Ο Πρόεδρος του Βλάση Γιάννης Λεντούδης «τρόμαξε» το Δημοτικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος του Βλάση Γιάννης Λεντούδης «τρόμαξε» το Δημοτικό Συμβούλιο

Λιποθύμησε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης
 
Στα όριά τους με την εγκληματικότητα οι κάτοικοι των χωριών της Μεσσήνης
 
 «Πάγωσε» το Δημοτικό Συμβούλιο Μεσσήνης, όταν λίγα λεπτά μετά τις 9.00 το βράδυ ο πρόεδρος του Βλάσση, Γιάννης Λεντούδης, έπεσε στο έδαφος από την καρέκλα που καθόταν. Άμεσα κλήθηκε στο χώρο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, με το οποίο ο κ. Λεντούδης διακομίσθηκε, με υψηλή πίεση, στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Όπως ήταν φυσικό προκλήθηκε μεγάλη αναστάτωση και ο πρόεδρος κ. Κοτταρίδης διέκοψε τη συνεδρίαση για 15 λεπτά.
Ο κ. Λεντούδης συνήλθε κατά τη διάρκεια της διακομιδής του στο νοσοκομείο και, όπως ενημερωθήκαμε, αναρρώνει στο σπίτι του χωρίς να διατρέχει κίνδυνο. Από την πλευρά μας, να του ευχηθούμε περαστικά…
Μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα ο ίδιος είχε τοποθετηθεί στο Σώμα, εκφράζοντας για ακόμα μια φορά την αγωνία του για την κατάσταση που επικρατεί στα χωριά της Μεσσηνίας, καθώς βρίσκονται στο έλεος εγκληματιών και κλεφτών. Όπως έκανε γνωστό, λίγες μέρες πριν ο ίδιος υπήρξε ξανά, την τρίτη συγκεκριμένα, θύμα κλοπής στο σπίτι του, εκφράζοντας μάλιστα την αγανάκτησή του, καθώς το θέαμα που αντικρίζει κάθε φορά είναι τραγικό και σε ψυχολογικό επίπεδο.
Επισήμανε, δε, ότι στην κοινότητά του είναι καθημερινά πλέον τα κρούσματα, λέγοντας ότι δεν ξέρει πλέον τι να κάνει και «κρούοντας» τον κώδωνα προς την Πολιτεία, ότι οι κάτοικοι των χωριών βρίσκονται ένα βήμα πριν πάρουν το… «νόμο» στα χέρια τους.
Ο δήμαρχος Μεσσήνης συμφώνησε ότι υπάρχει σημαντική έλλειψη ανδρών στα Σώματα Ασφαλείας, λέγοντας επίσης ότι καθημερινά καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια. Κλείνοντας την τοποθέτησή του στο Σώμα ο κ. Λεντούδης ανέφερε ότι δεν αισθανόταν καλά και ζήτησε, μάλιστα, να προηγηθεί θέμα που αφορούσε την κοινότητά του, για να αποχωρήσει, κάτι που έγινε δεκτό από τον κ. Κοτταρίδη. Όμως, λίγα λεπτά αργότερα συνέβη το λιποθυμικό επεισόδιο που προαναφέραμε, το οποίο ευτυχώς ήταν σύντομο και περαστικό…
 
Του Κώστα Γαζούλη