογένειες, νοσηλεύονται ή φιλοξενούνται σε δομές πρόνοιας, όπως η Διεύθυνση Πρόνοιας του Δήμου Καλαμάτας και το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Μεσσήνης.
Επιπλέον, κάθε Σεπτέμβρη υποστηρίζουμε τη δράση «Τα σχολεία αρχίζουν και οι τσάντες γεμίζουν» της Phaos, μέσα από την οποία συγκεντρώνονται και δίνονται τα απαραίτητα σχολικά είδη σε παιδιά που προέρχονται από οικονομικά ευάλωτες οικογένειες, νοσηλεύονται ή φιλοξενούνται σε δομές πρόνοιας.
Με οδηγό την προσφορά και την αγάπη για το βιβλίο, η ΑΜΚΕ «Κάθε Βιβλίο Ένα Ταξίδι – Βιβλιοταξιδεύουμε» συνεχίζει να στηρίζει την κοινωνία, εμπνέοντας δράσεις που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά, δημιουργούν ελπίδα και ενισχύουν την έννοια της αλληλεγγύης.
-Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου στις δράσεις σας;
Τα Χριστούγεννα είναι τρομερά υψηλή, ίσως επειδή όλοι το έχουμε συνδέσει με το πνεύμα των γιορτών. Γενικότερα ο κόσμος ανταποκρίνεται στις δράσεις μας και βοηθά, εκτός από το «Γίνε ο Ήρωας ενός Παιδιού», όπου μπαίνουμε στη διαδικασία της δειγματοληψίας. Εκεί υπάρχει τρελή διστακτικότητα από τον κόσμο.
-Γιατί θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό με τη δωρεά μυελού των οστών;
Αυτό οφείλεται στην παραφιλολογία που υπάρχει για τη δωρεά μυελού των οστών. Κάποιοι νομίζουν ότι θα τους τρυπήσουν τη σπονδυλική στήλη και άλλα περίεργα τέτοια. Κι εδώ, με την ευκαιρία που μου δίνεται, θέλω να επαναλάβω ότι είναι κάτι πολύ απλό. Αυτό που γίνεται είναι μια δειγματοληψία με σάλιο, κι αν κάποια στιγμή ο δότης βγει συμβατός, θα σώσει ένα παιδί με μια διαδικασία που στη συνέχεια είναι σαν την αιμοδοσία.
-Πόσοι είναι οι ωφελούμενοι από τις παραπάνω δράσεις;
Είναι πραγματικά μεγάλος ο αριθμός και, όπως καταλάβατε, οι δράσεις είναι πολλές, με την ΑΜΚΕ είτε να τις διοργανώνει είτε να συμμετέχει.
Προσπαθώντας τώρα να σας δώσω ένα νούμερο, θεωρώ ότι έχουν υποστηριχτεί σχεδόν 6.000 άτομα.
-Επίκεντρο είναι το παιδί;
Ναι, εκτός από τη δράση «Γίνε ο Ήρωας ενός Παιδιού», όπου όταν κάποιος συμμετέχει γίνεται ο ήρωας και για έναν μεγάλο αλλά και για έναν μικρό, όλες οι άλλες είναι για τα παιδιά. Για μένα πάντα είναι επίκεντρο το παιδί, αφού θεωρώ ότι τα παιδιά είναι τα μόνα που δε φταίνε. Έτσι, οφείλουμε να βρούμε έναν τρόπο ή, τουλάχιστον, να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο πιο δίκαιο για αυτά.
-Κάποια περιστατικά που σας έχουν ενοχλήσει, αλλά και πεισμώσει;
Πολλά, και ναι κάποια με έχουν πεισμώσει να συνεχίζω. Για παράδειγμα, μου έχει τύχει να είμαι σε μια καφετέρια και να ακούσω να μιλούν σε παιδί με αυτισμό, που μάλιστα ήταν υψηλής λειτουργικότητας, με πολύ απαξιωτικά λόγια. Ή σε κατάστημα που έχει πάει άνθρωπος με αυτισμό να ζητήσει δουλειά να του μιλούν απαξιωτικά, καταστάσεις δηλαδή στις οποίες ντράπηκε και η ντροπή.
-Πού θα θέλατε να φτάσει η ΑΜΚΕ «Κάθε Βιβλίο Ένα Ταξίδι – Βιβλιοταξιδεύουμε»;
Δε μου αρέσει να βάζω όρια, ειδικά στην ΑΜΚΕ, αν και ένα σχέδιό μου, που βέβαια θέλει πολύ κόπο, είναι να φτιάξω μια δομή που θα έχει στο κέντρο τα παιδιά. Δεν αναφέρομαι σε μια δομή φιλοξενίας, αλλά σε μια δομή όπου θα δουλεύουμε μαζί με τα παιδιά και τους γονείς το κομμάτι της σύνδεσης.
Για παράδειγμα, μια μαμά που ντρέπεται για το παιδί της επειδή μπορεί να θεωρεί ότι έχει κάποια δυσκολία. Για μένα δεν είναι δυσκολία, αλλά διαφορετικός τρόπος αντίληψης του κόσμου. Αυτή, λοιπόν, πόσα αρνητικά συναισθήματα μεταφέρει στο παιδί της; Πώς θα του μιλήσει όταν θα κάνει μια αταξία; Πώς θα το κρύψει πίσω από την πλάτη της για να μην το δει κάποιος; Πώς θα το ενοχοποιήσει που είναι «άτακτο»; Αυτά δημιουργούν μια αρνητική σύνδεση μητέρας και παιδιού ή πατέρα και παιδιού κ.λπ.
Αν, λοιπόν, αυτό καλλιεργηθεί και προσδώσουμε το φως της αγάπης σε αυτή τη σύνδεση, το αποτέλεσμα θα είναι μαγικό.
Ξέρω, είναι κάτι δύσκολο και, φυσικά, προαπαιτούμενο είναι η διάθεση του γονέα να συνδεθεί με το παιδί του.
-Έχετε γράψει κι ένα παιδικό βιβλίο…
Ναι, έχω γράψει ένα παιδικό βιβλίο με τίτλο «Δε φοβάμαι το διαφορετικό». Ουσιαστικά είναι όλη η ιστορία για το πώς ξεκίνησε η δράση. Είναι καθαρά βιωματικό και ηρωίδα μου είναι η Λεό. Γράφω για το πώς μπήκε στο νοσοκομείο, για τους φόβους της, αναφέρομαι στο κομμάτι της ενσυναίσθησης, το πόσο σημαντικό είναι να μη στοχοποιούμε κάποιον επειδή μας φαίνεται διαφορετικός και να μπαίνουμε στα δικά του παπούτσια και, τέλος, να προσφέρουμε.
-Τι θέλατε «να περάσετε» με αυτό;
Είναι ένα παιδικό βιβλίο, που όμως είναι διδακτικό, και για τους γονείς και για τα παιδιά. Ο στόχος μου ήταν διττός. Δηλαδή, να χτυπήσω και το καμπανάκι στους γονείς ότι οφείλουν να μάθουν στο παιδί τους τι σημαίνει σέβομαι τον άλλον, τον αποδέχομαι και, τελικά, δε με αφορά πόσο διαφορετικός φαίνεται.
-Κάτι άλλο που κάνετε;
Θα ήθελα κλείνοντας να σας πω ότι κάθε Παρασκευή στις 10.15 από τη συχνότητα της ΕΡΤ Καλαμάτας κάνω μια εκπομπή με θέματα για γονείς και παιδιά. Στην τελευταία εκπομπή είπαμε για το πώς η τεχνολογία επηρεάζει θετικά αλλά και αρνητικά τα παιδιά.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
