Στην αρνητική επικαιρότητα ήρθε ξανά το Πολυλίμνιο εξαιτίας του τραγικού γεγονότος της Κυριακής, όταν έχασε τη ζωή του ένας 21χρονος έπειτα από βουτιά σε λίμνη. Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο του 2016 ο θάνατος μιας 24χρονης, όταν χτυπήθηκε από πέτρα που έφυγε από ψηλά και τη χτύπησε στο κεφάλι.
Το «Θάρρος» μίλησε με τον Χρήστο Συκά, από τη Χαραυγή, ο οποίος το 1993 μαζί με φίλους του από το χωριό αποφάσισαν να εξερευνήσουν το Πολυλίμνιο, καθώς μέχρι τότε μόνο ένα μικρό μέρος του ήξεραν οι άνθρωποι της περιοχής.
Έκτοτε άλλαξαν πολλά, με το Πολυλίμνιο να έχει γίνει ένα από τα γνωστότερα σημεία της Μεσσηνίας και καθημερινά να φτάνουν εκεί εκατοντάδες επισκέπτες.
Το ζήτημα είναι, όμως, εάν θα πρέπει, και πώς, να παραμείνει ανοιχτό στο κοινό, αν και δύσκολα κάποιος, ακόμα και να θέλει, μπορεί να αποκλείσει μια τόσο μεγάλη έκταση.
Ο κ. Συκάς, λοιπόν, ως γνώστης της περιοχής, μας είπε τη γνώμη του, κάνοντας τη δική του πρόταση για το μέλλον της. Ξεκινώντας, λοιπόν, την ιστορία, μας είπε ότι το 1993 μια ομάδα νέων αποφάσισε να κάνει μια βόλτα στο φαράγγι του Πολυλιμνίου, αφού είχαν ακούσει πολλά στο χωριό. Μέχρι τότε για τους ανθρώπους της Χαραυγής γνωστές ήταν μόνο δύο λίμνες, η Μαυριλίμνα και η Μαυρόλιμνα, στις οποίες εδώ και λίγα χρόνια φτάνει ο δρόμος.
Την πρώτη μέρα αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω, αφού η βλάστηση ήταν οργιώδης, παντού υπήρχαν βάτα και δεν είχαν μαζί τους εργαλεία. Όταν επέστρεψαν, κατάφεραν σιγά σιγά με τα εργαλεία να μπουν στο φαράγγι και έπειτα από ώρες αντίκρισαν το υπέροχο, όπως το χαρακτήρισε, θέαμα της Κάδης.
Αφού έμαθαν το φαράγγι, προσπάθησαν να δουν τι μπορούν να κάνουν για την αξιοποίησή του. Έτσι, η τότε Κοινότητα Χαραυγής, το 1994, όταν ο ίδιος ήταν αντιπρόεδρος, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα περιηγητικό μονοπάτι. Φτιάχτηκαν οι πρώτες σκάλες στον καταρράκτη, μπήκαν τα πρώτα σχοινιά, δημιουργήθηκε μια γέφυρα ώστε να μπορεί ο κόσμος να περνά από τη μια λίμνη στην άλλη κ.λπ., ενώ διεξήχθη και η πρώτη εκδήλωση.
Στη συνέχεια ήρθε ο Καποδιστριακός Δήμος Βουφράδων, στον οποίο εντασσόταν και το Πολυλίμνιο, με την τότε Δημοτική Αρχή να βλέπει πιο ζεστά το θέμα, όπως μας είπε. Μάλιστα, γυρίστηκε ένα ντοκιμαντέρ, που σκηνοθέτησε ο Σάκης Μανιάτης, το οποίο και αναδείκνυε την ομορφιά του Πολυλιμνίου. Κάπου εκεί άρχισε το σημείο να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό, ενώ η απογείωση για το Πολυλίμνιο ήταν όταν εικόνες του και βίντεο αναρτήθηκαν στο ίντερνετ.
Τι δεν πήγε καλά και τι πρέπει να γίνει πλέον
Σε ερώτηση προς τον κ. Συκά για το πώς του φαίνεται η διαχείριση μέχρι σήμερα και αν έχει δει ο ίδιος κάποια λάθη, μας απάντησε ότι το Πολυλίμνιο έγινε παντού γνωστό, όμως δεν υπήρξε η απαιτούμενη αρωγή από την Πολιτεία. Ο ίδιος θεωρεί ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας Φορέας Διαχείρισης για το συγκεκριμένο φαράγγι, που πρώτα από όλα θα το προφυλάσσει από τους επισκέπτες…
Προφύλαξη από τους επισκέπτες…
«Να το προφυλάσσει από τους επισκέπτες;» ήταν η απορία μας. Ναι, μας είπε ο κ. Συκάς, εξηγώντας ότι όπου πάτησε ανθρώπινο πόδι, το φυσικό κάλλος καταστράφηκε. Κατά τον ίδιο, ο εν λόγω Φορέας θα πρέπει να απαγορεύσει αρχικά να πλησιάζει αυτοκίνητο. Άνετα, όπως είπε, ο Δήμος Μεσσήνης, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου, θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει θέσεις παρκινγκ πριν από την είσοδο του χωριού και έτσι ο επισκέπτης, μέσα από ένα καλντερίμι, που μάλιστα έχει οριοθετηθεί και είναι μόλις 202 μέτρων, να φτάνει περπατώντας στο Πολυλίμνιο, περνώντας κι από το χωριό, κάτι που θα ήταν επίσης καλό.
Ο ίδιος πιστεύει ότι η Πολιτεία θα πρέπει «να σκύψει» πάνω από αυτή την περιοχή, να κάνει μια ολοκληρωμένη διαχείριση, κι έτσι και η περιοχή να καρπωθεί και το σημείο να προστατευτεί. Κατά τη γνώμη του, αν δημιουργηθεί ο Φορέας, θα μπορούσαν να υπάρχουν εκεί οδηγοί που γνωρίζουν καλά το σημείο και να δίνουν οδηγίες και πληροφορίες στους επισκέπτες.
Πρόσθεσε, δε, ότι υπάρχουν συνολικά 27 λίμνες, με τον κόσμο να γνωρίζει το πολύ πέντε, ενώ το φαράγγι ξεκινά από τη Χαραυγή και φτάνει στου Τζάνε.
Τα δύο τραγικά γεγονότα
Όσο για τα δύο δυστυχήματα που έγιναν στο σημείο, ο κ. Συκάς μάς είπε ότι η απροσεξία και η αφέλεια τα προκαλούν. Προφανώς έχει σημασία και το νεαρό της ηλικίας και ειδικά στην περίπτωση του νεαρού, ανέφερε ότι «σκαρφάλωσε σε ένα σημείο από το οποίο κανείς δεν είχε πέσει για βουτιά, ούτε κανείς μέχρι τότε ήξερε τι είναι από κάτω, έτσι είχαμε αυτή την τραγική κατάληξη».
Όσο για την περίπτωση της κοπέλας, μας είπε ότι «εκείνη την ημέρα είχε αρχίσει μια κατολίσθηση από εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα, που ακουγόταν από μακριά, έτσι θα έπρεπε αυτή η παρέα να προσπαθήσει να προστατευτεί σε ένα ασφαλές σημείο και όχι να μένουν εκεί».
Είναι, τελικά, επικίνδυνο;
Τέλος, ζητήσαμε από τον Χρήστο Συκά να μας απαντήσει αν θεωρεί το Πολυλίμνιο επικίνδυνο για έναν επισκέπτη. Μας απάντησε, λοιπόν, ότι πρόκειται για ένα φαράγγι, ενώ όλα τα φαράγγια του κόσμου έχουν ένα βαθμό δυσκολίας και όποιος πηγαίνει εκεί, θα πρέπει να προσέχει. Πρόσθεσε δε ότι σε όλα τα φαράγγια έχουν σημειωθεί δυστυχήματα. Γι’ αυτό στο σημείο υπάρχουν πινακίδες που αναγράφουν ότι όποιος μπαίνει στο χώρο, το κάνει με δική του ευθύνη.
Κλείνοντας συνέστησε, όποιος το επισκέπτεται, να είναι πάρα πολύ προσεκτικός.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
