Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες αναβάθμισης και επέκτασης του βιολογικού καθαρισμού Καλαμάτας, κατόπιν συμβάσεως που υπεγράφη στις 9 Ιουλίου 2013, ύψους 4.179.700 ευρώ πλέον ΦΠΑ, μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης – Αποχέτευσης Καλαμάτας και της αναδόχου εταιρείας «Μεσόγειος Α.Ε.».
Ο συμβατικός χρόνος κατασκευής του έργου ανέρχεται σε 12 μήνες, περίοδος που ενδέχεται να παραταθεί λίγο λόγω των πολλών βροχοπτώσεων. Το έργο είχε δημοπρατηθεί στις 19 Νοεμβρίου 2012 με το σύστημα μελέτη – κατασκευή, η δε οριστική μελέτη ολοκληρώθηκε από τον ανάδοχο.
Το έργο έχει ενταχθεί, κατόπιν αιτήματος της ΔΕΥΑΚ για χρηματοδότηση, στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτικής Ελλάδος – Πελοποννήσου – Ιονίων Νήσων 2007-2013» από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, με προϋπολογισμό 4.265.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Η ΔΕΥΑΚ συμμετέχει – βάσει της συμβάσεως – με το ποσό των 413.518,64 ευρώ, το οποίο προέρχεται από ίδιους πόρους, για εργασίες που δεν είναι επιλέξιμες από το ΕΠ ΔΕΠΙΝ.
Όταν το έργο αυτό ολοκληρωθεί, θα βελτιωθεί σημαντικά η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Καλαμάτας, με προφανείς τις ωφέλειες για το φυσικό περιβάλλον στην ξηρά και τη θάλασσα, για τους θαλάσσιους οργανισμούς, καθώς και για τον άνθρωπο. Επίσης, θα αυξηθεί η δυναμικότητα των εγκαταστάσεων από 80.000 ισοδύναμους κατοίκους σε 120.000 ισοδύναμους κατοίκους.
ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ
Μέσω του έργου αυτού, γίνεται επέκταση στις μονάδες οι οποίες είναι ανεπαρκείς και αντικατάσταση του εξοπλισμού ο οποίος έχει ξεπεράσει το όριο ζωής του. Επιπρόσθετα, αναβαθμίζεται η μονάδα αερόβιας χώνευσης (δεξαμενή αερισμού της εργολαβίας του 1984) και οι δεξαμενές πρωτοβάθμιας καθίζησης, ώστε το έργο να μπορεί να λειτουργήσει ως συμβατικό σύστημα με πρωτοβάθμια καθίζηση και αερόβια σταθεροποίηση της παραγόμενης πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας ιλύος και όχι ως σύστημα παρατεταμένου αερισμού όπως αναγκαστικά λειτουργεί σήμερα (χωρίς πρωτοβάθμια καθίζηση και χώνευση ιλύος) με δυναμικότητα επεξεργασίας 80.000 ισοδυνάμων κατοίκων.
Τα λύματα εισέρχονται στο αντλιοστάσιο αρχικής ανύψωσης και στο έργο που εκτελείται, περιλαμβάνεται η περιορισμένης έκτασης συντήρηση τόσο του δομικού μέρους όσο και του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού.
Από το αντλιοστάσιο αρχικής ανύψωσης τα λύματα οδηγούνται διαδοχικά στις δυο νέες μονάδες εσχάρωσης. Η παλαιά εσχάρωση θα μετατραπεί σε μονάδα πρώτης βαθμίδας εσχάρωσης, θα γίνει αποξήλωση του εξοπλισμού και εγκατάσταση νέου. Στην μονάδα θα εγκατασταθούν, επίσης, τα θυροφράγματα απομόνωσης, κοχλίας μεταφοράς και συμπύκνωσης εσχαρισμάτων, οι κάδοι αποκομιδής και το σύστημα απόσμησης του κτηρίου. Κατάντη της πρώτης βαθμίδας εσχάρωσης κατασκευάζεται νέα μονάδας λεπτοεσχάρωσης.
Αυτή θα εδρεύει σε νέο κτήριο επιφάνειας περίπου 100 τετρ. μέτρων, στο οποίο θα υπάρχουν δύο κανάλια πλάτους 0,80 μέτρων στα οποία θα εγκατασταθούν δύο αυτόματες λεπτοεσχάρες και ένα κανάλι παράκαμψης με χειροκαθαριζόμενη εσχάρα. Στη μονάδα θα εγκατασταθούν, επίσης, τα θυροφράγματα απομόνωσης, κοχλίας μεταφοράς και συμπύκνωσης εσχαρισμάτων, οι κάδοι αποκομιδής και το σύστημα απόσμησης του νέου κτιρίου.
Μετά την λεπτοεσχάρωση τα λύματα θα οδηγούνται στη νέα μονάδα μέτρησης παροχής και εξάμμωσης. Για την τροφοδοσία των λυμάτων στις μονάδες επεξεργασίας κατάντη της εξάμμωσης-απολίπανσης, εκσυγχρονίζεται το υπάρχον αντλιοστάσιο ενδιάμεσης ανύψωσης, στο οποίο αντικαθίσταται όλος ο Η/Μ εξοπλισμός.
Τα αντλούμενα λύματα εξέρχονται από τους καταθλιπτικούς αγωγούς των αντλιών και καταλήγουν στο θάλαμο μερισμού του υφιστάμενου μεριστή παροχής των πρωτοβάθμιων καθιζήσεων. Από εκεί τα λύματα υπερχειλίζουν μέσω δύο ρυθμιζόμενων υπερχειλιστών σε κάθε πλευρά και έτσι ισοκατανέμονται εντός των δύο καναλιών, που οδηγούν στα δύο φρεάτια τροφοδοσίας των ανασκευασμένων δεξαμενών πρωτοβάθμιων καθιζήσεων.
Από τις δύο δεξαμενές πρωτοβάθμιας καθίζησης, τα λύματα οδηγούνται στις αντίστοιχες οξειδωτικές τάφρους, τύπου Carousel, στις οποίες διενεργείται η νιτροποίηση και απονιτροποίηση και η οξείδωση του οργανικού φορτίου.
Από την έξοδο των δύο οξειδωτικών τάφρων το ανάμεικτο υγρό οδηγείται στην μονάδα τελικής καθίζησης, όπου διαχωρίζεται η λάσπη από τα επεξεργασμένα λύματα. Υπάρχουν πέντε (5) δεξαμενές τελικής καθίζησης, τρεις στην 1η και δύο στη 2η γραμμή βιολογικής επεξεργασίας.
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
