Κυβέρνηση και αρμόδιοι φορείς της αυτοδιοίκησης οφείλουν να λύσουν το πρόβλημα «εδώ και τώρα»
Για πολλοστή φορά, τις προηγούμενες ημέρες, δεχτήκαμε στην εφημερίδα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί στη ΒΙΠΕ Μελιγαλά, με τη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων.
Το θέμα απασχόλησε και πρόσφατα την επικαιρότητα στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Πέραν από τις όποιες φανερές ή υπόγειες πολιτικές σκοπιμότητες, ο κόμπος έχει φτάσει πια στο χτένι. Οι πολίτες διαμαρτύρονται για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή τους για χρόνια, η εκάστοτε κυβέρνηση και οι υπόλοιποι αρμόδιοι φορείς κωφεύουν επιδεικτικά. Αυτό, όμως, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Οι μετρήσεις του “Δημόκριτου” και άλλων εξειδικευμένων εργαστηρίων έχουν δείξει ότι υπάρχει πρόβλημα. Το πόσο μεγάλο ή μικρό είναι θα πρέπει να μας το πουν οι ειδικοί.
Όλα αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή, άραγε δεν έχουν καμία επίπτωση στην υγεία των κατοίκων; Γιατί τόσα χρόνια δεν υπάρχουν μελέτες, ώστε ο κόσμος να γνωρίζει πραγματικά τι συμβαίνει; Ο Ιατρικός Σύλλογος Μεσσηνίας γιατί σιωπά απέναντι σε ένα χρόνιο πρόβλημα που άπτεται και των υποχρεώσεών του;
Παρεμπιπτόντως, επειδή το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στη Μεσσηνία, ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών σε ανακοίνωση του για ανάλογο πρόβλημα αναφέρει τα εξής: “Τα πυρηνελαιουργεία μπορεί να ρυπαίνουν το περιβάλλον με δύο τρόπους: είτε μέσω των χημικών αποβλήτων τους, που ρυπαίνουν το υδάτινο περιβάλλον, τον υδροφόρο ορίζοντα και τα φυτά εάν σε αυτά τα απόβλητα δε γίνεται σωστή διαχείριση, είτε μέσω ατμοσφαιρικών ρύπων από τις καμινάδες των εργοστασίων εάν δε διαθέτουν το κατάλληλο εξοπλισμό.
Πιο επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον είναι η πρώτη εκδοχή και για το λόγο αυτό οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εντατικοποιήσουν τους ελέγχους στα συγκεκριμένα εργοστάσια την περίοδο αυτή που λειτουργούν σε υψηλούς ρυθμούς, προκειμένου να αποφύγουμε ανεπανόρθωτες βλάβες στο περιβάλλον και στην περιοχή μας.
Επειδή η έντονη οσμή που αναδύεται συγκεκριμένες ώρες της ημέρας από τις εκπομπές των ρύπων, μπορεί να προκαλέσει έξαρση σε χρόνιους πάσχοντες από βρογχικό άσθμα με δυνητικούς κινδύνους για χρόνιους πάσχοντες, προτείνουμε την τροποποίηση και αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών όρων στις εκπομπές των ρύπων από τις καμινάδες των εργοστασίων, με σκοπό τη βέλτιστη προστασία της δημόσιας υγείας”.
Η προβληματική λειτουργία των πυρηνελαιουργείων – που επιτέλους τώρα και καθυστερημένα αναγνωρίζεται απ’ όλους – έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί αρκετά χρόνια πριν.
Εδώ και κοντά 20 χρόνια υπάρχει το πρόβλημα και επιδεινώθηκε την τελευταία δεκαετία, ιδιαίτερα λόγω της «στροφής» των ελαιουργείων από τριφασικά σε διφασικά. Χαρακτηριστικά ν’ αναφέρουμε ότι οι επιτρεπόμενες μετρήσεις που γίνονται αφορούν κύρια μόνο τις σωματιδιακές εκπομπές με θεσμικό πλαίσιο του 1981! Για τους υδρατμούς και τις οσμές δεν υπάρχουν όρια ελέγχων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θα πρέπει, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση, να πιάσουν οι αρμόδιοι τον…ταύρο από τα κέρατα.
Και μια τελευταία παρατήρηση: Η κυβέρνηση μοιάζει με άνθρωπο που έχει χτυπηθεί από αυτοκίνητο. Είναι ο ίδιος, αλλά δεν έχει πνευματική, ψυχολογική και σωματική ισορροπία, δεν μπορεί να κάνει αυτά που θέλει. Δύσκολη ισορροπία. Χρειάζεται θετικές πολιτικές. Η κοινωνία έχει ανάγκη από θετικά παραδείγματα. Έχει ανάγκη να αλλάξει ο ψίθυρος, να αλλάξει το κλίμα. Το «κάτι αλλάζει», το «κάτι άλλαξε» είναι που μετράει.
Αυτή θα έπρεπε να είναι η προστιθέμενη αξία της σημερινής κυβέρνησης προς τους πολίτες, η οποία στο πρόβλημα με τα πυρηνελαιουργεία δεν θα πρέπει να κρύβεται πίσω από αρμοδιότητες φορέων…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
“Παιχνίδια” με την υγεία των πολιτών στη Μεσσηνία
