Απόστολε, πώς είναι να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα του 2025;
Αλήθεια, τι κρύβεται πίσω από την κατάκτηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου, σε ένα άθλημα όπως η κολύμβηση, στο οποίο η Ελλάδα έχει να αποσπάσει αντίστοιχο σε πισίνα από το 1896;
Είναι το καθημερινό άγχος να κατακτάς όλο και πιο απαιτητικούς στόχους, είναι η πίεση να πηγαίνουν όλα βάσει προγράμματος και η επίτευξη της καλύτερης δυνατής εμφάνισης την ημέρα των αγώνων. Πράγματα με τα οποία ένας πρωταθλητής κολύμβησης έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος μέχρι να καταφέρει να πιάσει το στόχο και να επιβραβευθεί με την άνοδό του στο βάθρο. Όπως έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, στους οποίους έλαβε μέρος ο πρωταθλητής Απόστολος Χρήστου. Παρότι κουβαλά στις «αποσκευές» του δεκάδες διακρίσεις, με μεγάλη εμπειρία στις κούρσες που αγωνίζεται, στο αγώνισμα των 100 μέτρων υπτίου έχασε το μετάλλιο μόλις για 2 εκατοστά του δευτερολέπτου! Όμως, δε στάθηκε εκεί, καθώς δύο μέρες αργότερα αγωνίστηκε στα 200 μέτρα ύπτιο τερματίζοντας δεύτερος και κατακτώντας το πολυπόθητο ασημένιο μετάλλιο!
«Μέσα σε λίγες ημέρες βρέθηκα από την κόλαση στον Παράδεισο» ήταν μία από τις πρώτες δηλώσεις του εκείνες τις μέρες.
Σήμερα ο Απόστολος Χρήστου συνεχίζει την εντατική προπόνηση, θέτοντας ακόμα μεγαλύτερους στόχους. Έχοντας επιλέξει μαζί με τον προπονητή του Παναγιώτη Βελέντζα να βρεθούν στην Καλαμάτα για τη διεξαγωγή μέρους των προπονήσεών του, μαζί με την εξίσου κορυφαία αθλήτρια Άννα Ντουντουνάκη, μιλά στο «Θάρρος» για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το αθλητικό του μέλλον.
Ο λόγος στον ίδιο:
-Ήταν η Ολυμπιάδα του Παρισιού ορόσημο για την αθλητική σου πορεία μέχρι σήμερα ή ξεχωρίζεις κάποια άλλη μέσα στα χρόνια;
Σίγουρα η περσινή ήταν χρονιά ορόσημο, αφού μετά το 2022 ήταν η καλύτερη χρονιά της καριέρας μου. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, με αποκορύφωμα το Παρίσι και το ολυμπιακό μετάλλιο, σίγουρα είναι η κορυφαία στιγμή μου μέχρι στιγμής.
-Πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και τις στιγμές που δεν πάνε όλα βάσει προγράμματος, όπως, για παράδειγμα, το περσινό καλοκαίρι στο Παρίσι;
Χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία εκείνη τη στιγμή για να μπορέσεις να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου και τη δύσκολη κατάσταση. Καλώς ή κακώς, όταν έχεις έναν στόχο στο μυαλό σου και τον χάνεις για τόσο λίγο, σίγουρα υπάρχει απογοήτευση, αδειάζεις συναισθηματικά, νιώθεις ότι οι ελπίδες σου τελειώνουν. Αυτό συμβαίνει, γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι κάθε χρόνο, οπότε δεν έχεις πολλές ευκαιρίες για να κατακτήσεις ένα τέτοιο μετάλλιο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας μου στο χώρο του πρωταθλητισμού αυτά τα μικρά μαθήματα που έπαιρνα από κάθε αποτυχία, κάθε εμπόδιο, αλλά και κάθε δυσκολία, συνοψίστηκαν εκείνη την εβδομάδα στο Παρίσι. Έτσι όπως είχα μάθει να αντιμετωπίζω κάθε δυσκολία και να μην τα παρατάω, ώστε την επόμενη μέρα να επιστρέφω και να προσπαθώ ξανά, έτσι και στο Παρίσι σκέφτηκα ότι πρέπει να σηκωθώ ξανά και να προσπαθήσω στην επόμενη ευκαιρία που έχω. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν εγκατέλειψα: είχα άλλη μια ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκα στα 200 μέτρα.

-Όπως το βίωσες, δηλαδή, ήταν από τις πιο έντονες στιγμές σου ανάμεσα στους αγώνες των τελευταίων χρόνων; Ακόμα και για όσα σου δίδαξε τουλάχιστον…
Σίγουρα, γιατί ήταν πολύ μεγάλη η εναλλαγή των συναισθημάτων. Από την ημέρα του τελικού στα 100 μέτρα ύπτιο, που ήμουν απογοητευμένος και άδειος συναισθηματικά, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και δεν ήθελα να μου μιλήσει κανείς, γιατί δεν ήθελα να ακούσω τίποτα, μιας και είχα χάσει αυτό το στόχο για πολύ λίγο, δύο μέρες μετά πραγματικά συνέβη κάτι τόσο «αντίθετο» με τα συναισθήματα που είχα. Ήταν πραγματικά κάτι που ούτε φανταζόμουν. Ακόμα και όταν σκεφτόμουν ότι θέλω να κατακτήσω ολυμπιακό μετάλλιο δεν το είχα έτσι στο μυαλό μου, οπότε ήρθε «αντίστροφα», γι’ αυτό και είναι πολύ έντονη στιγμή, η πιο έντονη.
-Κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα της διαδρομής σου μέχρι και σήμερα, υπήρξε κάτι που να σε απογοήτευσε ώστε να κάνεις δεύτερες σκέψεις όσον αφορά στο μέλλον σου στο κολύμπι;
Υπήρχαν κάποιοι τραυματισμοί οι οποίοι με άφησαν λίγο πίσω. Πιο παλιά βέβαια, όταν ήμουν πιο μικρός, και τα επόμενα χρόνια, όσο μεγάλωνα, έπαιξε ρόλο η ρουτίνα, που με κούραζε πάρα πολύ, γιατί είναι μια διαδρομή η οποία είναι κάποιες φορές μονότονη. Ταυτόχρονα, είναι η καθημερινή προσπάθεια ότι πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να είσαι κάθε μέρα στην προπόνηση στην ώρα σου και να προσπαθείς να βελτιώνεσαι. Ουσιαστικά φέρνουμε τον εαυτό μας σε δύσκολη θέση για να βελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι μέσα από την κούραση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην προπόνηση.
Από εκεί και πέρα, είναι και οι αποτυχίες που έρχονταν σε κορυφαίες διοργανώσεις. Υπήρχαν ολόκληρες χρονιές που δεν έκανα ατομικό ρεκόρ, δεν κατακτούσα κάποιο μετάλλιο, ήμουν εκτός τελικού. Οπότε όλα αυτά ήταν στιγμές που έπρεπε να επιστρέψω πάλι πιο δυνατός, να μην το βάλω κάτω, γιατί πάντα σκεφτόμουν ότι έχω προσπαθήσει πάρα πολύ και είναι κρίμα για μια δύσκολη στιγμή και μια αποτυχία να το αφήσω όλο αυτό να πάει χαμένο.
-Φαντάζομαι ότι στους στόχους σου πλέον είναι και ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Όσον αφορά στη διαδρομή μέχρι να φτάσεις σε αυτό, ποιες θα έλεγες ότι είναι οι μικρές καθημερινές προσωπικές σου «νίκες»;
Μέσα από την καθημερινότητα, με τις αντιξοότητες που υπάρχουν και οτιδήποτε μας συμβαίνει, είτε αυτό αφορά στον αθλητή είτε στον άνθρωπο, θεωρώ πως είναι μικρά μαθήματα τα οποία βοηθούν την επόμενη φορά να είμαστε πιο προετοιμασμένοι, πιο ψύχραιμοι και να έχουμε την εμπειρία να διαχειριστούμε την κατάσταση καλύτερα.
Από εκεί και πέρα, η πειθαρχία και η υπομονή είναι τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται σε μια κατάσταση έντονη συναισθηματικά, για να μπορέσεις να τη διαχειριστείς και να πας παρακάτω.
-Πώς είναι να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα του 2025; Υπάρχουν επαρκείς υποδομές, αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό, για να διευκολύνουν σε όσα απαιτούνται για αυτό το είδος αθλητισμού;
Η αλήθεια είναι πως στο ΟΑΚΑ η κατάσταση έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Έχει γίνει τεράστια προσπάθεια και υπάρχουν μεγάλες αλλαγές. Αυτό έχει φέρει το ΟΑΚΑ να είναι πλέον σε πολύ καλή κατάσταση. Εγώ κολυμπάω δέκα χρόνια εκεί και έχει αλλάξει πραγματικά εμφάνιση.
Από εκεί και πέρα, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν προβλήματα στη συντήρηση και λειτουργία των κολυμβητηρίων, που είναι μια κατάσταση πολυδάπανη για τον κάθε Δήμο. Αυτό αφορά και στη θέρμανσή του το χειμώνα, οπότε έχει μια λογική να υπάρχουν προβλήματα και να κλείνουν πισίνες, το οποίο είναι και στενάχωρο.
Σε κάθε περίπτωση, κι αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα, ενώ είναι δυσκολίες οι οποίες πρέπει να μας κάνουν δυνατούς με ό,τι έχουμε τώρα: εγώ δεν έχω μάθει στη ζωή μου να παραπονιέμαι και να το βάζω κάτω ψάχνοντας δικαιολογίες. Πάντα βρίσκαμε λύση με τον προπονητή μου, είτε εύκολη είτε δύσκολη, κοιτούσαμε τις επιλογές μας και πορευόμασταν με αυτές.
Όσον αφορά στους συνεργάτες (ανθρώπινο δυναμικό), υπάρχει η πρωτοβουλία με τον προπονητή μου να φτιάξουμε μια ομάδα -πέρα από αυτά που παρέχει η ομοσπονδία ή το κράτος-, να βρούμε συνεργάτες και να έχουμε μια πλήρη και δυνατή ομάδα, για να μπορούμε να έχουμε μια σφαιρική εικόνα για όλες τις πτυχές της προσπάθειας που κάνουμε.
-Πώς είναι να επιστρέφεις στην Καλαμάτα για τις προπονήσεις σου;
Πρώτη φορά είχαμε έρθει το 2016 πριν από την πρώτη μου συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ έχω έρθει άλλες δύο φορές έκτοτε, κι αυτή είναι η τέταρτη. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ η Καλαμάτα, συνδυάζει ένα πολύ όμορφο τοπίο με θάλασσα και βουνό. Όταν ο καιρός είναι ωραίος, πραγματικά είναι απίστευτη η πόλη, μου αρέσει πάρα πολύ. Τώρα που έχει γίνει και ανακαίνιση στο κολυμβητήριο, είναι πάρα πολύ όμορφο. Γενικότερα, είναι πολύ όμορφο το κλίμα και αυτό μας φτιάχνει την ψυχολογία.
-Ποιοι είναι οι επόμενοι άμεσοι στόχοι σου;
Φέτος είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Σιγκαπούρη. Είναι ο πρώτος στόχος μετά το Παρίσι. Πρώτα απ’ όλα θέλω να είμαι υγιής και σε πολύ καλό αγωνιστικό επίπεδο. Να βρεθώ σε όσο περισσότερους τελικούς μπορώ στα αγωνίσματα που θα κολυμπήσω και να κάνω μια κούρσα χωρίς λάθη: να διαχειριστώ σωστά την κατάσταση και τη στρατηγική μου, δηλαδή, να ελέγξω πράγματα που είναι στο χέρι μου. Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα είναι καλό, εάν έχω κάνει εγώ την προσπάθειά μου σωστά.
Του χρόνου διεξάγεται το Ευρωπαϊκό, ενώ σε δύο χρόνια είναι πάλι το Παγκόσμιο και σε τριάμισι χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λος Άντζελες.

Ο Απόστολος Χρήστου…
Γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1996 στην Πετρούπολη και ξεκίνησε να ασχολείται με την κολύμβηση στην ηλικία των 7 ετών. Μέχρι σήμερα έχει κερδίσει 33 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας και κατέχει 20 πανελλήνια ρεκόρ, ενώ έχει κατακτήσει συνολικά 10 μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.
Πέραν των αθλητικών του διακρίσεων, είναι απόφοιτος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Της Χριστίνας Μανδρώνη