Το μότο της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση είναι ότι «το ζήτημα της ριζοσπαστικής, δημοκρατικής μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη ο τόπος, είναι ένα συλλογικό, συνεργατικό εγχείρημα».
Για το λόγο αυτό επιμένει στην ανάγκη αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στοχεύοντας στη δημιουργία ενός δημοκρατικά διαρθρωμένου πολιτικού-διοικητικού συστήματος σε τρία επίπεδα- το κεντρικό κράτος, τις Περιφέρειες και τους Δήμους, με αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων στο κατώτατο επίπεδο και κοντά στους πολίτες.
Την παραπάνω συλλογιστική φαίνεται να υιοθετεί και ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Πέτρος Τατούλης, ο οποίος πρόσφατα ξεκαθάρισε ότι η απλή αναλογική είναι ένα σημαντικό μέτρο, το οποίο είναι ικανό να οδηγήσει σε συνεννόηση και προσέθεσε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις να στέκονται φοβικά απέναντι σε τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Επιπλέον, έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησης των χωρικών αντιπεριφερειαρχών που εκλέγονται χωρίς σταυρό, ιδέα την οποία, επίσης, προωθεί το υπουργείο Εσωτερικών.
Τα παραπάνω δεν ασπάζονται όμως οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες (σ.σ. ποιος ξέρει γιατί;) και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr, σε υψηλούς τόνους τοποθετούνται 41 χωρικοί αντιπεριφερειάρχες της χώρας απέναντι στις προτάσεις του υπουργείου Εσωτερικών, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του «Καλλικράτη», που οδηγούν στην κατάργηση των περιφερειακών ενοτήτων.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το κείμενο που συνοψίζει θέσεις που προέκυψαν από την 1η Θεματική Συνάντηση Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών (στις 14 Ιουνίου, αλλά δόθηκε τώρα στη δημοσιότητα), οι 41 αιρετοί χαρακτηρίζουν «προσβλητικό» το κείμενο τις επιτροπής του υπουργείου «για όσους και όσες υπηρετούν την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση από τη θέση του άμεσα εκλεγόμενου χωρικού αντιπεριφερειάρχη», αλλά και «για τα εκλογικά σώματα των Περιφερειακών Ενοτήτων».
«Οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες, όχι μόνο “δε φαλκιδεύουν την τοπική δημοκρατία”, αλλά αποτελούν έναν αναγκαίο δημοκρατικό θεσμό μεταξύ των Δήμων και των κέντρων των Περιφερειών και των λοιπών δημοσίων Αρχών, που συμβάλλει ποικιλοτρόπως στην ανάδειξη και προώθηση των θεμάτων κάθε Περιφερειακής Ενότητας και των πληθυσμό αυτών», αναφέρεται στο κείμενο.
Ακόμη, θέση των 41 αντιπεριφερειαρχών είναι ότι οι προτάσεις της Επιτροπής «για τις Περιφερειακές Ενότητες και το θεσμό του χωρικού αντιπεριφερειάρχη προκρίνουν μια λογική συγκεντρωτισμού, δε λαμβάνουν υπόψη τους το ρόλο των χωρικών αντιπεριφερειαρχών και των Περιφερειακών Ενοτήτων, τόσο στην παροχή τοπικών δημόσιων υπηρεσιών όσο και στο ρόλο τους ως συντονιστών του συνόλου σχεδόν της δημόσιας διοίκησης σε τοπικό επίπεδο, ενώ αγνοούν παντελώς την ανάγκη ενδογενούς ανάπτυξης και χωρικής ενδυνάμωσης, προκειμένου η χώρα μας να ξεφύγει από την αναπτυξιακή στασιμότητα και οπισθοδρόμηση».
Υποστηρίζουν, δε, ότι «τόσο η εμπειρία από τη λειτουργία του θεσμού των χωρικών αντιπεριφερειαρχών όσο και η επιστημονική έρευνα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνομολογούν υπέρ της ενίσχυσης των Περιφερειακών Ενοτήτων και του ρόλου των χωρικών αντιπεριφερειαρχών, σε συνδυασμό με τη θεσμοθέτηση συλλογικού αιρετού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες για τα τοπικά θέματα».
Στον αντίποδα, οι αντιπεριφερειάρχες που υπογράφουν το κείμενο προτείνουν την ενδυνάμωση των Περιφερειακών Ενοτήτων και του θεσμού συνολικά της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης μέσω μιας σειράς παρεμβάσεων.
Α.Π.
Ντίνα Νικολάκου: Πολιτική οπισθοδρόμηση η επιστροφή στις παθογένειες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων
Στις παραπάνω απόψεις πήρε θέση χθες με δημόσια παρέμβασή της η θεματική αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου, Ντίνα Νικολάκου, τις οποίες χαρακτηρίζει πολιτικά ως «οπισθοδρομικές».
Ειδικότερα, αναφέρει: «Ο “Καλλικράτης” υπήρξε η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα και αυτό αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση. Ακόμα και οι πιο δύσπιστοι, ακόμα και αυτοί που κάποτε πρόταξαν το ίδιον όφελος, έχουν αναγνωρίσει την αξία, την αποτελεσματικότητα και την αναπτυξιακή προοπτική του για τον τόπο και συλλήβδην προκρίνουν τη μετάβαση στην Περιφερειακή Διακυβέρνηση.
Αυτό είναι το πολιτικό όραμα του περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Πέτρου Τατούλη, το οποίο έχει ενστερνιστεί η Ένωση Περιφερειών και το οποίο προκρίνει η κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών για την αναθεώρηση του “Καλλικράτη”.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης, της ενίσχυσης δηλαδή του ρόλου των Περιφερειών σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, με δημόσια παρέμβασή της ομάδα χωρικών αντιπεριφερειαρχών προτείνει την επιστροφή στο καθεστώς των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Πρόκειται σαφώς για φοβικές απόψεις, που εκφράζουν έναν ακραίο και οπισθοδρομικό συντηρητισμό, υπαγορευμένο από τη βούληση προστασίας ίδιων συμφερόντων και διαφύλαξης της “θέσης” τους ή, καλύτερα, της τοποθέτησής τους, εφόσον βέβαια ούτε έχουν εκλεγεί με σταυρό προτίμησης από τους πολίτες ούτε έχουν προκύψει μέσα από συλλογικές διαδικασίες, αντίθετα έχουν διοριστεί επικεφαλής τοπικών ψηφοδελτίων.
Η αυτονομημένη τους στάση υποδηλώνει την αποσχιστική τους συμπεριφορά προς τον περιφερειακό θεσμό και τις περιφερειακές παρατάξεις που υπηρετούν, ο χαρακτήρας των οποίων είναι ξεκάθαρα πολιτικά υπερτοπικός. Απ’ την άλλη πλευρά, υπερβαίνοντας την αρμοδιότητά τους, παραβιάζουν τη δημοκρατική λειτουργία του θεσμού της Περιφέρειας.
Η πρότασή τους για επιστροφή στο παλαιό και άκαιρο καθεστώς των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τη θέση τους, είναι πολιτικά ιδιοτελής και απαράδεκτη. Όλοι οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες γνωρίζουν, αφενός, τα προβλήματα που κληρονόμησαν οι αιρετές Περιφέρειες από τις Νομαρχίες, αφετέρου, τις υπερτοπικές επιλογές που προσέφερε ο “Καλλικράτης” και έδωσε ολοκληρωμένες λύσεις και αναπτυξιακές προοπτικές στο σύνολο της επικράτειας της Περιφέρειάς τους.
Οι πολίτες έχουν απορρίψει αυτές τις μικροπολιτικές προσεγγίσεις και επιζητούν ρεαλιστικές λύσεις στα προβλήματά τους, που μόνο με ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση μπορούν να δοθούν. Ειδικά δε σε μια περίοδο κατά την οποία οι πολίτες έχουν αξιολογήσει την αυτοδιοίκηση ως το μόνο φορέα ικανό να δώσει ελπίδα και προσδοκία για την ανάπτυξη του τόπου.
Ελπίζω ότι η ΕΝΠΕ, η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός να αγνοήσουν την παρέμβαση αυτή που υπηρετεί παλαιοκομματικές πρακτικές και παθογένειες, τη στιγμή που η χώρα και ο θεσμός του “Καλλικράτη” επιτακτικά απαιτούν τολμηρές και ρηξικέλευθες αποφάσεις για να μετατραπεί η χώρα σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος».
