Η παρέμβαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, στο Αναπτυξιακό Συνέδριο που διεξήχθη χθες και προχθές στην Τρίπολη, ήταν έντονα φορτισμένη από τη δήλωσή του στην Πάτρα περί αρμονικής συνύπαρξης του ΠΟΠ “Ελιά Καλαμάτα” και της “ελιάς Καλαμάτας”.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΜΕΠΟΠ, Θανάσης Μαυρούλης, αντέδρασε στην ομιλία του υπουργού και προσπάθησε να καταθέσει τις απόψεις του. Ο τρόπος, όμως, που αντιμετωπίστηκε από τους ακροατές της ημερίδας δεν ήταν και ο πλέον πολιτισμένος.
Με αφορμή το συγκεκριμένο επεισόδιο είχαμε μια σύντομη συνομιλία χθες με τον κ. Μαυρούλη.
-Κύριε Μαυρούλη, γιατί η χθεσινή σας (σ.σ. προχθεσινή) παρέμβαση στο συνέδριο έγινε με τόσο προβληματικό τρόπο;
Προβληματικό είναι το λιγότερο! Θα έλεγα ότι παραλίγο να μας λιντσάρουν, χωρίς καμιά παρέμβαση από την πλευρά των οργανωτών. Οι αντιδράσεις προήλθαν από πολίτες που θεωρώ ότι δεν είχαν καμία σχέση με την ελιά. Να μείνουμε, όμως, στην ουσία της ερώτησης: Όσα έγιναν, εξηγούνται από έναν και μόνο λόγο: Είμαστε οι μοναδικοί που μπορούσαν, καλώς ή κακώς, να αμφισβητήσουν το σχέδιο που μαγειρεύει το ΥΠΑΑΤ με τη βοήθεια και τοπικών δυνάμεων.
Έπρεπε, λοιπόν, το θέμα της ελιάς ΠΟΠ Καλαμάτας να περάσει κατά το δυνατό απαρατήρητο. Να πέσει πέπλο σιγής. Γι’ αυτό στις ομιλίες τους όλοι οι υπουργοί, μέσα κι αυτός των Εξωτερικών (σ.σ. ο Γ. Κατρούγκαλος), παρά τη δημόσια συζήτηση της προηγούμενης βραδιάς, αγνόησαν το θέμα. Ακόμα και ο κ. Κόκκαλης, ενώ ανέφερε στην ομιλία του όλα τα προϊόντα της Πελοποννήσου, δεν ανέφερε καν την ύπαρξη, όχι μόνο της ΠΟΠ Καλαμάτας, αλλά και της ποικιλίας Καλαμών.
Η σιωπή αυτή, όμως, ήταν πολιτικά απαράδεκτη, προκλητική και προσβλητική για την Πελοπόννησο. Η μόνη Περιφέρεια με προγενέστερα δικαιώματα στην οποία δε δημοσιοποιούν όλα τα στοιχεία και φέρνουν στο συνέδριο την απόφαση που είχαν πάρει και την οποία είχαν ανακοινώσει πομπωδώς σε συνέδριο άλλης Περιφέρειας με ενδιαφερόμενους φορείς για την κατάργηση της ΠΟΠ. Θεωρήσαμε απαραίτητο να υπερασπίσουμε κατάλληλα την τιμή και τα δικαιώματα της Πελοποννήσου και ιδιαίτερα εκείνα της Μεσσηνίας. Αυτό μάλλον δεν άρεσε!.
-Πώς κρίνετε την τοποθέτηση του κ. Αποστόλου;
Συνέχεια και διεύρυνση της πελατειακής πολιτικής του υπουργείου και της τοπικής αυτοδιοίκησης που επί 24 χρόνια, ενώ έλεγαν “ναι” σε όλους, επιδίωκαν, παράλληλα, τη συρρίκνωση της μεσσηνιακής παραγωγής και την απομόνωση των Μεσσηνίων. Εκείνων που ήθελαν να αξιοποιήσουν την ονομασία. Πέντε γάτοι, με αυτούς θα ασχοληθούμε, κόμπαζαν!
Γι’ αυτό πρώτα τροποποίησαν την ονομασία Ελιά Καλαμάτας σε εμπορική. Ύστερα επέτρεψαν την έγκριση του προγράμματος της ΠΕΜΕΤΕ για να διαβεβαιώσουν τις παγκόσμιες αγορές ότι πράγματι η ονομασία έγινε εμπορική, κρύβοντας για 14 μήνες την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Κι αφού τους τράβηξαν τα αυτιά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο κ. υπουργός δηλώνει στην Πάτρα ότι τους κορόιδευε όλους και θα επικυρώσει την εμπορική φύση της ονομασίας.
Στο συνέδριο της Τρίπολης απέφυγε να απαντήσει, αν την απόφαση αυτή την υπόγραψε, αλλά ούτε και είπε ότι είναι υπό συζήτηση. Λείπει, όμως, η συναίνεση των Μεσσηνίων.
Έκανε, όμως, και κάτι άλλο. Σκέφτηκε ότι πρέπει να αρχίσει μια συζήτηση για να κερδηθεί χρόνος, ώστε να λήξει η προθεσμία προσφυγής. Πρέπει να ανοίξει, λοιπόν, μια διαβούλευση όσο περισσότερο μακρόχρονη. Εξ ου το σημαντικό βήμα προς τα εμπρός: θα προτείνουμε στους Μεσσήνιους ότι θα τους χαρίσουμε τόνους τις χρωματιστές χάντρες… Ύστερα μπορεί και να βρεθεί κάποιος, με κανένας καράβι ελιές, έτοιμος να υπογράψει.
-Ποιες είναι οι επιπτώσεις από την απόφαση;
Η τροποποίηση της “Ελιά Καλαμάτας” σε εμπορική υποβαθμίζει την ονομασία στην ευρωπαϊκή αγορά 500 εκατομμυρίων καταναλωτών, όπου σήμερα προστατεύεται, αλλά και στις παγκόσμιες αγορές, στις οποίες θα ενισχυθεί ο ανταγωνισμός των τριτοκοσμικών ελιών, αφού δε θα έχουν καμιά δυσκολία να τις διακινήσουν ακόμη κα στην Ε.Ε.
Το αποτέλεσμα θα είναι η βαθμιαία καθήλωση των τιμών στην ελληνική παραγωγή και η πτώση της προστιθέμενης αξίας των εξαγωγών μας. Δεν χρειάζεται να είμαστε οικονομολόγοι.
Με την αποκάλυψη της αλήθειας ότι ήδη η προστασία της ονομασίας ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ δεν υπάρχει πια και η χρήση της είναι ελεύθερη από αύριο, οι επεξεργαστές ελιάς Καλαμών μπορούν να παρουσιάσουν στα σουπερμάρκετ τις συσκευασίες τους, επισημασμένες ως ελιές Καλαμάτας κι όχι πια Καλαμών, αλλά όχι μόνο στις ελληνικές αγορές, αλλά και στις ευρωπαϊκές, μετά τη χρηματοδοτημένη διαφήμιση της ΠΕΜΕΤΕ.
Και επιτέλους, στο λιμάνι της Καλαμάτας και του Γυθείου θα φτάσουν αργά ή γρήγορα και οι επιθυμητές αιγυπτιακές, τουρκικές, μαροκινές ή τι άλλο ελιές Καλαμάτας.
Και θα τις ελληνοποιούν; Ωχ αδερφέ, αυτά θα κοιτάζουμε! Την περασμένη εβδομάδα στα σουπερμάρκετ της Ρώμης βρήκα δυο σωρούς πράσινων ωραίων ελιών διαφορετικών επιχειρήσεων σε έκπτωση. Με τη βοήθεια των γυαλιών και με όχι λίγη προσπάθεια βρήκα στην ετικέτα origine greca (ελληνικής προέλευσης). Ήταν πράσινες ελιές Χαλκιδικής. Αύριο το χρώμα θα είναι εκείνο της ελιάς Καλαμών και στην καλύτερη περίπτωση γραμμένο στην ετικέτα OLIVE KALAMATA. Η τρομερή αύξηση προστιθέμενης αξίας συνεδρίων και ημερίδων!
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
