Δεν μπορεί να μην έχετε περάσει από το συγκεκριμένο σημείο στο λιμάνι μας, εκεί πίσω από τις αποθήκες που κατά καιρούς γίνονται προσωρινά καταλύματα για μετανάστες. Αν έχετε περάσει, σίγουρα θα έχετε προσέξει ένα μικρό χώρο για καφέ που δε σου πάει ο νους, ένα καφέ που έχει μόνιμα κόσμο, κυρίως νέο.
Περίεργος είμαι, ρώτησα, έμαθα και έτσι ήρθε η ώρα να κουβεντιάσουμε. Γνώρισα δύο υπέροχους νέους ανθρώπους που είναι μαζί από το σχολείο. Ζευγάρι στη ζωή, σύντροφοι και συνέταιροι σε αυτό το μικρό και πολύ «ψαγμένο» καφέ που έχουν στήσει εκεί.
Η Χριστίνα Κουμπούνη, ο Γιώργος Γεωργαντίδης και ο καφές τους σε κάνουν να βλέπεις τη ζωή λίγο διαφορετικά, πιο «γλυκιά» θα έλεγα.
Διαβάστε:
-Χριστίνα, γεια σου. Ξενάγησέ μας, πού βρισκόμαστε;
Βρισκόμαστε στο λιμάνι της Καλαμάτας σε ένα πολύ μικρό μαγαζάκι, το HOLLY MUG, η άγια κούπα μου, το άγιο δισκοπότηρό μου, για να έχουμε το θεό βοήθεια.
-Πριν από την «άγια κούπα» τι έκανες; Αυτό ήταν το όνειρό σου;
Ήταν το όνειρό μου, ναι, κι όλα είναι γύρω από το όνειρό μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Άνω Πατήσια, ενώ σπούδασα Τουριστικά στην Αθήνα. Η μαμά γαζώτρια, ο μπαμπάς τορναδόρος, ωραίο σχήμα. Πελοποννήσιοι και οι δύο, ο μπαμπάς από ορεινή Αρκαδία, Δημητσάνα, και η μαμά από του Δάρα εδώ στη Μεσσηνία.
Έχω δουλέψει πάρα πολύ στον τουρισμό, αλλά πάντα στην εστίαση και ιδιαίτερα στο κομμάτι του καφέ. Έχω πάθος με τον καφέ από πολύ μικρή.
-Καφέ πίνεις; Τι σημαίνει καλός καφές;
Πίνω πάρα πολύ καλό καφέ. Ο καλός καφές είναι ολόκληρη επιστήμη. Πολύ καλή ερώτηση, αλλά θέλει μεγάλη απάντηση. Σήμερα όλα είναι επιστήμη. Ό,τι πίνεται και τρώγεται, είναι επιστήμη. Θέλεις γιατί έχουν αλλάξει οι ανάγκες, θέλεις οι εποχές, εξελκούμεθα, έρχονται τα ρομπότ, δεν ξέρω γιατί, πάντως όλα όσα τρώμε και πίνουμε είναι επιστήμη, όλα θέλουν γνώση.
-Πότε ήρθες στη Μεσσηνία;
Ήρθα το 2009. Εκείνη την εποχή κέρδισα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παρασκευής Καφέ στο Μπρίκι, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στη Γερμανία. 16 χώρες συμμετείχαν. Πρώτα είχα κερδίσει, φυσικά, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Από εκεί και πέρα, μόλις πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα με περίμεναν δύο επαγγελματικές προτάσεις. Η μία ήταν για Αυστραλία και η άλλη «έρχεσαι Costa Navarino, στο χωριό της μαμά σου, να δουλέψεις ως coffee expert για όλο το ξενοδοχείο». Κι έτσι ήρθα στην Costa Navarino. Ήταν σαν να άνοιγα είκοσι δικά μου καταστήματα καφέ. Μεγάλη εμπειρία. Εκπαίδευσα όλο το προσωπικό που ασχολούνταν με την παρασκευή καφέ. Καλές αποδοχές, μεγάλα όνειρα. Δούλεψα τις δύο πρώτες χρονιές εκεί μέχρι που ήρθε η οικονομική κρίση. Πάει η συλλογική σύμβαση εργασίας, πάνε οι συμφωνίες. Πάντως, για μένα η πρώτη εμπειρία ήταν καταπληκτική.
-Άρχισες μια νέα πορεία στην Καλαμάτα. Πώς ξεκίνησες;
Άρχισα να εργάζομαι στα ιδιωτικά ΙΕΚ ως καθηγήτρια, καθώς πήρα την πιστοποίηση του ΕΟΠΕ για εκπαίδευση ενηλίκων, ενώ εδώ και επτά χρόνια είμαι και καθηγήτρια του δημόσιου ΙΕΚ Καλαμάτας.
Κι έτσι, λοιπόν, εδώ και τριάμισι χρόνια μαζί με το σύζυγό μου, που είναι κι αυτός από την Αθήνα, είμαστε στο λιμάνι της Καλαμάτας με αυτή τη μικρή αμιγώς τουριστική επιχείρηση. Εμείς εδώ σερβίρουμε όλη την εμπειρία που έχουμε για το πώς να παρασκευάσεις μια σωστή κούπα καφέ. Έχουμε πολλές βραβεύσεις, κυρίως από ξένους. Δουλεύουμε πάρα πολύ με ξένους. Όλο το τιμ εδώ μιλά αγγλικά. Εγώ να φανταστείς μιλώ αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά, οπότε τον πελάτη τον προσεγγίζουμε στη γλώσσα του, ώστε να μπορέσουμε να του δώσουμε όλη αυτή τη γνώση που έχουμε. Οι πελάτες που έρχονται εδώ είναι εκπαιδευμένοι.
-Η επιλογή του χώρου στο λιμάνι πώς έγινε;
Ήθελα πάντα να κάνω μια επιχείρηση όπου ο κόσμος θα με ψάχνει για να έρθει, κι αυτό, νομίζω, το έχω καταφέρει. Αυτό το σημείο στο λιμάνι, όποτε ερχόμουν Καλαμάτα, μου άρεσε πάντα. Είναι η ψυχολογική βόλτα που κάνουν οι Καλαματιανοί, Τζάμπο- Φιλοξένια, πέρασμα δηλαδή. Η θάλασσα σου φέρνει πελάτες, θέλεις-δε θέλεις.
-Κάτι που παρατήρησα και μάλλον μου άρεσε, είναι η προσφώνηση στους πελάτες, «γλυκούλη». Είναι στοιχείο του καλού καφέ;
Είναι πολύ σημαντικό στον τουρισμό και στην εστίαση, όταν μπαίνει κάποιος κάπου να τον χαιρετήσεις με εγκάρδιο τρόπο και να το κάνεις αληθινά. Τελείωσαν τα ψεύτικα. Εγώ έχω την αίσθηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι γλυκούληδες. Πρέπει να έχουν καλή διάθεση για να πιουν έναν υπέροχο καφέ και να πουν «τι ωραία ξεκινά η μέρα μου». Επίσης, με τα τέλεια προϊόντα που υπάρχουν στη Μεσσηνία σερβίρουμε υπέροχα πρωινά για όποιον θέλει.
-Ένα άλλο θέμα που υπάρχει στην πόλη τα τελευταία χρόνια είναι τα πολλά καφέ που ξεφύτρωσαν. Κάθε γωνιά και ένα. Πες μου τη γνώμη σου…
Αυτό είναι ένα δύσκολο κομμάτι. Πολλοί γονείς λένε στα παιδιά τους: «Δε σπούδασες κάτι, δεν ανοίγεις ένα καφέ;». Δεν ξέρω, αναρωτιέμαι κι εγώ γιατί είναι τόσα πολλά τα σημεία. «Έλα, μωρέ, θα πατήσω ένα κουμπί και θα βγει ένα φλιτζάνι καφές και τελειώσαμε». Δεν είναι έτσι, όμως, τα πράγματα. Θέλει πολλή εκπαίδευση και υπάρχουν φορείς στην Ελλάδα να εκπαιδευτείς σωστά πάνω σε αυτό το κομμάτι. Δεν μπορείς να κάνεις ένα επάγγελμα όταν δεν το γνωρίζεις. Η αγορά δε συγχωρεί λάθη.
-Με άλλους συναδέλφους ή συλλόγους συνεργάζεσαι, ανταλλάσεις απόψεις;
Δύσκολη ερώτηση. Κοίτα, έχουμε συλλόγους εστίασης εδώ στη Μεσσηνία και, μάλιστα, δύο. Πρέπει να τα πας καλά και με τους δύο, πρέπει να είσαι μέλος και στους δύο, εγώ είμαι και στους δύο. Δε λέω τίποτε άλλο.
-Έχουμε πει διάφορα. Να ρωτήσω για τα είδη, τις γεύσεις και τις χώρες του καφέ που υπάρχουν;
Είναι απλό. Εσένα σου αρέσει το παστίτσιο, εμένα τα γεμιστά. Έτσι είναι και οι γεύσεις του καφέ. Οι γεύσεις είναι πάρα πολλές. Σε κάθε χώρα ο καφές βγάζει άλλα αρώματα και γεύσεις αν τον παρασκευάσεις σωστά. Οπότε είναι υποκειμενικό να λες για γεύση, ο καθένας ξέρει τι του αρέσει και τι να ζητήσει, και ιδιαίτερα οι ξένοι που έρχονται. Όσο για τις χώρες που παράγουν καφέ, κορυφαίες είναι η Βραζιλία, το Βιετνάμ, η Κολομβία, η Ινδονησία και η Αιθιοπία.
-Πες μου την άποψή σου για τα παραδοσιακά καφενεία και τον παλιό καφετζή…
Το όνειρό μου στην αρχή ήταν να κάνω ένα παραδοσιακό καφενείο στο χωριό μου, τη Δημητσάνα. Ειλικρινά σού μιλώ, έχει κι εκεί πολύ τουρισμό. Από μικρή θυμάμαι να είμαι στην αυλή να παίζω, όταν πηγαίναμε στο χωριό, και να λέω good morning στους τουρίστες, γιατί δεν καταλάβαιναν ελληνικά. Σέβομαι την παράδοση, αλλά έχουν αλλάξει τα πράγματα. Είμαι έτοιμη να πάω εκεί στον παππούλη να του πω «γλυκούλη μου, πάρε εσύ τη σύνταξή σου κι άσε με εμένα να εξυπηρετήσω παραδοσιακά, αλλά με τις καινούργιες μεθόδους, τον κόσμο». Αν δεν πατάμε καλά στην παράδοση, χάνουμε την ταυτότητά μας.
-Και μια τελευταία ερώτηση: ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και όνειρα;
Θέλω να δω την Καλαμάτα και τη Μεσσηνία να μπαίνουν στον τουριστικό παγκόσμιο χάρτη. Ονειρεύομαι να μην πουλήσουμε τα πάντα στους ξένους, ονειρεύομαι να εξελιχτούν όλες οι επιχειρήσεις, ονειρεύομαι να γυρίσουμε στον πρωτογενή τομέα, να πάμε και στο χωραφάκι, να συνεχίσουμε να παράγουμε ό,τι παράγουμε και να προσπαθήσουμε να βρούμε νέες μεθόδους να τα προβάλουμε όλα αυτά. Ονειρεύομαι και πάντα θα ονειρεύομαι…
Κάπως έτσι κλείσαμε την κουβέντα μας με τη «γλυκούλα» Χριστίνα Κουμπούνη. Δεν ξέρω εσείς που τη διαβάσατε, αλλά εγώ «γλύκανα» λίγο.
Το παραδοσιακό καφενείο
Το καφενείο δεν είναι απλώς ένα μαγαζί που σερβίρει καφέδες. Είναι φιλοσοφία και ταυτόχρονα κομμάτι της ελληνικής παράδοσης. Υπήρξε τόπος συνάντησης και συσπείρωσης σε δύσκολες εποχές. Λειτουργούσε ως εξομολογητήριο ή ψυχοθεραπεία, τότε που οι άνθρωποι ακόμα δεν ήξεραν το ντιβάνι του ψυχαναλυτή, κυρίως, όμως, ήταν, είναι και θα είναι ένα δεύτερο σπίτι, έτοιμο να σε υποδεχτεί κάθε ώρα της μέρας.
Γενικά για τον καφέ
Ο καφές είναι ένα ρόφημα το οποίο κατασκευάζεται από τα καβουρδισμένα και αλεσμένα σπόρια της καφέας (καφεόδεντρο). Έχει αναζωογονητική δράση, η οποία οφείλεται στο βασικό του συστατικό, την καφεΐνη, ένα αλκαλοειδές συστατικό που υπάρχει στους σπόρους των καρπών του. Υπολογίζεται ότι η διαδικασία ετοιμασίας του ροφήματος επαναλαμβάνεται παγκοσμίως πάνω από 400 δισεκατομμύρια φορές το χρόνο. Ημερησίως παράγονται και πωλούνται στην αγορά 7 εκατομμύρια τόνοι καφέ ανά τον κόσμο.
Η ιστορία του καφέ ξεκίνησε στην Αιθιοπία, όπου η καφέα η αραβική (Coffea arabica) μεγάλωνε ως θάμνος. Αρχικά ο καρπός χρησιμοποιούνταν αυτούσιος από τους τοπικούς πληθυσμούς, που είτε τον μασούσαν είτε τον άλεθαν σε μικρούς σβόλους. Η παλαιότερη αξιόπιστη αναφορά στην κατανάλωση καφέ ή στη γνώση καφεόδεντρων εμφανίζεται στα μέσα του 15ου αιώνα, στα μοναστήρια των Σούφι της Υεμένης.
Η δράση του καφέ
Ο καφές είναι ένα συνηθισμένο βοήθημα για την πολύωρη μελέτη. Η πιο γνωστή επίδρασή του αφορά στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Σε λογικές ποσότητες, ο καφές βελτιώνει τις πνευματικές ικανότητες, καθώς προκαλεί εγρήγορση. Ο βασικός λόγος είναι ότι περιέχει καφεΐνη, ένα αλκαλοειδές που δρα ως τονωτικό. Για αυτό το λόγο ο καφές συνήθως καταναλώνεται τις πρωινές ώρες ή κατά τη διάρκεια της εργασίας. Περισσότερο ευαίσθητα στη δράση της καφεΐνης είναι τα άτομα τρίτης ηλικίας, ειδικά όσον αφορά στον ύπνο. Αντίθετα, τα παιδιά δεν είναι πιο ευάλωτα από τους ενηλίκους, σε μικρές δόσεις καφέ. Συχνά, μαθητές και φοιτητές διατηρούν την προσοχή τους στο πολύωρο διάβασμα που απαιτούν οι εξετάσεις με τη βοήθεια του καφέ.
Στον ανθρώπινο εγκέφαλο η καφεΐνη προκαλεί αγγειοσυστολή, ενώ στα περιφερειακά αγγεία, διαστολή. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαία η χρήση της σε αρκετά φάρμακα για την καταπολέμηση της ημικρανίας.
Υπερβολική κατανάλωση καφέ είναι δυνατό να προκαλέσει νευρικότητα, άγχος και αϋπνία. Στα περισσότερα άτομα, η οριακή ποσότητα αντιστοιχεί με κατανάλωση 600 mg καφεΐνης την ημέρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο καφές μπορεί σε υψηλές ποσότητες (άνω των 5 γραμμαρίων καφεΐνης) να προκαλέσει δηλητηρίαση, γνωστή με την ονομασία καφεϊνισμός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρο κώμα.
Μπορεί να παρατηρηθεί εθισμός στον καφέ, όχι όμως λόγω της καφεΐνης, αλλά εξαιτίας ενός άλλου συστατικού του, της μεθυλοξανθίνης.
Προς αποφυγή των συμπτωμάτων της επίδρασης της καφεΐνης, υπάρχει ο ντεκαφεϊνέ. Είναι καφές από τον οποίο, με συμπληρωματική επεξεργασία, έχει αφαιρεθεί η καφεΐνη.
Του Κώστα Δεληγιάννη
